Polana pełna kwiatów!

Gość

Przyszedłem na polanę i upadłem z głośnym huknięciem. Zacząłem szybko oddychać ze zmęczenia, patrząc na pozostałych.

Samanta · Gość

idzie se przez pole ( czy co to jest )

Donbarlog

przyszedłem na polane i wciągnąłem powietrze.położyłem się i nie zwracałem uwagi na wszystko wokół mnie

Jaina

Przyszła. Zaczęła biegać wśród polnych kwiatów, rozkoszując się ich zapachem.

Visse

Małymi kroczkami na polanę przyszedł mały wilczek. Zmęczony nieustanną tuaczką postanowił zatrzymać się i odpocząć. Nie wiedział dokładnie, gdzie się znajduje. Był za bardzo zmęczony by iść dalej, dlatego położył się na stercie kwiatów zamykając swoje zmęczone ślepia. Jednak co chwilę otwierał je, bo nie miał pewności, czy do końca jest bezpieczny.

Wasp

Wszedł powoli. Usiadł na skraju polany i rozejrzał się. - Hm, ładnie tu a tak pusto - mruknął pod nosem i poszedł dalej. Wśród kwiatów zauważył małego wilka. Położył się daleko od niego, nie chciał mu przeszkadzać. Zaczął przyglądać się wszechobecnym kwiatkom.

Visse

Szybko otworzył oczy i spostrzegł dużego wilka. Koślawo, potykając się o własne łapy podszedł do niego. Uśmiechnął się od ucha do ucha ;]

Wasp

Oderwał wzrok od kwiatów i spojrzał na nieznajome szczenię. - Cześć. Jestem Wasp, a ty? - spytał i uśmiechnął się. Jeszcze raz popatrzył na niego, tym razem uważniej i dodał - Wyglądasz na zmęczonego...

Visse

- Nazywam się Vissie. - odpowiedział siadając przy nim. Czuł się po prostu bezpiecznie. - Tak, jestem zmęczony po długiej podróży. - rzekł po chwili.

Breishe

Breishe weszła mamrocząc coś ze złości, była cała czerwona.

Visse

Zwinął się w kłębek widząc rozzłoszczoną wilczycę. Wystraszył się jej. Myślał, że ona zrobi mu krzywdę.

Wasp

- Coś się stało? - spytał małego. Rozejrzał się i zobaczył Breishe. - "Wygląda na wściekłą... Ciekawe co ją tak zdenerwowało?" - pomyślał i popatrzył na wilczycę zaciekawiony. Nie odezwał się do niej jednak, nie chciał mieszać się w jej sprawy.

Visse

- Ona.. chce.. mi.. coś.. zrobić? - zapytał zgrzytając zębami. Zaczął się biedak trząść.

Breishe

Breishe zignorowała resztę kładąc się na trawie.
-Wspaniale... - burknęła zamykając oczy.

Wasp

Przysunął się do malucha i objął go łapką. Powiedział - Ona nic ci nie zrobi - uśmiechnął się - Przynajmniej dopóki ja tu jestem. Nie pozwolę jej.
Gdy zobaczył, że Breishe się położyła przez chwilę wahał się czy do niej nie podejść. Spojrzał na szczeniaka - "Nie pójdę... Nie będę się wtrącał" - pomyślał.

Breishe

Zamknęła oczy, pomyślała o czymś przyjemnym. Nie dało nic. Zakryła ślepia łapami ukrywając łzy.

Visse

- Dziękuję. - i usiadł wyciągając dostojnie łeb xD

Wasp

Nie wytrzymał jednak. Bardzo lubił Breishe, musiał wiedzieć co ją tak rozzłościło. - Zaraz wracam - powiedział do Visse. Wstał i powoli do niej podszedł. - Breishe... - powiedział cicho. - Coś się stało?

Breishe

Wyjrzała spod mokrych łap.
-J-ja... - zaczęła formować zdanie, ale przy takim stresie było to niemożliwe, wybuchnęła płaczem.

Visse

Pokręcił łebkiem na znak, że zaczeka na wilka. Zaczął ciekawie przyglądać się niebieskiemu kwiatu.