Bursztynowy Wodospad

Alliance

Yuki poruszyła uchem, nie odwracając wzroku od wody. Wyczuwała wibracje w ziemi, dlatego wiedziała, że przyszedł nowy wilk. Stąpanie było delikatne, posuwiste, niemalże niewyczuwalne. Szpieg? A może po prostu szczenię? Jej puste, szmaragdowe oczy przeszyło światło, jakby analizowało się coś w jej głowie. Intrygujące.

Hiretsuna Shinigami

Basior spojrzał waderze w oczy
- No racja tylko urosłem i mi grzywa opada na oczy nic więcej - odpowiedział po czym się zaśmiał. Jedynie co mu przybyło to wyrosła mu grzywa, przybyło mięśni przez co zrobiłsię większy i chyba sierść mu troche zblakła.

Lea

- Tak, tak tatusiu. Starość nie radość. - powiedziała Lea i pokiwała głową z udawanym zrozumieniem. - Ach, tyle się działo pod twoją nieobecność. A... - powiedziała wilczyca i nagle zamilkła, jednak zaraz kontynuowała - ... mamę widziałeś? - spytała.

Xythuel

Xyth ziewnął cicho po czym zanurzył pysk w zimnej wodzie. Napił się odrobinę i sapnął z zadowoleniem. Czas poszukać ofiary godnej jego nienawiści. Xytherian zaczął się oglądać za osobnikiem słabym, raczej nieodpornym na jego istną wredotę. Hmmm... Kogo by tu wybrać? Jeden za stary, ta obok to jakiś jego wafel a ta z rudymi włosami wydaje się być pewna siebie. Więc Xythuś kogo wybrał? Panią Wafel. Tylko on wiedział kim jest Pani Wafel. Jej realnego imienia nie znał, ale sądząc o tym jej tuleniu się do wielkiego basiora, mógł nazwać ją waflem. Xyth postawił swoje uszy na sztorc i zakradł się do basiora i wadery nazwanej waflem.

Alliance

Zawsze chciałam mieć ksywkę Wafel. ~! *____*

Yuki zerknęła kątem oka na długouchego, który postanowił zmienić miejsce położenia. Jej łeb delikatnie drgnął w stronę młodego wilka, poruszając grzywkę i na ułamek sekundy ukazując zmrużone ślepia i nadal błyszczące zielone oczy. Niektórym czasami mogłoby się wydawać, że Yuki jest robotem. Bez uczuć, zachowuje się co najmniej dziwacznie, jej ruchy są jakby dobrze przemyślane od wielu lat. Ciekawe, czyż nie.. ?

Lea

Pani Wafel w tym czasie, nie otrzymując od tatuśka odpowiedzi spojrzała na szare stworzenie z długimi uszami. Zającem to to raczej nie było.
- Witaj, stworzenie, hmm... wilcze. - rzekła Lea niepewnie. Miała nadzieję, że stworzenie to jest wilkiem rzeczywiście.

Hiretsuna Shinigami

Basior spojrzał na nią
- Nie Miki nie widziałem już długo. Pewnie ma innego partnera - powiedział Lei na ucho po czym podrapał się po brodzie. Tak to byłcały on. Chyba że by padł na kolana i błagał o jej powrót co jest ne możliwe.

Alliance

Yuki zerknęła na swojego misia, po czym ułożyła się w postaci leżącej. Jednak jej zainteresowanie dziwacznym szczeniakiem nie ucichło ani na moment. Wydawało się, że w tej chwili nic jej nie obchodzi, że myślami jest gdzieś daleko. Nieprawda. Takie tylko sprawiała wrażenie. Jej ogon delikatnie poruszał się na boki, uszy wyłapywały każdy dźwięk, nawet najcichszy, łeb opadł na wysunięte łapy. Misiek łypał tajemniczo swoimi guzikowymi oczami na troje wilków..

Lea

Lea pokręciła głową. Trochę się zmartwiła tym, że rodzice nie są już razem, ale przecież była dorosła. Rozumiała.
- No tak. - powiedziała tylko. - Długo cię nie było, tato. Sporo się działo. - dodała z uśmiechem. Nie umiała teraz przestać nazywać Ravena "tatą". Słowo to samo wchodziło jej w zdanie.

Hiretsuna Shinigami

Basior machnął kilka razy swoim ogonem jego uszy automatycznie postawiły się na sztorc ukazując na lewym uchu dwa złote kolczyki w krztałcie najzwyklejszego koła, wilk spojrzal na Leę.
- Niestety ja musze spadać, lecz wiedz że jeszcze kiedyś się zobaczymy. Mam taką bynajmniej nadzieje - powiedział i zagwizdał a na jego ramieniu pojawił się Lemur a na polanie wylądował troche wyrośnięty Ognisty Feniks. Basior wskoczył na niego jako iż Zwierze potrafiło go podnieść. Will wzbił się do lotu
- Na razie! - krzyknął jeszcze do córki będąc kilkanaście metrów nad ziemią po czym zniknął za jedną z chmur. z.t.

Lea

Lea kiwnęła głową Ravenowi.
- Cześć, tatuśku. - powiedziała z uśmiechem i wstała. Przeciągnęła się zadowolona, po czym ruszyła leniwym truchtem przed siebie. No, po chwili rzecz jasna już jej nie było widać.

zt.

Mahigun

Mahigun patrzała na Jacob'a. Lubiła go bardzo. Może... Pójdziemy gdzieś indziej?-Zapytała i usiadła. Westchnęła cicho. Była z Watahy Wody, lecz w tym wielkim rozgardiaszu zupełnie poczuła się nieswojo.

Jacob

Masz rację tu jest trochę tłoczno-powiedział i popatrzał na inne tu stworzenia-czekam na twoją propozycję-zaraz potem położył swoją łapę na nosie i spowrotem na ziemię czekając na odpowiedz...

Alliance

Yuki rozejrzała się. Ciekawy koleś ma zastój, więc po co tu ona? Uniosła się i podreptała przed siebie, znikając w krzakach.

z.t

Jacob

Jacob usłyszał coś z strony krzaków , mało go to interesowało ale...-kto to!!!-powiedział niespokojny ,wstał i podrapał się tylną łapką po brzuchu... zaraz potem przeturlał się na bok...

Zita

Zita wyszła zza wodospadu, odpowiedziała- Cześć, co robicie?Małe szczenie wyszło z wody, i otrzepało się z niej, trochę chlapiąc na inne wilki wodą, -Przepraszam -odpowiedziała lekko przerażona myśląc, że ją zaatakują.

Jacob

Jacob popatrzył na małą wilczycę obok -witam-odpowiedział jak zwykla pewny siebie-dzięki za kąpiel...-powiedział chociaż nie wyglądał na zadowolonego...-Skąd się tutaj wziełaś...

Zita

Odpowiedziała-Byłam po drugiej stronie wodospadu siedziałam tam i rozmyślałam, sama nie wiem o czym. -Zita spojrzała na Jacoba przyjaźnie. -Przepraszam, że cię ochlapałam. :)

Natja

Natja idąc przez las szukała wody aby się napić. Zauważyła duży wodospad więc pomyślała, że tam zaspokoi swoje przgnienie. Podeszła bliżej do rzeki i zaczęła chłeptać. Po drugiej stronie brzegu spostrzegła Zitę i Jacoba. Przestała pić, wskoczyła do wody i przepłynęła na drugi brzeg. Kiedy wyszła z wody tak się otrzepała, że nachlapała na dwa wilki. Odezwała się przyjaźnie- hejka, jestem Natja- po chwili dodała patrząc na Zitę- witaj. Fajnie cie znów widzieć- Położyła się machając szczęśliwie ogonem.

Zita

Zita też zaczęła machać ogonem i odpowiedziała, -Hej pamiętam cię już ty byłaś na polanie, fajnie cię znowu spotkać Natja. -Zita weszła do wody i chlupała na Natje.