Dom na wietrze Star'a

Star

- Czy mogę spełnić jeszcze jedno z Twoich życzeń, ma słodka Księżniczko?- zapytał, a jego oczy śmiały się do niej. Leżał tak, patrząc na nią. Nic a nic się nie zmieniła... No, może trochę wypiękniała.

Karenaj

-A jakie masz na myśli?-Spytała ziewając i w niego się wtulając. Zamknęła oczy, było jej tak ciepło i dobrze. Czuła woń Star'a, był tak blisko, jej, jej Star... .

Star

- Zrobię, co tylko zechcesz- szepnął, widząc, że wilczyca powoli zasypia. Przytulił ją więc i wyciszył. Po chwili ustał nawet ten delikatny zefirek, a oni mogli odpocząć w ciszy i spokoju.

Karenaj

Nic już nie odpowiedziała, jedynie ziewnęła lekko i wdychając zapach Stara, ze spokojem myślała o Starze. O tym że jest jej. Tylko jej i już. Bo był to Jej Star, nic ich nie rozdzieli. Z uśmiechem na pysku zasnęła, wdychając jego zapach.

Star

Nie odważył się nawet drgnąć, leżał i pilnował swojej Księżniczki. Jeśli mu się udało, to być może będzie teraz delikatniejsza niż wcześniej. Chciał znów się nią tak troskliwie opiekować, jak wcześniej. Powód miałby tym większy.
Oddychał spokojnie, rozmyślając o wszystkim. Widać to właśnie Karenaj była mu przeznaczona.

Karenaj

Po nocy spędzonej w ciepłych łapach Star'a, Karenaj obudziła się wypoczęta. Ziewnęła przeciągle i spojrzała na ciepłe tym razem promienie słońca. Czuła, że ta upojna noc przyniesie kolejne owoce ich miłości.

Star

Uśmiechnął się do niej na dzień dobry.
- Jak się czujesz?- zapytał troskliwym tonem. Jego radosny humor był zaraźliwy już od samego rana.

Karenaj

-Wspaniale-Uśmiechnęła się do niego promieniście.-Przejdziemy się gdzieś?-Spytała, patrząc wyczekująco na Star'a.

Star

- Dobry pomysł- powiedział, wypuszczając ją z ciepłych objęć. Wiaterek był tak delikatny, że sprawiał dużo przyjemności wilkom wiatru.
Uśmiechnął się i wstał.
- Może coś Ci upoluję?- zapytał.

Karenaj

-Jeśli byś mógł?-Spytała, bo już dość dawno nie jadła. A teraz właśnie tego potrzebowała. Otrzepała się, by jej sierść się ułożyła, a nie była taka roztrzepana. Spojrzała na niego, a w jej oczach tliła się radość.

Star

- Więc poczekasz tutaj na mnie, czy przejdziesz się, a ja do Ciebie dołączę z zdobyczą? Bo musiałbym wyruszyć gdzieś dalej. U mnie w legowisku mam tylko suszony prowiant, a Ty powinnaś się teraz zdrowo odżywiać- stwierdził. Ale, by nie być jakiś zły, wyszarpnął zza kamienia suszone mięsisko dużych rozmiarów.

Karenaj

-Więc przejdę się do Agresji.-Uśmiechnęła się do niego czekając, które pierwsze pójdzie w swoją stronę.

Star

Skinął łbem.
Chwycił w zęby fragment mięsa, żując go beznamiętnie. Wyszarpał kawałek, resztę pchnął nosem w poprzednie miejsce. gryząc mięso ruszył w swoją stronę.
- Do zobaczenia na polanie- powiedział, udając się na polowanie w tamte rejony.

Karenaj

-Pa.-Rzuciła krótko wilczyca i wolnym krokiem zmierzał w kierunku swego legowiska, z legowiska Star'a. Chodź teraz, to jego legowisko było ich, a jej, całej rodziny. Patrzyła za nim, a gdy zaczął majaczyć na horyzoncie odwróciła się odeszła, do młodych. Powinna być ich tam trójka... .