Wieś

Sheala

Z daleka rozpoznałaby ten pysk. To przecież Edward! Jej kochany, malutki i chudziutki braciszek! Mimochodem podeszła do niego. Położyła pysk na jego karku strasznie szczęśliwa. Martwiła się !

Lotus

zmrużył ślepia. - chcesz, żebym się jeszcze połamał? - spytał, marszcząc nos. - jesteś ciężka. - dodał po chwili, przekładając jej i swój ciężar to na lewą łapę to na prawą.

Sheala

- Zarozumiały jak zwykle. Nawet mi nie podziekujesz, że się o Ciebie strasznie martwiłam! - powiedziała udając urażoną. Usiadła naprzeciwko niego z poważnym wyrazem pyska po czym zapytała - Jak tam łapa?

Lotus

- nie najgorzej. - powiedział. - niedługo na niej stanęł. - powiedział, trącił jej ucho nosem. - wyrzekł się? - spytał cicho, odwracając wzrok gdzieś w bok.

Sheala

- Nie. Musiałam mu co nie co wyjaśnić.. Mam nadzieję, że nie będziesz miał mi tego za złe. On czeka, Edzio. - mówiła coraz bardziej ściszając swój głos. Podkuliła uszy speszona.

Lotus

przegryzł dolną wargę, myśląc nad czymś. jednak po chwili usiadł na zadzie, owijając łapy ogonem. - nie jestem gotowy. - odparł cicho, mrużąc ślepia.

Sheala

- Ale gotowy na co? - zapytała z nutką zdziwienia w głosie, ale dało się tego po niej poznać. Spojrzała bratu prosto w oczy.

Lotus

- na rozmowę z nim. - mruknął, zamykając ślepia. westchnął. - lepiej żeby się mnie wyrzekły. nie chcę, żeby miał mnie na sumieniu. - i znikł w zaroślach.

nmg

Sheala

- Braciszku! - zawołała za nim, jednak na próżno. Ponownie się rozpłakała. Tym razem pożądnie.

Lee

Usłyszał wszystko.
Poczuł jak niewidzialna rana rośnie i rośnie.
Upadł bez w ładnie na ziemię.
Zamknął oczy, starał się uspokoić. W jego wieku takie napady są śmiertelnie niebezpieczne.
Starał się powoli oddychać.
Teraz nic go nie powstrzyma.
Wstał i trzęsącymi nogami ruszył ku przeznaczeniu... śmierci.

Sheala

- Tatuś! - przypomniała sobie nagle, aż tu nagle.. jej ojciec leży na ziemi. Jakiś dziwny. Podbiegła do niego i liznęła po uchu. - Sama sobie nie poradzę! - wrzasnęła stojąc w osłupieniu.

Diamond

Przechodziła obok spojrzała na młodą wader i spytała zaniepokojona-Czy coś się stał?Mogę ci jakoś pomóc?Widział przestrach w jej oczach.

Sheala

- On umiera! - krzyknęła na cały głos użalając się nad swoim biednym losem. - Tatusiu?! - przymknęła oczy wciąż nie przestając płakać.

Master

Ponownie pojawił się na polanie.
- Wilczyco... Mogę pomóc? - Dreptał z łapy na łapę, niepewny czy się wtrącać. Nie mógł jednak znieść jej łez. Wraz z nią płakały ptaki.

Sheala

- Proszę, błagam musisz mu jakoś pomóc.. - powiedziała przenosząc na niego swój błagalny wzrok. Łzy wciąż nie dawały za wygraną..

Master

Najpierw podszedł do niej, liznął ją subtelnie po pysku, ocierając łzy.
- Dopóki jesteś ze mną, nie masz się co bać. Już się nim zajmę.
Master obejrzał wilka. Sprawdził mu oddech i ogólną kondycję.
- Możesz mi powiedzieć, co się dzieje? - zapytał wilczycy.

Diamond

Czy ja też moge jakoś pomóc-spytała zdenerwowana tą sytuacją.Patrzyła na Lee i na to co robi Master.

Master

Stwierdził, że ten wilk potrzebuje pomocy dobrego psychologa. To nie serce i ciało było chore, tylko dusza.
Nie mógł działać, dopóki nie wiedział co jest grane.
Gdy zobaczył wilczycę odpowiedział:
- Możesz pomóc. Usuwaj wszystkich ewentualnych gapiów. Potrzebujemy spokoju... Dasz radę?- posłał jej piękny uśmiech.

Sheala

- Nie wiem, co dokładnie się dzieje. Nagle upadł.. - wycedziła wciąż jąkając się. Szczęka trzęsła jej się, nie wiadomo dlaczego. xD

Master

Odwrócił się do wilczycy.
- No już, kochana, uspokój się. Nic mu nie będzie, rozumiesz? Po prostu musiał się czymś bardzo, bardzo zdenerwować. A Ty nie możesz skończyć jak on. No już, spokojnie...
Podszedł bliżej i podparł głową jej pysk, by zatrzymać to szczękanie.
- Szkoda ząbków- uśmiechnął się, choć pewnie tego nie zobaczyła.