Różany Wodospad

Shenzy

Prawda. No cóż ja jestem Shenzy co chyba już wiesz, prawda? Może opowiesz mi coś o sobie? - Odwzajemniła uśmiech do wilka i wpatrzyła się w jeden punkt.

Mongrels Law

Spogląda na wilczycę zaskoczony jeszcze bardziej przed momentem. - Pewnie ale ... - Podszedł by powiedzieć to jej na uszko. - Chodźmy od tej gryficy bo ona chyba nie lubi innych wilków. - Dodał po czym spojrzał jej w oczka pod grzywką i wyszedł na przód kawałek dalej i przysiadł czekając aż Shenzy dobiegnie. - Cóż, zaskoczyłaś mnie tym pytaniem. Właściwie to nie wiem co ci o sobie powiedzieć - Dodał.

Shenzy

Wydaje się miła. No cóż dobrze. - Poszła za Szeptem i przysiadła do samca - No więc?? - Sama rozmyślała co ona ma opowiedzieć jak on skończy. Shenzy nie miała pomysłów. Lecz nagle! Oświeciło ją. Opowie coś ze swojej historii, krótko i ładnie tak jak opowiedziała do Wapsowi.

Mongrels Law

//sorka ale wczoraj padłem spać po prostu ;)//

Więc, nie jestem stąd. Mieszkałem bardzo daleko. Tam miałem swoje stado lecz w wyniku pewnych potyczek z innym stadem przestało istnieć. No i później znaleźli mnie ludzie i schwytali za pomocą tych swoich strzałek usypiających jak to inny wilk nazwał. Do dziś mam jedną na pamiątkę w swoim dawnym legowisku.
Kiedy tu trafiłem, szukałem stada. Przyłączyłem się do watahy wiatru ale jakoś nikt mnie tam specjalnie nie chciał. Może nie lubią małych wilków grzywiastych ... No cóż. Odszedłem po tym jak Massacre przyjął mnie na ucznia. Teraz mu służę i uczę się od niego ale z tym też bywa różnie. Naobiecywał mi gwiazdek z nieba i nie uczy mnie a tylko daje rady. To już w zasadzie wszystko. Nie licząc tych wszystkich innych i nietypowych istot jakie spotkałem. - Kiedy skończył swoją historię, uśmiechnął się i spojrzał w oczka Shenzy. Niezła była z niej laska. Szkoda tylko że on był jeszcze dzieciakiem...

Kanna-tare

Nie wiadomo czemu się zagapiła i zaraz rzuciła się na Lobe łapiąc ją.
- Mówiłam, że cię złapie !- zawołała radośnie zaraz jednak spojrzała poważnie na Yue.
- Jasne pytaj śmiało. - Powiedziała. Wydawało jej się bowiem, że zna ją aż nazbyt dobrze.

/Wybaczcie że mnie nie było, ale sprawy osobiste i może mnie nie być jeszcze przez 2 - 3 tygodnie. Postaram się jednak wchodzić/

Seeta

Zaśmiała się głośno, słysząc ten żałosny jękot.
-Taaaak, tyle że moje pazury mogą rozszarpać ciebie w mgnieniu oka. - dumnie wypięła pierś -A ty co mi zrobisz? Przestraszysz mnie swoim wyciem? - parsknęła i rozłożyła skrzydła na znak, że jest zbulwersowana. Szybko je schowała, bo dłuższe przytrzymanie w takim stanie oznaczało by strach.
Ciężko usiadła i legła, aż ziemia się lekko zatrzęsła. Co jak co, ale Seeta była potężnym gryfem. Nie raz i nie dwa myślała nad byciem smokiem, ale wilkiem? Nie, to nie dla niej. Zbyt krótkie życie..
Ziewnęła i nie patrzyła już na wilka. Nie miała zamiaru się do niego odzywać. Nie miała zamiaru z nim prowadzić dyskusji. Nie z nim.

Suzume

Suzume powoli, można by powiedzieć leniwie, przyleciała nad ten wodospad. Był miłą odmianą od tamtego jeziora. Brr... Przeszły ją ciarki. Jej brat... Nie. Później będzie się nad tym zastanawiać. Podjęła już decyzję. Chyba od zawsze wiedziała, że tak będzie. Przeczuwała to na każdym kroku. Teraz musiała tylko się do tego przyzwyczaić i wszystko przygotować. Widząc gryficę uniosła lekko brew. No proszę. Tego jeszcze nie było. A jak wywyższała się nad wilki! Suz poczuła, że nie będzie je lubić. Delikatnie wylądowała kawałek od niej. Rozejżała się. Widząc Lobę, wilczycę, którą wcześniej poznała, uśmiechnęła się. Zararejstrowała też obecność innych wilków, ale nie zwróciła na nie uwagi. Spojrzała raz jeszcze na gryficę. Miała ochotę jej wygarnąć, ale powstrzymała się, bo z natury była opanowaną istotą. Nachyliła się i łyknęła wody z wodospadu. Uch. Zimna. No nic. Bywało gorzej. Delikatnie usiadła i zatopiła się we wspomnieniach.

Mongrels Law

Spojrzał na Sete z nutką ironii.
- Jedyne co tutaj możesz to pogrozić a twoje groźby w niczym mi nie zagrażają. - Skwitował i zakończył konwersacje. Nie za bardzo miał ochotę na wysłuchiwanie gróźb bez pokrycia. Był za bardzo cenny dla Massacre żeby ktoś go od tak rozciapciał. Poza tym wolał teraz porozmawiać z wilczycą, która chyba była równie zdziwiona słowami gryficy co on.
Kiedy jego oczom ukazał się jednak smok, zamarł w bezruchu podziwiając istotę. Nawet łapką odgarnął grzywkę żeby móc lepiej ją zobaczyć.
- wo .... nie wierzę ... pierwszy raz widzę prawdziwego smoka z tych stron.
- Mruknął pod nosem bo wcześniej widywał tylko pomniejsze smoki.

Seeta

Spojrzała na nadlatującego smoka. Oh, uwielbiała te istoty. Z nimi mogło się spokojnie porozmawiać, wiele wiedziały. Istoty na poziomie.
Spojrzała na wilczka i zaśmiała się. Cóż.. niedojrzały życiowo. I nie obeznany.
Ziewnęła jeszcze raz. Uderzyla ogonem o ziemię. Podniosła uszy do góry bo czekała na ważnego gościa.

Shenzy

Shenzy uśmiechnęła się do wilka i do smoka. Na chwilkę odeszła od Szepta a podeszła do smoka. Powiedziała - Jestem Shenzy, a wy? - Mówiła to także do gryfa. I klapnęła obok wilka.

Seeta

Odwróciła od nich głowę i przewróciła oczami tak, by nikt tego nie widział.
-Seeta. - odburknęła jednak udajac miłą.
Spojrzała na swoje pazury.

Suzume

Suzume uśmiechnęła się do witającej ją wilczycy.
- Jestem Suzume - powiedziała. - Miło mi cię poznać Shenzy.
Spojrzała na gryficę, która przedstawiła się jako Seeta. Coś się jej wydawało, że chce ona towarzystwa, ale nie może go znaleźć.
- A ty młodzieńcze? Jak się nazywasz? - zwróciła się do wilka, który się jej przyglądał. Była do nich dobrze nastawiona. Szanowała wilki, bowiem one też odgrywały swoje role w przyrodzie. Może nie żyły tak długo jak smoki lub gryfy, ale potrafiły w tym krótkim czasie zdobyć ogromną wiedzę i doświadczenie. Smoczyca osobiście uważała, że wszyscy odgrywają większą lub mniejszą rolę, ale są tak samo ważni i należy im się szacunek.

Mongrels Law

Jestem Szept - Odpowiedział krótko.
- Wybacz że się przyglądam ale ... nigdy wcześniej nie widziałem żadnego z was ... to znaczy ze smoków. Te które spotykałem nie były takie duże. - Powiedział po czym podszedł bliżej do smoczycy. Od zawsze podziwiał te dostojne istoty. Jednak zawiódł się co do tamtej gryficy ale guzik go ona w tej chwili obchodziła. Zaczynał niebawem dorosłe życie i jak tu się przejmować kimś tak buńczucznym.

Shenzy

Mi też jest miło. Co was tu sprowadziło? Ja zwiedzam okolice. - Spojrzała na gryfa. Myśli "JEST JAKAŚ PODEJRZANA" Uśmiechnęła się do niej sztucznie.

Suzume

- Nie masz co przepraszać - uśmiechnęła się do Szepa. - Też nie mogłam się napatrzeć na wilka, którego zobaczyłam jako pierwszego w swoim życiu.
Patrzyła na niego łagodnie. Nie jest sztuką wywyższać się nad innych, ale szanować ich takimi jakimi są.
-Jeśli chcesz kiedyś gdzieś ze mną polecieć - zaproponowała.
Odwróciła swoją głowę w stronę wilczycy.
- Ja szukałam miejsca, w którym można spokojnie pomyśleć - odparła szczerze. Po chwili dodała: -Nie spodziewałam się, że znajdę kogoś tak miłego. Cieszę się, że mogę z wami porozmawiać.
Unisła łeb trochę wyżej i objęła ich wzrokiem. Włączając Seetę.
- Ach, zapomniałabym. Shenzy propozycja wspólnego lotu jest skierowana także do ciebie - uśmiechnęła się szeroko.

Mongrels Law

Uśmiechnął się ciepło do smoczycy. Wiedział już że może jej zaufać. - Pewnie że chcę polecieć. Zawsze chciałem zobaczyć świat z lotu smoka. - Powiedział ochoczo po czym spojrzał na Shenzy. - Kiedy tylko znajdziesz chwilkę. - Powiedział po czym usiadł sobie.
- A jeżeli chodzi o rozmowę to na mnie zawsze możesz liczyć.

Seeta

Przewróciła oczami i zaśmiała się.
-To lećcie, wilczki. Inaczej nie zaznacie czegos tak wspanialego, jak lot. W końcu wy nie macie skrzydeł.. - dodała dramatycznie, po chwili uśmiechnęła się. -Ah, jaka ironia.
Tak, Seeta była wredna. I nie przeszkadzało jej to że jakieś zafszone zwierzaki latają tu i tam obgadując ją w myślach. Nie będzie sie wkurzała, nie ona. Woli pożartować sobie z takich.

KaruHan

Ah, jak wspaniale się biega.
Smok, jużdorosły i sporych rozmiarów, Szedł spokojnie tymi drogami. Nagle w jego nozdrza wpadły jakieś zapachy. Woń wilków, innego smoka i dobrze znanej mu osobniczki.
Fuknął i poszedł w tamtą stronę. Szedł tak i szedł, łamiąc liście i krzaki, aż w końcu zauważył całe towarzystwo. Skulił się - potem dopiero ukąze swoją obecność. Chciał najpierw, chociaż troche podsłuchać ich rozmowę. Może wielce gryfica potrzebuje pomocy?
Znajdował sie od calej gromady kilkadziesiąt metrów, ale i tak wsłuchiwał sie w słowa.

Mongrels Law

Tak tak ... gadaj sobie dalej te swoje bzdury, stare panny już tak mają. Rozumiemy cię. - Dodał wywalając jej jęzor. W między czasie wyczuł zapach smoka, który chyba najwyraźniej nie wie co to jest zawietrzna.
- E ... ? - Przystanął na chwilkę i usiadł na tyłku spoglądając w miejsce skąd dochodził zapach. Postanowił to sprawdzić na własną łapę. Podbiegł więc do miejsca gdzie ukrywał się smok i wyjrzał do niego. Oczom smoka ukazał się niewielki wilczy pyszczu z czarnym zimnym noskiem, który to tylko wystawał spod długiej grzywki samczyka.
- Smook ?! - Mruknął tylko siadając na zadzie i turlając się do tyłu z górki na pazurki bo był tam niewielki spad. Nie spodziewał siew sumie że wyniuchał kolejnego smoka.

// anyways tutaj piszę ostatni raz jeszcze jako podlotek bo jużjestem duży ale przeoczyłem ten temat ... sry ;)///

Suzume

Suzume spojrzała na Seetę, ale nic nie dodała. Po co język strzępić? Uśmiechnęła się leciutko widząc reakcję Szepta. Przyglądala mu się przez chwilę po czym podążyła za jego wzrokiem. Smok. Nareszcie pozna kogoś własnego gatunku. Oprócz Magnolii. Westchnęła cicho na jej wspomnienie. Podeszła kawalek do owego smoka.
- Witaj - powiedziala kłaniając się lekko. Matka kiedyś ją nauczyła, że nieznajomych należy witać z szacunkiem. - Jestem Suzume. A ty? Jakie nosisz imię?
Może trochę przesadziła, ale co tam. Chciała mieć jak najwięcej znajomych. Co komu to przeszkadza? Zresztą była tak uczona od małego, więc robiła to automatycznie. Nie zwracała na to uwagi. Zauważyła jednak, że w tej krainie wszyscy sią jakby swobodniejsi. Jakaś etykieta to może tu jest, ale nie taka jak u niej. Miała nadzieję, że się nie zacznie śmiać, bo, można powiedzieć, iż bardzo, śmieszyło ją to, że taki wielki smok próbował się schować kuląc się tylko. Raczej by się nie udało.
Poczuła zimny wiatr. Przypminał jej dom. Tam zawsze było zimno. Uśmiechnęła się w myślach na wspomnienie domu. Spojrzała na Szepta. Nie wyglądał jak młodzieniec. Powiedziałaby raczej, że jest już dorosły. Uśmiechnęła się i skierowala spojrzenie na smoka.