Stara polana

Dante de Cossa

- Hm... - Zastanowił się przez chwilę. - Zadanie. - Powiedział w końcu. Zerknął ukradkiem na Leę. Czyżby jej przeszło? Nie robił sobie nadziei, bo wiedział, że trzeba będzie o tym porozmawiać. Czekał na przydzielone mu zadanie cierpliwie i spokojnie, choć miał wrażenie, że pożałuje tego wyboru.

Samuerian

- Zadanie... - zastanowił się Jael. Jakie może mu zadać? - Schatt. Przejdź się po polanie i znajdź kwiat, który najbardziej ci się podoba. - Rzekł w końcu. - A potem przynieś go i daj dziewczynie, do której według ciebie najbardzej pasuje. - Jael wiedział, że Schatt da kwiatek Shinrze. To było do przewidzenia. Ale wiedział, że Lea prawdopodobnie także chce się upewnić, co do uczuć wilka.

Dante de Cossa

Dobra... Jest jesień i trudno o ładny kwiat... Coś się wymyśli... -.-

Schatt poniósł się i wpatrując się w ziemię, krążył po polanie wypatrując jakiegokolwiek kwiatu, bo trwała jesień i trudno było o jakikolwiek. Trochę to trwało, ale znalazł ich kilka i mógł je porównać. Ciemnozielona łodyżka została przerwana, a białawy, podobny do tulipana, ale mniejszy, kwiat wisiał bezwładnie. Nie imał wyboru. Rozsądek mówił o Lei, lecz serce o Shinrze. I kogo tu posłuchać? Dać kwiat Lei, żeby wszyscy dali mu spokój, czy próbować zdobyć Shinrę, która nie myślała jeszcze o miłości. Która? Serce, czy rozsądek? Nie miałoby przecież sensu dawać kwiat Lei i robić jej nadzieje, skoro to już byłoby kłamstwem. Wrócił do towarzystwa, wciąż zastanawiając się nad rozwiązaniem. Kwiat położył obok... Ady? Tak, Ady.
- Sam powiedziałeś przecież, żebym położył kwiat obok tej, do której kwiat najbardziej pasuje. Uważam, że ten najbardziej pasuje do Ady. Wykonałem zadanie. - Powiedział, uśmiechając się lekko. Sam sobie postawił ultimatum, ale potrafił rozwiązać problem bez przykrości i nieporozumień. Skoro Shinra nie jest nim zainteresowana, a przynajmniej nie teraz, nie było sensu narzucać się. Zakręcił "butelką", która po chwili wskazała na Adę.
- Pytanie, czy zadanie? - Spytał, obmyślając obie możliwości.

Rosity

Zobaczył wcześniej widzianą już wilczycę.
-O! Mi... y... Miku? Milu? E... Miju!? Miju, prawda? - podszedł doń - Przepraszam za to milczenie. Wtedy... Nad jeziorem. Nie wiem, co mi się stało. * a tak naprawdę to musiał wypełnić KP ;p ale nie wnikajmy*. Mam nadzieję, że się nie obraziłaś.

Mizu

Mizu rozejrzała się znów po każdym z zebranych. W myślach rozgrywała się sytuacja z przed parunastu minut. Ona nie będzie się wtrącać, nie ma po co... A nawet jeśli to nie miałaby na jakiej podstawie... Jak na razie dowiedziała się, że chodzi o trójkę czy tam czwórkę wilków, które są zakochane i łamią sobie serca. Tak, to był jej sposób myślenia... - No to jak Ada... Pytanie czy zadanie? Hmm? - Ponowiła pytanie Schatt'a. Niby tyle osób a tu jednak nic, cisza. Jednak przerwał ją nieznajomy wilk, który krzyczał do Miyu... Uniosła w zdziwieniu brew i westchnęła cicho... "Ach, te znajomości." Przeszło jej przez myśli i znowu skupiła swój wzrok na Adzie.

Miyu

- Wiesz... Nie za bardzo lubię gdy ktoś myli moje imiona z imionami innych wilczyc. Tak... Miyu. - To była jej uwaga... Normalnie by się zapewne skrzywiła, jednak nie tym razem. Powiedziała to z uśmiechem, zamachała delikatnie ogonem i znów spojrzała na Rosity. - Nie masz za co przepraszać... Nie, nie obraziłam się i to ja musiałam iść. - Cicho i króciutko się zaśmiała. Nie wiedziała czy zaproponować mu dołączenie się do gry, bo to w końcu nie była jej gra tylko bardziej... Tych tutaj. Ale zamiast tego zrobiła miejsce obok siebie przysuwając się do Shinry, do której uśmiechnęła się dość... przyjaźnie.

Rosity

-Nie pomyliłem się... Zapomniałem. Może ze zdenerwowania...
Dołączył do kręgu.
-Dzięki. Co to za gra? Na czym polega?

Miyu

- No dobra, nie tłumacz się. - Odpowiedziała i potrząsnęła lekko łbem. - Gramy w butelkę... Oczywiście butelkę zastępuje kamień. - Mówiąc to spojrzała na Mizu, która wcześniej nie wiedziała czym jest butelka, albo co jest butelką. - Jedna osoba nim kręci, a on wybiera drugą. Ta wybiera pytanie lub zadanie. I wiadomo, na pytanie trzeba odpowiedzieć, zadanie wykonać. Potem właśnie ta osoba kręci... No i tak w kółko. - Odpowiedziała jak najkrócej mogła. Starała się też jakoś zrozumiale lecz nie do końca jej to wyszło... chyba. - A co Ciebie tu sprowadza? Albo prowadziło?

Samuerian

Jael uśmiechnął się. Schatt był inteligentny. Lepiej nie mógł wybrać. Jeśli dałby kwiat Lei to dał by jej nadzieje, a jeśli Shinrze mogłoby to kogoś zaboleć. Spojrzał na Adę, przed którą teraz leżał kwiat.
- Pytanie? Zadanie? - spytał cicho.

Seth von Wiegemesser

Seth czekał na odpowiedź, lecz duchu się cieszył, że jeszcze ani razu butelka nie wskazała na niego. Spojrzał na Schatta. Czy on też czuł niepokój? Nie, to niemożliwe. Przecież to on teraz będzie zadawał pytanie lub kazał zrobić zadanie.

Lea

Lea zdziwiła się, gdy Schatt położył kwiat przed Adą. Wiedziała, iż nie da go jej, lecz myślała, że Shinrze. Było jej nieco przykro, ale i w duchu się cieszyła. Spojrzała na przyjaciółkę.
- Właśnie. - powiedziała. - Pytanie czy zadanie?

Viktoria

Viki nie była zła na Jaela, że już wcześniej chodził z inną dziewczyną. Była szczęśliwa. I teraz jak każdy chyba tu zebrany wilk zastanawiała się dlaczego Schatt dał kwiat Adzie. Wyczuła jego zakłopotanie. Nie mógł dać kwiatka Lei i Shin. Musiał kogoś wybrać, ale ja jestem już zajęta a Miyu i Mizu były dla niego za stare. *Bez obrazy.* Została tylko Ada. Znudzona położyła się. - Ada pytanie, czy zadanie? - Powiedziała cicho.

Mizu

Jak widać nie tylko Mizu czekała na decyzję Ady. Jednak ona z minuty na minutę się przeciągała i wydawała trwać nieskończoność. Mizu zrobiła to samo co Viktoria, powolnie i leniwie położyła się na brzuchu, a łapy wystawiła do przodu. Głowę miała uniesioną wysoko w górę, jednak bez żadnej, najmniejszej uwagi na swoją osobą czy godność (xd). Chciała mieć widok na wszystko. Grzywka znów opadła jej na oczy, jak to było w zwyczaju dziwnie ułożonej grzywy. Ziewnęła cicho...

Samuerian

Jael westchnął cicho i spojrzał na Adę wyczekująco. Po chwili położył się obok Viktorii, głowę oparł o przednie łapy. Nadal wszystkich obserwował, a jego ogon nieznacznie zamiatał ziemię, to w jedną, to w drugą stronę. Ciekawe jakie to pytanie lub zadanie Schatt zada Adzie?

Viktoria

Viki w oczekiwaniu na odpowiedź Ady zapytała Jaela - Jaki lubisz kolo? Ja lubię zielony i fioletowy. - Mrugnęła okiem do "jej basiora". Kolor futra Jaela na prawdę bardzo jej się podobał. Przewróciła się na plecy i zaczęła oglądać chmury w oczekiwaniu na odpowiedzi.

Samuerian

- Kolor? Szczerze mówiąc to nigdy się nad tym nie zastanawiałem. - powiedział patrząc na Viktorię. - Ale lubię wiele kolorów. - uśmiechnął się chytrze. - Na przykład szary i niebieski... - Czasami od takich czułości robiło mu się niedobrze. Ale wiedział, że dziewczyny to lubią.

Mizu

Różowa (xd) jak ją nazwała wcześniej Miyu obserwowała zachowanie dwóch szczeniaków. No bo co mogła obecnie robić jak nie to? Nudziło jej się i to niemiłosiernie! Niby gra tyle osób, ale jednak każdy zawiesza się w jakimś momencie i gra mówi jedno wielkie, głośne STOP. Na ich tak zwane czułości w ogóle nie reagowała w żaden sposób. Zachowywała się teraz tak... jakby nie miała uczuć. Żadnych! Zero! Null! Nie wybrzydzała, bo nie było to takie 'słodkie' do tego stopnia, ale też nie wzdychała. Tak na prawdę ona nie spotkała jeszcze nikogo komu mogłaby poświęcić trochę uwagi, że tak się wyrażę. I na to nie narzekała, bo po co miała szukać na siłę? Lepiej czekać na nic niż zmuszać do czegoś niesprzyjający nam los.

Naomi

Ada również była zdziwiona.. ale pochlebiało jej to. -Dziękuję Shatt, to naprawdę bardzo miłe - powiedziała Ada. Nie potrafiła zdecydować co by chciała. -Wiesz Shatt ty wybierz. Jeśli znasz jakieś fajne zadanie to dawaj, jeśli łatwiej Ci będzie wymyślić pytanie też nie pogardzę. - powiedziała Ada i z niecierpliwością czekała na odpowiedź Shatta. Chciała by to zadanie/pytanie było związane z pewną osobą. Jednak nigdy nie wyjawi z kim. To by nie było w jej stylu.. wręcz wbrew jej naturze...

Lea

Lea położyła głowę na wyciągniętych przednich łapach, tak jak Jael. Teraz było jej wygodniej. Po usłyszeniu odpowiedzi Ady przeniosła swój wzrok na Schatta, ale zaraz spojrzała gdzieś na bok. Wstała i podeszła do Ady. Z nikim innym nie umiała pogadać. Jael i Viktoria byli parą, Setha i innych nie znała za dobrze, a Schatt i Shinra... O nich wolała nie myśleć. Usiadła obok przyjaciółki i spojrzała na nią z sympatycznym uśmiechem.

Alliance

Nagle Yuki ocknęła się. Zasnęła, oparta o zniszczonego doszczętnie misia przez zęby, pazury i nienawiść. Ziewnęła i poczęła trzeć ślepka. - Przepraszam Was - wymamrotała i ziewnęła raz jeszcze, rozdziawiając szeroko pysk - Zmęczona byłam. - powiedziała i delikatnie zaczęła machać ogonem.