Lwia skała

Helmi

- Nie, nie - odpowiedziała, wciąż zaaferowana ogonem Rasterii. W ferworze zabawy nie zwracała uwagi na głód. Podskoczyła by dosięgnąć ogon wilczycy.

Rasteria

Ogon jednak gwałtownie 'uciekł' w lewo. Rasteria jednak uważnie obserwowała szczenię. Nie przypominała sobie, by nawet w tym wieku była tak chuda. Zaczęła się więc zastanawiać...

Helmi

Opuściła na chwilę łapki, trochę zmęczona ciągłym wymachiwaniem. Spojrzała na wilczycę. - Czemu tak na mnie patrzysz? - zapytała.

Rasteria

- Bo myślę, że jednak jesteś głodna, Helmi- odrzekła z uśmiechem.
- Próbowałaś już atakować jakiś obiad? Napewno Ci nie ucieknie, skoro mi tyle wysiłku sprawiło ratowanie kawałka ogona- dodała z uśmiechem.

Helmi

Przez chwilę się zastanawiała. Może jednak odczuwa chociaż lekki głód? Niee, na pewno nie. - Nie próbowałam - odpowiedziała. - Ale jak zgłodnieję, to na pewno to zrobię.

łowca

podszedł cihym krokiem muwiąc Witam

Helmi

//cichym
mówiąc
Postaraj się używać kropek, przecinków i innych znaków interpunkcyjnych. Bez nich ciężko zorientować się w poście.
Poza tym, post powinien zawierać 15 słów.//

Spojrzała na przybyłego wilka. Przyjrzała mu się uważnie, swym zwyczajem przekrzywiając lekko łebek. Ten wilk wydawał jej się strasznie mroczny. - Witam - odpowiedziała, uśmiechając się szeroko.

Katana: Plusik za upomnienie ^^

łowca

Z swoim ironicznym uśmiehem,odpowiedział
-Witam

Helmi

Zmarszczyła lekko nos ze zdziwieniem, ale też i niezadowoleniem. Dlaczego ten wilk uśmiechał się z taką ironią na pysku? Helmi zdecydowanie się to nie spodobało.

łowca

zobaczywszy jej mine roześmiał się,tak go to roześmiało ponieważ wiedział dla czego robi taką mine

-Hahaha wybacz taki uśmiech mam od dziecka :)

Helmi

- Aha... - odpowiedziała, wciąż przyglądając mu się. Po chwili wrócił zwyczajny dla Helmi entuzjazm. Zapytała. - Jak masz na imię?

łowca

odpowiedział serdecznym i miłym głosie

-Łowca oczywiśce sam nadałem se te imie ponieważ urodziłem sie w głuszy a potem mnie porzucono więc..

Helmi

- Ładne imię - powiedziała i wstała, okrążając wilka i przyglądając mu się uważnie. Dodała. - Ja jestem Helmi.

łowca

usiadł i zaczoł sie przyglądać Helmi

-Hmm poco ci te gogle na karku? ja niemam rzadnych ozdub, a na muj widok kruliki howają sie do nur, a ptaki lecą w strone gniazd..

Helmi

//zaczął
po co
nie mam
żadnych
ozdób
mój
króliki
chowają
nor
ptaki
Jeśli masz problemy z ortografią, ściągnij sobie przeglądarkę internetową Moziila Firefox lub Google Chrome - poprawiają błędy.//

Popatrzyła na siebie. Do tej pory w ogóle nie zwracała uwagi na charakterystyczne okulary na jej szyi. - Nie mam pojęcia... - odpowiedziała cicho. - Nie wiem, skąd je mam. Nie pamiętam.

łowca

-Trochę dziwne żeby nie pamiętać że coś się dostało lub znalazło.
-Ja nigdy nic nie dostałem i to pamiętam :)

Helmi

Wzruszyła obojętnie barkami. - Ale ja nic z mojej przeszłości nie pamiętam - odpowiedziała. - Nie wiem nawet jak trafiłam do tej krainy.

łowca

Zdziwiony podszedł do krańca góry i powiedział

-Nie Pamiętasz nic hmm tak jak ja ale nie martw się z czasem se przypomnisz..
-Ja sam nie pamiętam jak znalazłem się w lesie...

Katana: PISZ DŁUŻSZE POSTY I POPRAWIAJ BŁĘDY W ZDANIACH. Następnym razem nie skończy się na dużych literach..

Helmi

Usiadła i popatrzyła na wilka z zaciekawieniem, jak zwykle przekrzywiając lekko łebek. - Też nie pamięta... - mruknęła bardziej do siebie niż do niego, po czym zapytała. - A w ogóle pamiętasz coś? To znaczy, skąd pochodzisz, kim jesteś?

łowca

-Nie za bardzo
Opowiedział skrycie
Pamiętam że kiedy mnie porzócono miałem worek na głowie