Zimny Wodospad...

Sherry

Uśmiechnęła się.
- Dziękuję. To miło z twojej strony. - równiez zaczęła jeść. - Jak tu pięknie. - przerwala na chwilę by przyjrzec sie Fari.

Wasp

- Ach, tak... więc zostanę, skoro to tak poważna sprawa - rzekł do Etien i złożył skrzydła, które już poruszył lekko, by wznieść się do lotu. Spojrzał na przybyłe wilczyce. Wyglądały na normalne, w przeciwieństwie do jego dwóch poprzednich rozmówców.

Etien

Podeszła do Pegaza i złapała go za grzywę, zaczęła ją delikatnie szarpać. Musiałą sprawdzić czy to oryginał czy podróbka, szarpnęła z całej siły. Jak będzie podróbka to Pegaz nie zaichachuje a jak będzie oryginał to... młoda będzie miała przekupciane i... Pegaz zaichachuje. Hmm.... ciekawe czy on robi "Auuuu.." czy też "Ihahaha prr...

Wasp

- Eeej! - wrzasnął ze złością. - Sama się pociągnij za włosy!
Machnął głową i wyciągnął długie, białe kosmyki z łap wilczycy, zostawiając w nim pojedyncze, wyrwane włosy. Machnął skrzydłami i wzbił się w powietrze - niewysoko, ale tak, by Etien nie mogła go dosięgnąć.

Etien

Pisnęła i migiem odskoczyła od wilka. -Hmm.. czyli to jednak nie jest podróbka, ile zapuszczałeś Pegazie? Znaczy.. Ihahahaha pff...ppr.. ihaha.- zaczęła rżeć jak koń, musiała się jakoś dogadać z Pegazem, chyba, że on rozumie tak samo jak Pegaz Herkulesa. -Pegaziku? A ile masz lat? Woziłeś kiedyś może Herkulesa?- wypytywała i przyglądała mu się machając ogonem.

Wasp

Wasp tylko westchnął. Nadmiar durnoty szybko zaczynał go męczyć, więc jeszcze raz machnął skrzydłami, wznosząc się wyżej. Odleciał, machając beztrosko długim, puszystym ogonem.

zt

Cloe

Wadera pojawiła się tutaj, a długa grzywka zakrywała jej jedno oko. Spostrzegła wilki i usiadła. Wpatrywała się w nie i liczyła, iż zaczną rozmowę.

Shajen

Wilk tylko machnął ogonem i się uśmiechnął, czekał na swą Viki ot co. Tylko gdzie ona się może podziewać do jasnej cholery hmm? Westchnął tyko i owinął łapy ogonem patrząc przed siebie z pewnym uśmiechem i.. dumą?

Fari

Wilczyca popatrzyła na jeszcze nieznanego. - Jak ci na imię? - zapytała - Ja jestm Fari. - Powiesiła się na drzewie i zaczęła się bujać.

Nuclear

Nuclear przyleciał tu szybko. Chciał poznać tę krainę. Wlazł do wody i pod maszerował pod wodospad. Woda leciała na niego z góry. Było mu przyjemnie, bo woda była okropnie zimna i nie zamarzła. Ach, ale super uczucie.-Powiedział i uśmiechnął się. Potem wylazł na brzeg i się otrzepał. Zamachał skrzydłami i wielkie krople poleciały na wilczycę, która bujała się na drzewie. Cha, cha!-Zaśmiał się Nuclear. Jednak teraz postanowił iść na... Na falochrony. Jeszcze jednak trochę tu zabawił i jeszcze trzy minuty śmiał się z wilczycy. Potem przestał i podszedł do wody. Nagle ryba mu wyskoczyła przed oczami i jednym mocnym chwytem ostrych pazurów nabił ją na nie. Zjadł ją. Pyszna.-Powiedział do siebie. Jeszcze raz wlazł do wody i pod drzewem stanął tam, gdzie wilczyca dalej się huśtała. Oczywiście, nie wiedział co to jest. Mocno się otrzepał i jeszcze więcej zimnych kropli spadło na nią. Wyglądała teraz dziwnie. Mokry szczur!-Zaśmiał się Nuclear i poleciał na falochrony.

zt.

Fari

Wilczyca w ostatniej chcwili walnęła go łapą. Spadł na głowę i pysk wrył się w ziemię.
- Ha,ha, ha kura! - wykrzyknęła, no bo kto się śmieje, ten się śmieje ostatni. Wyszła z tego miejsca, zanim on wstał, więc nie mógł jej dogonić.

z.t

Idalia

FARI, PRZECZYTAJ WRESZCIE REGULAMIN!

NIE WOLNO pisać za kogoś, to znaczy jeżeli uderzyłaś Nucleara, to nie masz prawa napisać, że uderzył on pyskiem o ziemię oraz że nie zdążył wstać zanim uciekłaś. To po pierwsze.
Po drugie, NIE UDERZYŁAŚ Nucleara, bo w poprzednim swoim poście wyszedł z tego miejsca. W takiej sytuacji nie ma czegoś takiego jak "w ostatniej chwili"!
Po trzecie, Nuclear to GRYF. Jeżeli jest gryfem dorosłym, nie mogłaś go powalić na ziemię jedną łapą! Gryfy są większe od wilków, więc nie miałabyś na tyle siły!

Dzięuję za uwagę i przepraszam za offtop, ale krew mnie zalewa, jak czytam takie kretynizmy.

Kanzai

Jakiś dziwny cień szedł w oddali. Sentimental wybrała się na przechadzkę po rejonie. Może tu, może tam, wilczyca była tam, gdzie jej nogi poniosły.
Było w norze nudno, więc po prostu wyszła. Zauważyła inne wilki i podbiegła do nich.
- Witam, jestem Sentimental Gouvenor Evan. - powiedziała, a z jej głosu wydobywała się chęć poznania nowych osób.
- A tak w ogóle, to co tu robicie? - zapytała i tym razem usiadła.

Bari

Sorry, że teraz to będzie offtop. Nie mogłem wytrzymać. Sentimantal, dlaczego piszesz bez Karty Postaci? No, nie mogłem się opanować. Moja krew doszła do stanu wrzenia od tego, ale PISAĆ BEZ KARTY POSTACI? Chyba to jest bardzo widoczne i zauważalne na stronie głównej? Przecież w regulaminie pisało o tym. Nie chciało się czytać, hę?

Jeszcze raz przepraszam za offtop, lecz gdy widzę takie coś... To wtedy aż 'małpuję'.

Dziękuję za uwagę.

Lauri Iloinen

Szum wodospadu dosłyszalny z oddali przywołał Lauriego w to miejsce. Biało-czarny wilk, wiedziony myślą o zaspokojeniu pragnienia, wyłonił się zza rosnących nieopodal drzew. Złocistymi oczyma zlustrował okolice, a na jego pysk wkradł się delikatny uśmiech. Spokojne miejsce. Wilk ruszył ku rzece i zanurzył pysk w wodzie. Zimna i orzeźwiająca - dokładnie tego było mu trzeba.

Renna

Pojawiła się tutaj, potrzebując spokoju. Ale nie był jej dzisiaj widocznie dany. No trudno. Usiadła przy wodospadzie. Westchnęła ciężko.
- Witam - tylko tyle powiedziała.
Jeśli wilk będzie chciał rozmawiać, Renia porozmawia. Renna nie umiała zaczynać rozmowy.

Lauri Iloinen

Zastrzygł uchem na dźwięk czyjegoś westchnięcia, zaś gdy dosłyszał powitanie, oderwał wreszcie pysk od lodowatej wody i oblizał go kilkakrotnie.
- Witam - odrzekł, odwracając łeb ku przybyłej waderze. Cóż, nie wyglądała na zbyt chętną do rozmowy, toteż Lauri nie zamierzał jej zaczynać.

Renna

Blondynka odwróciła swe orzechowe oczy i spojrzała na samca.
- Na imię mi Renna - a co jej szkodzi!
Zacznie rozmowę. Nowa sytuacja. Założyła łapę na łapę, uśmiechając się zawadiacko. Owinęła się ogonem i dmuchnęła na swoją grzywkę, która opadała na jej oczy, pysk. Odrzuciła ją do tyłu, przez co daszek jej się przekrzywił.

Lauri Iloinen

- Lauri Iloinen, miło mi - odrzekł, przywołując na pysk lekki uśmiech. Zmierzył jasnowłosą waderę krótkim, acz uważnym spojrzeniem połyskujących lekko, złocistych oczu.

Renna

Uchyliła lekko łba. Napotkała spojrzenie złotych oczu samca. Na niebie krążył orzeł. Jej orzeł. Reni. Nie zwracała na niego uwagi. Wpatrywała się w samca.
- Długo tu jesteś? - spytała.
No cóż. Chciała podtrzymać rozmowę. Nudziła się.