Polana deszczu

Sephira

Nie mam ochoty nic jeść. -powiedziała. -Co się stało? -nie dawała za wygraną. Cóż, była wścipska, nawet bardzo...

Booze

"Zaczyna się" pomyślała się. Nic- sztucznie wyszczerzyła się. Zaczęła drapać się przednią łapą po głowie. No to co robimy?- znów chciała uciec od tematu.

Sephira

Nie wiem... -tym razem powiedziała prawdę. Teraz ona się załamała. Wstała szurając łapami, poszła pod pierwsze lepsze drzewo i położyła się pod nim. Dyszała. Jakby po szaleńczym biegu. Zamknęła oczy. Zaczęła grzebać pazurami w mokrej ziemi.

Booze

"No nie będzie rozmowy, nie będzie problemu" uśmiechnęła się w duszy. No to może trening?- chciała ostatni raz, tak na wszelki wypadek zagadnąć.

Sephira

Nie mam ochoty. -burknęła pod nosem, ledwo dosłyszalnie. Miała ochotę wybuchnąć płaczem, lecz hamowała to w sobie. Przygryzła mocno kły.

Booze

Przeróciła oczami. A Tobie co?...- podeszła do niej i pchnęła ją łapą-... To jest moja rola. Smutnej, złej, obrażonej. I nie ściągaj. To Ty jesteś zawsze wesoła, radosna i pozytywna do świata.- skończyła.

Sephira

Po szturchnięciu z oczu zaczęły kapać jej łzy, które mieszały się z deszczem. -No to role się odwróciły... -powiedziała cicho.

Booze

NIE!- warknęła- Nie dość że muszę siebie znosić, to jeszcze Ciebie?- otarła łapą jej łzy i klapnęła w plecey- Ani mi się śni... Najpierw mi powiesz o co biega a potem na łowy. Wstawaj... i nie zniosę sprzeciwu.- powiedziała stanowczym głosem. Nie umiała się bawić w pocieszycielkę, więc zrobiła to tak jak potrafiła.

Sephira

Smith.... -powiedziała. Więcj nie zdołała powiedzieć.

Booze

Co z nim?- warknęła głośno. Co on Ci zrobił? Zabiję go. - mówiła nerwowo. Zarszczyła skórę na nosie ukazując kły. Gdzie on jest?!- krzyczała. Nie wiedziała o co chodzi, ale skoro jej przyjaciółka przez niego płacze to musiało coś się stać.

Sephira

Nie! -krzyknęła. -Lepiej zabrzmiałoby pytanie co ja mu zrobiłam... -zasłoniła łapami łeb.

Booze

Odpuściła gniew. Spotulniała i podeszła do niej. Co się stało?..- jej głos stanowaczo sciszał, wręcz był ciepły i pełen otuchy- Mów mi szybko. Zabrała jej łapy odsłaniając jej pysk.

Smith

Przybiegł tu szybko i przeskoczył ponad Canis - Nie płacz - rzekł i pocałował ją w bok pyszczka. Otulił ją swoją łapą.Patrzył tylko na Sephire...

Sephira

Liznęła basiora w pysk, i lekko się uśmiechnęła. -Już nic. nie ważna. -powiedziała do Canis.

Booze

Przewróciła oczami. "No jasne, teraz to się Canis wypchaj i zniknij" pomyślała i Odeszła na kilka metrów od wilków. Warczała cały czas coś do siebie i brzebała łapą w ziemi.

Smith

-Wracaj!- zawołał za nią i zastrzygł uchem - Chyba jesteśmy przyjaciółmi czy muszę się przed tobą wykazać - krzyknął i zaszurał ogonem.

Booze

Na przyjaciela trzeba zasłużyć -mruczała cicho- Nawet bardzo. Westchnęła i dalej grzebała w ziemi.

Sephira

Spojrzała na Canis. Właśnie, wracaj tutaj, jak możesz mnie zostawiać! -prychnęła i zrobiła obrażoną minę, ale coś nie do końca jej to wychodziło...

Booze

Uuu! -zrobiła krzywą, nawet bardzo krzywą minę- To już nie jestem igonrowana?- spytała z lekkim sarkazmem w głosie. I znowu była obrażona na cały świat.

Sephira

Ja Cię nie ignorowałam. -mruknęła.