Wieś

Sherii

- E tam majaczysz - wykrzyknęła.
- Minie sto lat za nim umrzesz i jeszcze stu wilczycom złamiesz serducha zobaczysz. - za żartowała w takiej sytuacji. o.O

Bertha

mógłbyś schudnąć - zaniosła go do lecznicy jak "futro"
//do lecznicy//

Sherii

Poszła za waderą niosącą Szaste do lecznicy.

Sheala

Zrospaczona sytuacją, która na niej ciążyła, młoda wadera przyszła tutaj, aby na chwilę zapomnieć o smutkach. Zauważyła stos siana. Hm, jakież miała szczęście! W pobliżu było cicho, a w dodatku sucho. Wskoczyła prędko na siano i zawinęła się w kłębek.

Master

Przyszedł za Renesmee.
Zobaczył ją w sianie i usiadł obok, czekając aż się obudzi. Oblizał pysk.

Lee

Miał ochotę odwiedzić swą córkę przed końcem...
Powolnym krokiem dotarł aż tutaj.
Stanął na granicy i rozejrzał się wokół. Jego córka bawiła się tak beztrosko w sianie, a on przeżywał katusze.
Westchnął i zamachał powoli wszystkimi ogonami.
Ruszył ku niej nerwowym i niezdecydowanym krokiem, w końcu usiadł obok siana.
Witaj, jakbyś nie wiedziała jestem twoim ojcem. Odrzekł smutno i spojrzał na największy skarb w jego życiu; jego rodzinę.

Sheala

Otworzyła swoje zapłakane ślepia. - Kim jesteś? - zapytała zrywając się z miejsca. - Nie znam Cię! - chrząknęła. Później ujrzała ojca. Tak bardzo z nim rozmawiała. Serce jej pękło widząc go tam smutnego. - Tatuś. - powiedziała donośnym głosem. Podeszła do niego i liznęła czule po pysku.

Master

Cofnął się o krok. Schylił łeb i patrzył na nią. Chyba to nie czas i miejsce dla niego...

Lee

Chwycił ją i zamknął w swych objęciach.
Tak, tak bardzo kochał swoją jedyną rodzinę.
Ciepła łza spłynęła z jego policzku, również okalając sylwetkę Renesmee. Nie puszczał jej.
W końcu odpuścił, aby mogła jeszcze oddychać.
Westchnął i spojrzał na niebo.
Znieruchomiał.
Jakiś ptak nadleciał, szybując powoli, acz szybko w jego stronę. Wylądował na jego ramieniu.
Stary poczciwy orzeł. Uśmiechnął się i pogłaskał go swoim pazurkiem.

Sheala

- Tatusiu, ale o co chodzi? - zapytała nie za bardzo rozumiejąc. - Dlaczego jesteś taki smutny? Serce mi pęka, jak widzę Ciebie lub braciszka w takim stanie! - wyżaliła się spuszczając wzrok.

Lee

Spojrzał na nią.
Na jego twarzy pojawił się uśmiech.
Delikatnie łapą złapał orła i równie ostrożnie postawił go na ramieniu Renesmee.
Edward mnie nienawidzi. Odezwał się w końcu po długim wahaniu. Jego twarz znów była jak otwarta księga, trudno się dziwić.
Stworzył potwora.
Przez jego głupotę. Wstrząsnął łbem, jakby próbował wyrzucić to z siebie.

Sheala

- Nie, napewno Cię nie nienawidzi. W głębi serca napewno jesteś starym, w którym zawsze będzie miał upodobanie. - powiedziała podnosząc wzrok. Wbiła go w ślepia ojca. - Kocham Cię, tatusiu. Nie mówię tego ot tak sobie. - powiedziała nie powstrzymując już łez. Płynęły po jej sierści druczkiem. - I nie wiem, co zrobię jeżeli Cię nie będzie!

Master

Oddalił się. Zamierzał kiedy indziej ukraść chwilkę wilczycy. Nie oglądał się za siebie, nie chciał przeszkadzać.

[nmg]

Lee

Wsłuchiwał się przez dłuższy moment w słowa jego córki.
W końcu starł łzy z jej policzka i odezwał się po dłuższej chwili.
Przekonałaś mnie, zostanę... ale w słowa o Edwardzie, niestety nie wierzę. Przyznał.
Syn go nie kocha, nienawidzi go, bo sam stał się mutantem, cóż za los...

Sheala

- Kiedyś uwierzysz. - chlipnęła próbując wciągnąć powietrze nosem. Chlipnęła nieco głoniej i wtuliła się w sierść starego, uczciwego basiora.

Lee

Głaskał ją czule po jej łebku.
Uważaj na tego basiora, nic dobrego to nie wróży. Stwierdził i przytulił czule się do swej córki.
Poczochrał ją i lekko, z gracją odsunął się i usiadł obok.
Nabrał głęboko powietrze.
Wyskoczył w górę i wylądował w sianie.

Sheala

- Dlaczego tak uważasz? - zapytała z zaciekawieniem wsuwając się w miękkie siano. Pacnęła tatę od niechcenia ogonem.

Lee

Zamyślił się jak to wytłumaczyć... w końcu wymyślił.
Bije aurą... nie lubienia, jak dla mnie. Zamyślił się. Po raz pierwszy od tak wielu lat powiedział coś niezwykle poplątanego.
Zdmuchnął grzywkę z oczu, przypominając sobie dzień w Night Clubie, wraz z Samantą.
Westchnął i dmuchnął w Renesmee sianem.
A masz! Zażartował i wstał. Chciał chociaż raz pobawić się z jego dziećmi.

Sheala

- Ah tak? - uśmiechnęła się łobuzersko. Pacnęła łapą w siano tak, aby wielka fala na niego trafiła. Nie ma to jak zabawy z ojcem. Zaśmiała się cicho po chwili, jakby coś ją trapiło.

Lotus

poruszył uszami, mijając domy. jakiś hałas. machnął ogonami. po chwili jednak uderzył złamaną łąpą w jakiś korzeń. syknął cicho, po chwili dostrzegając jakieś sylwetki daleko.