Bursztynowy Wodospad

Loba

-Dzięki-Wilczyca uśmiechnęła się do Zoe.
Loba wyszła z wody i otrzepała się mocząc najbliższy teren koło siebie.
-Ja jeszcze nie przeszłam żadnych testów ale mam zamiar zostać wojowniczką lub tropicielem.-Loba siadła na ziemię i zaczęła oglądać teren.

Pomimo wielu próśb i upomnień, nadal robisz okropne błędy.
Ostrzegałam niejednokrotnie...
~ Taharaki.

Shathow

Przyszła tutaj popodziwiać trochę jakiś ładny widoczek. Wilczki w jej wieku nie mają niestety zbyt wiele do roboty, więc wółczą się wszędzie, gdzie tylko powłóczyć się można. Przysiadła blisko wody i zatopiła się w rozmyślaniach. Jakich? Myślała jak zdobyć lwa z actimela, nie musząc jednocześnie go pić (jest obrzydliwy, a userka się z tym zgadza). Nie musząc pić actimela, znaczy się. Pluszowych lwów się nie pije;3

Siena

Siena przybyła tutaj bez konkretnego celu, może po prostu chciała pozwiedzać krainę? Pewnie tutaj zostanie na dłużej, a przyjemnie wiedzieć gdzie się jest. Nie obserwowała wszystkiego bardzo uwaznie, ale starała się zapamiętać jak najwięcej szczegółów. Nagle dostrzegła jakiegoś wilka.
Znajomo wygląda...
Był to cud, bo wilczyca widziała tutaj może 5 wilków, nie więcej, a z tego co wie, to tutaj jest ich dużo. Obniżyła głowę i podeszła jeszcze bliżej.
Jak już się skradasz to rób to ciszej.
No dobrze, dobrze.
Podeszła jeszcze bliżej, starała się iść cicho. Tak, kojarzyła wilczycę. Nagle przypomniało jej się skąd.
Oby nie pamiętała o tym spaghetti.
Radośnie wyszczerzając zęby podeszła nieco bliżej, pysk miała teraz nieco normalniejszy niż przed chwilą, ot zwykły uśmiech.

Shathow

Wadera odwróciła się zaalarmowana lekkim szelestem. Za nią stała... Niby skąś ją kojarzy, na nie może sobie przypomnieć, skąd. Niech będzie przeklęta jej skleroza!
Spojrzała na śmiesznego szczeniaka z flagą... Chyba Włoch? Mała z całą pewnością ją rozpoznała. No cóż skoro Shathow powinna ją kojarzyć, to będzie udawać, że kojarzy.
- Cześć - odezwała się do niej

Siena

- Witaj - powiedziała wesoło. Może akurat to spaghetti poszło w zapomnienie... Tak, niby się witała poważnym słowem, ale tak z przyzwyczajenia, nigdy prawie nie mówiła cześć... Podeszła nieco bliżej wilczycy i usiadła. Nie wiedziała o czym mogłyby rozmawiać, albo co robić. Ale może to samo wyjdzie.

Shathow

- Aaa, powiedz, co cię tu sprowadza? - Tak, Shathow nie miała jakoś lepszego pomysłu, jak zacząć rozmowę.
Niestety z powodu wspomnianej już sklerozy ( odziedziczonej po userce XD) nie wiedziała też, czy może przedstawiała się szczeniakowi i co najważniejsze jak ów szczeniak się zwie. No cóż czas pokaże. Zaraz, miała chyba jakiegoś szczeniaka pod opieką. Xissa? Hmmm.

Siena

- Z tego co wiem to łapy, aczykolwiek mogę się mylić. A tak na serio to po prostu zwiedzam. - opowiedziałaby jeszcze o stu innych nikogo nie interesujących rzeczach (właściwie to nawet samą Sienową mało interesowały). No cóż, siedziała jednak dalej myśląc o czym mogłaby rozmawiać z obecną tutaj wilczycą, której imienia nie znała.
- A właściwie to jak masz na imię?

Shathow

/sorry za krótki post, starzy gonią od kompa/

- Shathow. - Wadera postanowiła zaryzykować - A ty jesteś Xissa, tak?
Czy dobrze zapamiętała? Miała nadzieję, że tego przynajmniej nie zawaliła. A jeśli już o oby młoda nie miała jej tego za złe.

Siena

/spoko, też czasem sobie robię przerwy, więc... ;3/

- Nie, ja jestem Siena. Imię podobno z czymś związane, ale nie pamiętam z czym. - wzruszyłaby ramionami, gdyby wilki umiały to zrobić. No ale wspaniała anatomia im na to nie pozwala niestety.

Shathow

- Chyba z jakimś miastem we Włoszech. Stoją tam trzy muzea. W Sienie zachowana została w pełni antyczna struktura miasta. Do najwspanialszych zabytków należy katedra z XII wieku (Duomo), której główna fasada została ukończona w 1380 roku. W skład kompleksu wchodzą baptysterium i kampanila. W środku znajduje się oktagonalna ambona autorstwa Nicola Pisano oraz płaskorzeźby które wykonali Donatello, Ghiberti, Jacopo della Quercia i inni XV-wieczni rzeźbiarze. Inne zabytki: główny rynek Piazza del Campo z Palazzo Pubblico i Torre del Mangia oraz ratusz. Zabytkowe centrum Sieny zostało w 1995 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa kulturalnego UNESCO. - Juchu, niech żyje wikipedia pozwalająca waderze na tak rozbudowaną wypowiedź - Lubisz Włochy?

Siena

- Siena... tak, możliwe, że tam jest takie miasto, ale chyba tam nigdy nie byłam... właściwie gdzie to jest?
Sienowa rozglądnęła się dookoła, nie, nie wyglądało żeby była teraz we Włoszech... Ale żeby jej imię wzięło się od nazwy miasta? Przecież ona chyba tam nigdy nie była.

Shathow

- Chyba gdzieś tutaj - Shathow wyciągnęła mapę (http://pl.hotels.com/ImageDisplay?neighborhoodId=6049004&type=NeighborhoodHighlight) - Niedaleko miasta którego strasznie długiej nazwy nie potrafię wymówić.
Machnęła ciemnoszarą kitą wpatrując się w mapę. Ciekawe skąd ona właściwie ma mapę Włoch?

Siena

- To koło Montepulciano? - spytała obserwując mapę. No cóż... nadal nic jej to nie mówiło, ale dało się już to znieść.

Shathow

- Chyba tak. - Shathow ponownie zerknęła na mapę - Ja też nigdy nie byłam we Włoszech, ale do mojej restauracji są sprowadzane włoskie lody.
Tak, lody są pyyycha, Włosi robią najlepsze i nic się z nimi nie może równać. Są najlepsze i już!

Siena

A czym takie włoskie różnią się od innych? Spytała siebie niezwykle inteligentnie. Oczywiście, nie powiedziała tego głośno, bo uznała, że i tak niewiele wie. Pominęła na wszelki wypadek słowa o restauracji, Shathow mogłaby sobie wtedy przypomnieć o tym spaghetti... Niestety, ale Siena pamiętała rzeczy jej niepotrzebne do szczęścia i istnienia.

Shathow

/brak weny/

- Lubisz lody?
Tak, wadera nie ma lepszego pomysłu na rozmowę. Bo o czym jeszcze można właściwie rozmawiać?

Siena

- Lody? Lody... - młoda musiała poszukać w pamięci czy wogóle kiedykolwiek o nich słyszała, a jak tak to co to jest. Olśniło ją nagle, że skoro pytają się ją "czy lubi" to najlepiej odpowiedzieć, że tak. - Tak, lubię lody.
Po głowie chodziły jej słowa jakiejś piosenki, gdyby wiedziała co to jest to by przynajmniej nie myślała, że te ciche głosy przerzuciły się na kolejny dziwny język jakiego szczeniak nie rozumiał.

Shathow

Wadera zastrzygła uszami, co spowodowało zrzucenie stanowczo za długiej grzywki na oczy. Jakoś nie miała pomysłu na kontynuowanie rozmowy. Nigdy nie była dobra w rozmowach o wszystkim i o niczym. Na dodatek szczeniak wydawał się wogule niezorientowany w temacie lodów włoskich. Ah, ta dzisiejsza młodzież... A moment, Shathow to też jest młodzież. Hmmm.

Siena

Sienowa pogrążyła się na chwilę w swoim świecie w żaden sposób nie łączącym się z tym światem co jest tutaj. Cośtam zaczęła nucić pod nosem. Zdecydowanie młoda cofnęła się myślami w czasie, bo zwyczajnie jej się nudziło. Obserwowała sobie właśnie w swoich myślach jakąś bitwę... wspominała sobie te dawne czasy i bitwy jakie przeżyła, gdy przypomniała sobie, że sama ma przecież dopiero rok, więc to jest niemożliwe. Otrząsnęła się szybko, przecież miała zachowywać się normalniej.
Cicho było, czyli jak dalej tak będzie to znowu zostanie sama i będzie się nudzić... Przywarowała więc do ziemi, o ile wilki umieją warować tak jak psy. Starała się zbliżyć jak najciszej... nagle skoczyła w kierunku wilczycy, jednak w połowie drogi zgięła się jakoś dziwnie i cudem nie wywaliła się o Shathow.
- Przepraszam. - Powiedziała to na wszelki wypadek, nigdy nic nie wiadomo.

Shathow

- Nie szkodzi. - wadera uznała dziwne zachowanie rozmówczyni za wynik wyjątkowo młodego wieku - Co to za piosenka?
Jeśli można coś o Shathow stwierdzić na pewno, to jest to jej miłość do muzyki. Głównie do utworów Maleńczuka, Karramby i Perfecta. Ale są też inni autorzy piszący dobre kawałki. Dajmy na to,,, Vienio, nowe bloki. Rap rządzi!!!