Diamentowy wodospad

Baks

-Aby być z tobą w pogodę i nie pogodę...-zaśmiał się
-To co z tymi szczeniakami?-zapytał xd

Sherii

- Boję się odpowiedzialności - powiedziała i zwiesiła łeb. Na początku chciała, wręcz namawiała go, a teraz sama nie wiedziała czy właśnie tego na prawdę chce.

Baks

-Nie ma się czego bać, jestem przy tobie-powiedział i się uśmiehnął
-Czyli na razie nie ma szans na to?-zapytał

Sherii

- Nie wiem może z prezerwatywą - powiedziała i zaczęła się śmiać.
- Jak chcesz to leć to sklepu - dodała po chwili i znowu wybuchnęła nie kontrolowanym śmiechem.

Invented

Podeszła, z dala od wilków nasłuchiwała się rozmowie. Prychnęła z niesmakiem.
- dorośli. ? o ironio, a to ja jestem szczenięciem.

Pomyślała, przeciągnęła się, podniosła z majestatem łeb i zaczeła dumnie kroczyć przed siebie. Doszła do wodospadu, i zaczerpnęłą wody w pysk, powoli smakując krystalicznie czystką wodę.

Sherii

- Ale mam nadzieję, że się nie gniewasz za to - odparła i pocałowała go w pyszczek. Położyła się na grzbiecie tak jak to zrobił jej partner kilka minut temu i również tak jak on obserwowała niebo.

Invented

Odeszła cicho, stawiając wysoko łapy, zostawiając głębokie ślady w ziemi. Przystanęła, obróciła się, i ledwo dosłyszalnie zaskomlała.
Odbiegła w dzikim pędzie, gdzieś, gdzie będzie mogła spokojnie zapolować

Atrita

- Spokój, ka? - Stanęła na mokrym od chlustającej go wody kamieniu. Jej futro falowało pod wpływem wiatru, ona sama wpatrywała się w szumiącą ścianę przeźroczystej wody.

Sherii

Spojrzała na znajomą wilczycę. Tak to z pewnością była ta która odradzała jej pomocy potrzebującej, czyli Dari. Podeszła do nie zostawiając Baksa bez opieki.
- Witaj ponownie - powiedziała oschłym głosem.

Atrita

- Yo. - Krótkie słowo, krótkie przywitanie. Białe ślepia nawet nie spojrzały na Sherii. - Znowu niesiesz komuś pomoc? - zapytała ironicznie.

Sherii

- Tym razem nie - mruknęła.
- Jesteś bardzo hmm... odrzucająca ja chciałam tylko normalnie porozmawiać - powiedziała i spojrzała w dal.

Atrita

- Odrzucajaca? - Przymknęła powieki. - Może - dodała cicho. Spojrzała wreszcie na wilczycę, zmierzyła ją długim spojrzeniem. - O czym chciałaś normalnie porozmawiać? - zapytała, akcentując z drwiną słowo "normalnie".

Sherii

- A o czym można porozmawiać z taką jak Ty? Widzisz nawet nie wiem jak masz na imię - powiedziała i uśmiechnęła się lekko do wilczycy. Nie była zbytnio do niej przekonana.

Atrita

- Atrita. Lepiej? - odparła, wyczuwając jej niechęć. - Dlaczego zadajesz sobie trud rozmowy ze mną, skoro tak mnie nie lubisz? - zapytała prosto z mostu, nie patyczkując się podchodami.

Sherii

- Tak o wiele lepiej... A ja Sherii, bo może jesteś tak na prawdę inna niż mi się wydaje? - powiedziała i usiadła nie daleko wilczycy.

Atrita

- Inna? - Spojrzała na nią uważnie. - Może kiedyś, choć nie jestem tego pewna - mówi, przenosząc zamyślone spojrzenie na płynącą wodę. /Jak było kiedyś?/

Sherii

- Nie jesteś tego pewna, czyli po prostu nie pamiętasz swojego dawnego oblicza? - zapytała i trochę się zaciekawiła tym co mówiła Atrita.

Atrita

- Taaa - odparła zamyślonym tonem, niemal nie zdając sobie z tego sprawy. - Nie pamiętam - dodała cicho, spoglądając w niebo, jakby to tam szukała odpowiedzi.

Sherii

- Czyli jednak istniała kiedyś jakaś inna Atrita... - powiedziała i uśmiechnęła się w duchu.
- Nie martw się może kiedyś Ci się odmieni. W sumie to całkiem miło się z Tobą gawędzi - dodała po chwili.

Atrita

- Odmieni? Myślisz, że po powrocie wspomnień się zmienię? Może zbyt długo już tkwię w tym chłodzie? I skąd wiadomo, że byłam inna? - zapytała, spoglądając na nią wręcz natarczywym wzrokiem.