Polana pełna kwiatów!

Luan

Spojrzał na nią ze zdziwieniem.
- Na wojownika? Oj, nie ja już za stary na to jestem. -. zaśmiał się.
- Cóż, sam nie wiem. Myślałem o Tropicielu i o Łowcy. -. dodał jeszcze.

Akeli

Zastanowiła się chwilę. -Ehe, kim byś wolał zostać? Tropiciel czy łowca?- zapytała i przekrzywiła nieco pyszczek w prawą stronę. -Hej! Przesadzasz! Taki stary to ty nie jesteś, ty tylko jesteś.. dojrzały.- powiedziała i się uroczo uśmiechnęła.

Luan

Zastanowił się przez chwilę.
- Wydaje mi się, że chciałbym być Łowcą. -. odparł po zamyśle i spojrzał na nią. Jej tekst nieco mu pochlebił. Bynajmniej nie uważała iż jest stary.
- Ah, dziękuję. -. dodał cicho i puścił do niej oczko z uśmieszkiem.

Akeli

Uśmiechnęła się. -Racja, łowca by do Ciebie pasował.- stwierdziła i spojrzała w niebo. -Szybko jesień przyszła, prawda? nie zdążysz się obejrzeć za siebie, a przyjdzie zima...- westchnęła. Jak to szybko leciało. Wiosna, Lato, Jesień i Zima. Co na to poradzić?

Luan

Kiwnął lekko łbem.
- Tak, masz rację... -. przyznał i przymknął ślepia. Zaś wzrok uniósł na niebo. Chmury niosły się bez przerwy w dal, zaś słońce powoli zachodziło. Dzień, Noc, Dzień, Noc... I tak w około.

Akeli

Zdmuchnęła grzywkę z oczu. -Gdzie ty się podziewałeś jak Cię nie było?- zapytała i spojrzała na niego z ciekawością , którą można było poznać po jej oczach. Były takie... zszokowane? No.. takie, takie, takie.. nie do kreślenia

Luan

Spuścił wzrok i przeniósł go na Akeli.
- Ah, było się tam i tu. -. zaśmiał się. Nie, no teraz to żartował.
- Teraz poważnie... Byłem po za granicami krainy. Byłem tam długo, lecz wróciłem. Nie mogłem odejść bez słowa. -. odparł.

Akeli

-Szczerze mówiąc... ja też niedawno wróciłam. Byłam poza tą krainą. Chodziło się tu i tam i zdobywało nową wiedzę. Na przykład.. na temat szamaństwa..- powiedziała i się uśmiechnęła. Rzeczywiście ta k było.

Luan

Uśmiechnął się kątem pyska.
- To, dobrze... -. mruknął do niej. Przymknął powieki i rozejrzał się. Słońce już zaszło, a niebo przykryła ciemna powłoka - Noc. Oczy Luan'a świeciły się na zielono, w końcu był wilkiem.

Akeli

-Jej! Niedługo Halloween!- zawołała, machnęła ogonem i podskoczyła. Podeszła do niego bliżej uśmiechając się. -Cukierek albo psikus!- zawołała a psikus powiedziała tajemniczo. Już ona miała pomysł na psikusa.

Luan

Spojrzał na Akeli zielonymi oczyma i uśmiechnął się cwanie.
- Cukierek? -. zaśmiał się. Oczywiście żartował...
- Ah, wolę psikusa, bo cukierków nie mam. -. odparł z uśmieszkiem. Obserwował ją dokładnie, nie miał pojęcia co zrobi.

Akeli

-Psikus? Oka!- powiedziała i się na niego rzuciła tuląc mocno. -Ciesz się, że buziaka nie dostałeś..- zachichotała i machnęła ogonem trzymając go mocno. Odbija jej na stare lata? Chyba tak..

Luan

Zaśmiał się pod nosem. Fajny psikus, takiego jeszcze nie miał.
- A buziaka też mi dasz? -. zaproponował i uśmiechnął się cwanie. Patrzył prosto w jej złote oczęta. Mimo, iż leżał pod nią nie przeszkadzało mu to. Po prostu lubił być tulany.

Akeli

-Jak będziesz chciał.. to Ci dam, twój wybór.- uśmiechnęła się i zdmuchnęła grzywkę która właśnie opadła jej na oczy. Ułożyła się wygodnie na nim i machała ogonem. -Wiesz co? Wygodny jesteś.- stwierdziła i znowu zachichotała.

Luan

Zaśmiał się nieco głośniej i zaczął delikatnie machać ogonem.
- To daj... -. odparł zdecydowanie. Przymknął lekko ślepia.
- Ah, Dziękuję. -. odmruknął. Przesunął łapą grzywkę.

Akeli

Nachyliła się nad nim i dała mu całusa. Podniosła łeb i przesunęła delikatnie ogonem po ziemi. -Ależ proszę bardzo... mam dzień szczerości.- odpowiedziała poważnie.. no to była udawana powaga.

Luan

Uśmiechnął się zaraz gdy dała mu całusa, od razu zrobiło mu się lepiej.
- Dziękuję bardzo. -. odparł z uśmieszkiem. Zaczęło go coś zastanawiać.
- Kim ja dla ciebie jestem? -. spytał od tak z ciekawości. Chciał mieć pewność na jakim jest 'poziomie' z nią.

Akeli

Akeli pomyślała kilka minut. -Wiesz co? Ja traktuję Cię jak przyjaciela.. ale no takiego bardzo.. naprawdę bardzo bliskiego przyjaciela..- odpowiedziała i spojrzała mu w oczy. Później w niebo.. -No ciemno jest.. prawda, że ładnie?- gwiazdy świeciły na niebie jak iskierki.. dosłownie.

Luan

Na jej słowa uśmiechnął się do niej przyjacielsko.
- Ja tak samo. Cieszę się. -. odparł cicho i spojrzał w niebo. Faktycznie... Gwiazdy świeciły wyraźnie i były piękne.
- Noc to moja ulubiona pora dnia... -. wymruczał cicho.

Akeli

-Tak.. jest bardzo ładnie... też lubię noc... jest najspokojniej.- stwierdziła. -Masz łaskotki..?- zapytała i się uśmiechnęła wrednie. Czyja wina, że była nadpobudliwa? (XD)