Polana deszczu

Donn

Poderwał się tak wściekły, że aż nie mógł się powstrzymać. Przycisnął go łapami do drzewa tak, że ten nie mógł się ruszyć. Pazury wbił mu w pierś a krew jego po nim ściekała. Przystawił mu kły do krtani i warknął głośno i gniewnie - Co ty k*rwa powiedziałeś?! - jego ślepia aż się jarzyły.

Agorn

Ten nawet i nie drgnąłem, mógł skonać byle odrzyskac swą miłość. - To co słyszałeś, kochać będę ją do końca. A odrzyskać jej to pestka, jedynie się ją złamie jak płatek... - mruknąłem z lekkim uśmieszkiem.

Donn

Zaczął się śmiać bezczelnie...pokiwał łbem. - Masz tupet żeby tak do mnie mówić... - oblizał kły i dodał po pauzie - ...ale ja osób z tupetem nie lubię...- jego uśmiech po chwilę zniknął. Złapał go za łapę i jednym silnym ruchem szczęk wyniósł go w powietrze miażdżąc jego kości w tej łapię. Rzucił nim o drzewo, jedną łapę już mu uniesprawnił - No...dalej ją kochasz? - spytał zlizując krew z pyska.

Alayna

Słysząc trzaski, zerwała się gwałtownie w ich stronę. Stanęłą obok dona z oburzoną miną - Co ty robisz!? - marknęła i pchęła go - Chcesz go zabić, bo darzy uczuciem?! Mówiłam, sama sobie z nim poradzę!! - wykrzyczała, w tej chwili straciła część zaufania do niego. - Nie szamnujesz mojej decyzji! - dała czas by basior mógł stąd iść.

Agorn

Słyszac to co mówiła Alayna miałem już czas by uciec, ostatni raz na nią spojrzałem, po czym zniknąłem w zaroślach kulejac na łapę. Pozostawiłem po sobie ślad krwi.

Donn

- Tak...nie zrobiłem tego bo cię kocha...a bo jest bezczelny...- odsunął się i dodał - Skoro tak to proszę...możesz sobie do niego iść...a tylko powodzenia bo to ty będziesz musiała bronić jego. - odwrócił się, nie spodziewał się takiej jej reakcji. - Na razie. - zniknął.

Katana: Donn, kierujesz swoją postacią w taki sposób, że podczas walki drugi wilk nie ma czasu na jakąkolwiek reakcję, nie możesz tak robić. A i nie przeklinaj, samo * w ku*wa niczego nie cenzuruje. Ban.

Alayna

Pkiwała łeb zawiedziona, cóż ona zrobiła? Moze straciła go na dobre? Nie... Nie mogła do tego dopuścić, pobiegła czym prędzej za Donnem.

Bridget · Gość

Na polanę weszła wilczyca.Padający deszcz spływał po jej fioletowej sierści.Wilczyca spojrzała w niebo i usiadła.

Szasta

Wolnym, ciężkim krokiem przedzierał się przez polanę. Bursztynowe ślepia wilka migały w pół mroku jaki panował na polanie a grzmoty i błyskawicę przecinające granatowe niebo błyskały w jego ślepiach i odbijały się w łańcucha ciężących na ciele wilka. Kruczo czarna sierść rozwiewana przez wiatr ukazywała blizny na ciele Szasty oraz pręgi. Już od wejścia na teren polany wyczuł znajomy zapach.

Bridget · Gość

Spojrzała za siebie nie zmieniając pozycji.Szasta...-wyszeptała, zawsze i wszędzie go pozna, nawet zmienionego.

Szasta

Strzepnął uchem słysząc swoje imię i przeniósł wzrok na wilczyce. - Ile czasu minęło od naszego ostatniego spotkania...- westchnął i podszedł bliżej niej siadając na dość płaskim kamieniu. - Witaj Layro. - dodał spokojnym i stonowanym tonem.

Bridget · Gość

-Napewno trochę...-odpowiedziała nie patrząc nawet na wilka.Cały czas patrzyła w dal.

Szasta

Przeniósł wzrok na niebo, tak burzliwe jak sam On. Może i jego wygląd się zmienił, ale na pewno nie sam wilk. - Jak Ci się wiedzie? Ostatnim razem przy naszym spotkaniu rozwiązywałem twoją 'sprawę' z Sasuke. - oblizał długie kły i przytupnął łapą a łańcuch zaszczękały.

Bridget · Gość

-Dzieciaki już urosły... nic nowego... muszę się pogodzić, że całe życię będe sama... na wieki...-spuściła łeb a kropla deszczu spadła jej z czubka nosa.

Szasta

- A twój kochaś? Zostawił cię...- prychnął lekko rozbawiony. Czyż to nie była burzliwa miłość? Tak przynajmniej wyglądała z jego punktu widzenia. Woda ściekała po jego futrze. - Samotność...ech...nic w tym złego. - dodał już spokojny zamiatając ogonem.

Bridget · Gość

-Zniknąl...-powiedziała-Zależy dla kogo... zawsze lepiej kiedy wiesz, że ktoś cię kocha, zawsze wiesz, że masz do kogo wracać... zawsze masz do kogo się przytulić... razem jest zawsze lepiej....

Szasta

- Mhm...racja, zależy dla kogo. Mi to nie przeszkadza. - spuścił wzrok zaciskając pazury na łańcuchach obciążających jego samego. - Znajdź więc sobie kogoś...mnie każda opuszcza lub znika stąd kiedy ja wracam. To jest dopiero przygnębiające. - mruknął kłapiąc kłami.Był już całkowicie mokry.

Bridget · Gość

-WOW!To cud, że ja nigdzie nie wyparowałam... zaraz to desz mogę się rozpuścić!-zaśmiała się i spojrzała na jego łańcuchy-Co Ci się stało-wskazała łańcuch.

Szasta

- Rozpuścić? Tak możesz jeżeli zawierasz w sobie śladowe ilości cukru w co nie wątpię. Jesteś słodka jak miód. - ostatnie zdanie było nasiąknięte ironią, ale lekko się zirytował. Oblizał kły całkowicie mokry i spojrzał na łańcuchy. - To nie jest dobry temat do rozmowy. - odrzekł i odbił się od skały lądując obok wilczycy. Całkowicie mokry otrzepał się z wody jeszcze bardziej mocząc Layre.

Bridget · Gość

-Weź no!-fuknęła-No, każdy ma tematy, o których trudno mu rozmawiać.-powiedziala i umiechnla się lekko-Może pójdziemy w suchsze miejsce?-spytała.