Polana pełna kwiatów!

Luan

Uśmiechnął się do niej i przeniósł na nią wzrok. Oj, czy on wiedział?
- Hm... Może mam, a może nie. -. odparł szczerze. Na jego pysku pojawił się szyderczy uśmieszek.

Akeli

Przytaknęła tylko. -Przygotuj się na.. gwałt!- zawołała i zaczęła go gilgotać, modląc się przy tym aby miał łaskotki.. bo będzie miała go czym straszyć... cudownie!

Luan

Gdy tylko poczuł jak zaczyna go gilgotać, aż wybuchnął śmiechem. No, nie można było się tego po nim spodziewać, taki wilk i ma łaskotki. Próbował się spod niej wyrwać, śmiał się głośno i bez przerwy aż go brzuch zaczął boleć.
- Aaa, ratunku. -. wydukał dalej śmiejąc się.

Akeli

-Haha! No i Cię mam! Jak myślisz... uratuje Cię ktoś?- zapytała i się wrednie uśmiechnęła. To... jest świetna zabawa! Dręczenie innych łaskotaniem.. przy tym sama ma pompę.

Luan

Otworzył ślepia i spojrzał na nią.
- Nie, raczej nie.. I zginę marnie! -. zaśmiał się. A, ta nadal go łaskotała. Czy to był szantaż? Tak, raczej tak. W końcu przewrócił się na bok i szczęśliwie zrzucił ją z siebie. Teraz to on położył się na niej.
- Ha, ha! Uratowany... Co ty na to? -. spytał z uśmieszkiem.

Akeli

Akeli była wysoko aż tu nagle... zleciała na sam dół. -Oojoj nie spodziewałam się... no i wygrałeś.. ja już nie żyję..- powiedziała i zamknęła oczy, że niby nie żyje. Tak dla zabawy. Biedna.. czy to już jej koniec?

Luan

Zaśmiał się pod nosem.
- Nie, to nie twój koniec. Oszczędzę Cię. -. powiedział i zszedł z niej. Oczywiście ten poważny ton był tak dla żartów. Przeciągnął się jak kot i spojrzał na Akeli. Można było się z nią zabawić tak po przyjacielsku. Uśmiechnął się i usiadł.
- Nie chce Ci się spać? -. spytał.

Akeli

-Yeah! Jestem oszczędzona o dziękuję Ci łaskawy panie!- zaśmiała i się i podniosła. -Spać? Nie za bardzo, ale.. a tobie?- zapytała i usiadła na przeciw basiora patrząc na niego z dołu. -Wiesz co? Jak dla mnie to ty duży jesteś...- stwierdziła i owinęła się ogonem.

Luan

Czy mu się chciało spać? Trudno powiedzieć. Wziął do pyska powietrze.
- Mhm... Trochę. -. odparł i uśmiechnął się do niej. Dla niego to był nawet komplement. Uśmiechnął się pod nosem.
- No, ale aż taki duży to ja nie jestem. -. odparł.

Akeli

Wilczyca położyła się wygodnie na liściach i ziewnęła. -No... ale dla mnie to i tak duży jesteś... albo ja jestem taka malutka..- uśmiechnęła się i owinęła ogonem. Do gorących to ta noc raczej należała nie będzie, a do legowiska jej się iść nie chciało.

Luan

Tak, Noc nie była ciepła. Było nawet zimno... Księżyc oświetlał całą łąkę. Bardzo ładnie to wyglądało. Ziewnął przeciągle i spojrzał na Akeli. Podszedł do niej i położył się obok. Owinął łapy ogonem i ułożył łeb na łapach. Gdy będzie jej zimno będzie mogła się do niego przytulić. W końcu on taki miękki i ciepły.

Akeli

Akeli skorzysta z tego, że może się przytulić. Wtuliła się w jego futro i zasnęła, spała jak aniołek- dosłownie. Jej ogon jeszcze przez chwilę latał jeszcze wesoło, ale po chwili padł bezwładnie na ziemię. Można powiedzieć, że... on też zasnął, razem ze swoją właścicielką.

Luan

Otworzył jedno oko, potem drugie. Jeszcze był w stanie 'Snu' otworzył szeroko pysk ukazując rząd białych kłów i ziewnął. Rozejrzał się dokładnie, u jego boku spała Akeli, która wtulona w niego spała spokojnie. Uśmiechnął się pod nosem. Nie chcąc jej budzić; nie ruszał się z miejsca. Uniósł głowę i spokojnie patrzył gdzieś w dal.

Akeli

Otworzyła powoli oczy i ziewnęła zakrywając pysk łapą. -Emm... dzień dobry..- powiedziała i spojrzała na Luana trochę nie przytomnym wzrokiem. -E... co ja tu robię?- zapytała i dopiero teraz dostrzegła, że są na.. polanie. Nie ma to jak zapłon.

Luan

Słysząc ziewnięcie, od razu wiedział, że była to Akeli. Spojrzał na nią i uśmiechnął się.
- Dzień dobry... -. odparł. Tak, on też takie dziwne pytania zadaje gdy jest w fazie pobudki.
- Jesteś i zawsze będziesz. -. zaśmiał się pod nosem.

Akeli

Spojrzała na wilka i się uśmiechnęła. -Aha.. zawsze tu będę? Ale... nie sama prawda? Może dziś deszczu nie będzie, jak myślisz?- zapytała i spojrzała w niebo. Przeciągnęła się i usiadła. Tak rano wstać? Gratulujemy Pannie Akeli.

Luan

Uśmiechnął się ponownie.
- Ależ nie... Sama na pewno nie. -. uśmiechnął się do niej szerzej i przymknął lekko oczy. Spojrzał w niebo.
- Nie, raczej nie powinno padać. -. odparł.

Akeli

-No.. chyba mnie nie opuścisz prawda?- zapytała i przybliżyła swój pysk do jego patrząc mu w oczy. Uśmiechnęła się uroczo i machnęła ogonem. -No.. bynajmniej teraz..- dodała, jednak to było ciszej.

Luan

Zniżył pysk i spojrzał w oczy Akeli. Byli bardzo blisko siebie. Widząc jej uroczy uśmiech, odwzajemnił go i przymknął lekko ślepia.
- Nigdy Cię nie opuszczę... Obiecuję. -. odparł cicho.

Akeli

-No.. miło mi.- powiedziała i się do niego przytuliła. Teraz.. nic więcej się nie liczyło...tylko tulenie do Luana.. chyba.. najbardziej zaufanego przyjaciela. No była jeszcze Mizu, też przyjaciółka.. ale to tylko szczeniak.