Zimny Wodospad...

Whitewind

Sorki, że tak się rzuciłam - Powiedziała przygnębiona - Ale po prostu mam zły dzień....

Dante · Gość

- "Zły dzień... Tego nie da się ukryć" - skomentował w myśli słowa bezowej wilczycy, opierając pysk na przednich łapach. Zmrużył oczy. Cisza, jak miło.

Akita

-spoko ja też dzisiaj jakoś szczęścia nie mam -, powiedziała sama trochę sie zasmuciła,pobiegła do brzegu wodospadu zobaczyła swoje odbicie w wodzie , łza spłynęła jej po pyszczku ,szybko starła ja ogonem i sie położyła....

Whitewind

Wskoczyła na wyższą gałąź. Wybrała tą która była najbardziej przysłonięta. Położyła się przodem do konaru kładąc pysk na łapach i zamilkła. Znowu rozmyślała... Nad czym? Może się domyśli ktoś...?

Akita

hmm... zamyśliła sie nad tącałą sutuacją chyba domyśliła się to jest Whitewind ,wbiegła na nieduża skałę usiadła tam .....

Dante · Gość

Uchylił lekko oczy, wciąż mrużąc je leniwie. Patrzył na wodospad, krystalicznie czystą wodę rozbijającą się o nagie skały. Znów pogrążył się głęboko w myślach, wspomnieniach. Myśli Dantego od kilku dni nieustannie oscylowały wokół jego ostatniej rozmowy z Kristal.

Whitewind

Zeszła z drzewa i przeskoczyła na drugą stronę wodospadu cały czas milcząc. Tam odwróciła się i rzuciła ostre spojrzenie do Dante. Odwruciła się wskoczyła na drzewo i znowu rozmyślała. Dante już wie dlaczego tak postąpiła....

Dante · Gość

Wciąż patrzył na wodospad, starając się nie zwracać uwagi na to, iż wilczyca, której imienia nawet nie znał sztyletuje go wzrokiem. Teraz całą swą uwagę usiłował skupić na przypomnieniu sobie miejsca, w którym ostatnio dane mu było spotkać ojca. Czy po tak długim czasie potrafiłby jeszcze tam trafić?

Akita

hm... jeszcze raz sie głęboko zamyśliła nie wiedziała co ma zrobić w związku z tą sprawą ,dalej siedziała na swoim miejscu nic nie mówiąc.....

Whitewind

Wilczyca dalej siedziała na drzewie. Nagle pociągnęła nosem.... Tylko że nie chciała żeby ktoś to usłyszał... Otarła łzy i odwróciła się chcąc sprawdzić czy ktoś tego nie usłyszał.-,, Jeżeli ktoś to usłyszał trzeba będzie uciekać"-pomyślała.

Dante · Gość

Zastrzygł jednym, uchem usłyszawszy cichy szloch. Nie miał jednak zamiaru spytać wilczycy, czy może jej w czymś pomóc, ani nawet na nią spojrzeć. Po prostu nie chciał się wtrącać. Whitewind już pokazała tamtej wilczycy, że pomocy nie chce.

Whitewind

Widząc że nikt się nie zorientował odwróciła się ponownie i znów zamilkła pogrążona w myślach...

Akita

Zamyślona wilczyca postanowiła siedzieć w ciszy dopóki się jej to nie znudzi wiedziała że nie może zostawić tej sprawy od tak ,jednak nie mogła nic więcej zrobić , Whitewind nie potrzebowała pomocy więc lepiej będzie jak nie będę sie wtrącać

Dante · Gość

Wyciągnął przed siebie przednie łapy i położył pysk na ziemi. Jedyna osoba, którą darzył szacunkiem przepadła bez śladu. Rozmyślanie nad sytuacją w jego rodzinie wprawiało go w coraz gorszy nastrój. Westchnął cicho. Coraz bardziej żałował, że wrócił do tej pokręconej krainy.

Whitewind

Czuła się coraz gorzej... Usłyszała westchnienie Dantego jednak nie chciała nic mówić... Sama to sobie zgotowała...

Akita

Nic nie mówiąc czarna wilczyca tylko przyglądała sie całej tej sytuacji w ciszy zeskoczył z kamienia biegła a za sobą pozostawiła tylko niewielka plamę krwi miała poważna raną ale nic sobie z tego nie robiła , położyła sie na trawię

Dante · Gość

Machał leniwie końcówką ogona, ot, charakterystyczny dla niego przejaw głębokiego zamyślenia. - "A gdyby tak...?" - gwałtownie uniósł łeb, analizując swój pomysł, jednak po chwili ze zrezygnowaniem z powrotem położył łeb na chłodnej ziemi. By wyruszyć na poszukiwania ojca, musiałby dowiedzieć się o nim czegoś więcej od matki. A z tą nie chciał rozmawiać.

Luna

Luna wyczuła że każdy tu z obecnych jest na skraju rzewnej depsesji, podniosła się siedząc do tej pory cicho i rzuciła do każdego z osobna na nikogo nei patrząc.
-Każdy ma czasem zły dzień. Ale wiecie co> Nie warto się przejmowac tymi złymi i dostrzec te dobre. Przecież mimo ze ejst źle jesteśmy to razem, żyjemy i nie chodzimy głodni.- podniosła głowę i spotkała się ze spojrzeniami.
Takie dziwne słowa w ustach dziecka nie brzmiały zbyt poważnie.

Akita

Oblizała swoją łapę z krwi , jeszcze raz popatrzała na wilki po czym uznała że lepiej jest jak siedzimy w ciszy i nie odezwała się do nikogo ani słowem .

Whitewind

Spragniona, wstała i zeskoczyła z drzewa... Podeszła do wodospadu i napiła się uważnie obserwując resztę. Gdy ugasiła pragnie zauważyła plamę krwi i zapytała - Co Ci się stało? - zapytała wpatrując się w wilczycę - A tak wogule jestem Whitewind z Watahy Wiatru...