Diamentowy wodospad

Szandia

Znowu na to miejsce przyszła Szandia. Spojrzała na wszystkich i w końcu postanowiła zagadać. - Hej, jestem Szandia. - powiedziała, podchodząc. - Ciekawe kiedy Serafina przyjdzie? - pomyślała.

Serafina

-Jestem!-krzyknelam!
Jedzenie bylo pyszne wiec jeszcze sie oblizywala. Popatrzyla na przyjaciolke i usmiechnela sie.

Szandia

//Oh, pisz ortograficznie i minimum 15 słów, chyba nie chcesz być zbanowana?//

Szandia spojrzała na przyjaciółkę. - Co porobimy? - zapytała, lecz po chwili przyszedł jej do głowy pomysł. Weszła na zamarznięta wodę i zaczęła się ślizgać. Bardzo jej się to spodobało.

Naomi

Ada była zaskoczona postawą Kartela. Zwykle nie całował jej w pyszczek. Jednak bardzo jej to odpowiadało. Lubiła to. Wreszcie przestało jej czegoś brakować. Spojrzała Kartelowi głęboko w oczy i wtuliła mu się w jego futro. Było dość zimno. A futro Kartela wydało się jej takie puszyste i ciepłe... Wtulona przyglądała się tylko ślizgającym koleżankom. Czuła się naprawdę dobrze.

Serafina

Viktoria

- To co opowiadam to cała prawda. - Mówiła Viki jakby to było codziennością. Ale zemsta na Jaelu byłaby wspaniałą.
- Lea, a może damy Jaelowi nauczkę, że z dziewczynami się nie zadziera! Co ty na to? A ty Schatt, pomożesz nam? - Mówiła Viki a na jej twarzy pojawił się szyderczy uśmiech. Znowu ogarnęła ja "żądza krwi". Już była gotowa ruszyć na spotkanie z Jaelem. Czekała tylko na odpowiedź Lei i Schatta.

Serafina

-Przepraszam-spytała- Może ja też moge pomóc?
Serafina popatrzyła na Victorie. Teraz ona czekała na odpowiedź Victorii.
Usiadła na śniegu i czekała.

Szandia

Szandia spojrzała na wszystkich. Podeszła do drzewa i wskoczyła na nie. Usiadła na grubej i wytrzymałej gałęzi.- Hmmm, ale nuda. - pomyślała. Jakoś teraz nie chciał jej żaden pomysł paść do głowy.

Serafina

Serafina popatrzyła na Szandie.
-Szandia a może... Już wiem! Zrobimy bitwe na śnieżki!!!- powiedziała po czym nabrała mnóstwo śniegu i zaczeła robić śnieżki.

Szandia

Szandia zeszła z drzewa i natychmiast zaczęła robić śnieżki. Po paru minutach miła już ich bardzo, bardzo dużo. Wzięła kilka i zaczęła rzucać w Serafinę. Jak tylko jej się skończyły kulki zabrała się do robienia nowych.

Serafina

Serafina nie dała za wygraną.
Zrobiła wielką górę śnieżek i już miała rzucić w Szandie kiedy:
-Auuuuuuuuuuu!!!- krzykneła.
Okazało się że w śniegu leżało jakieś małe zwierzątko i ugryzło Serafine w łape.

Szandia

Szandia szybko podbiegła do Serafiny. - Co się stało? - zapytała. Spojrzała na łapę wadery, a potem zauważyła małego jeża. - Trzeba uważać. - powiedziała. Zawarczała na zwierzę, ale ono się nie ruszyło. Zdziwiło ją to, że jeż jeszcze nie zapadł w sen zimowy.

Serafina

-Co za dziwnnnnyy jeż-jąkała się z bólu Serafina.
Trzeba było przyznać że zwierzak miał dość ostre i mocne kolce jak na takiego malucha.

Kartel

- No co? Cieplej Ci Aduś? - Zapytał Kartel z troską w głosie. Ale po chwili odsunął od siebie Adę i podszedł do Lei i Schatta.
- Zgadzam się z wami. Jael jest... hmmm... no nie wiem jak go nazwać... Mniejsza o to. Czy mogę z wami pójść i dać temu wilkowi nauczkę? Prawda, nie powinien tak postępować z dziewczynami. One są na prawdę delikatne jeśli chodzi o uczucia. - Po skończeniu przemowy powrócił do Ady i przytulił ją, bardzo leciutko, aby się ogrzała.
- Ada to mnie powinno być zimno. To ja jestem z Watahy Ognia, a nie z Wody! - Powiedział do wadery ze śmiechem.

Dermanotta

-Przepraszam Kartel mam do ciebie pytanie-powiedziała do wilka Dermanotta po czym usiadła na śniegu i zaczeła czekać na odpowiedź.

Szandia

- Boli bardzo? - zapytała. Szandia nigdy nie nadepnęła na jeża. Zwierze zaczęło iść i w końcu się oddaliło na bezpieczną odległość. Szandia spojrzała na Serafinę, a potem na jej łapę.

Serafina

-Nic się nie stało mogło być gorzej-powiedziała po czym wsadziła łapę do śniegu by zmniejszyć ból i uśmiechneła się serdecznie do Szandi-Ale miło że mnie spytałaś.

Kartel

Kartel spojrzał na nieznajomą wilczycę a potem na Adę.
- Poczekaj, Aduś. Zapytam ją o co chodzi i wracam Cię ogrzewać. - Jak powiedział tak uczynił.
- Witaj, wilczyco. Jakie to masz pytanie do mnie? - Zapytał z największą powagą na jaką mógł się zdobyć. W śniegu zaczął robić odciski swoich łap. Czekał na odpowiedź z dalszą powagą.

Dermanotta

-Przepraszam jestem Dermanotta jakby co i chdzi mi oto żebyś uważał bo w pobliżu biega mały jeżyk który już zranił Serafinę.-odpowiedziała po czym uśmiechnełą sie, podeszła do Serafiny i powiedziała-Nie martw się nic ci nie będzie.

Szandia

Szandia spojrzała na łapę Serafiny. - Za nie długo nie będzie cię boleć. - powiedziała. Spojrzała na małego jeża, a po chwili wzrok przeniosła na białą wilczycę.