Legowisko Naomi

Dessie

Jest to niewielka polanka, na której na wiosnę rosną piękne czerwone maki. Obok małego czystego stawiku stoi drewniana chatka, w której mieszkała Dessie wraz z przybraną córką - Naomi. Teraz jednak to miejsce zamieszkuje jedynie młoda wadera.

Naomi

Ada Puka
Następnie robi wielką dziurę w drzwiach.Wchodzi przez nią. I wita się z Dessie.

Dessie

- Ojejejej.... - Dessie wpatrywała sie przez chwilę w dziurę w drzwiach. - Ale to się chyba da naprawić... Wchodź, Ada, zapraszam! Dawno sie nie widziałyśmy!

Naomi

-Zrobię Ci nowe. A właściwie zrobimy :)
Następnie nalała sobie zielonej herbaty do miski po czym powiedziała.
-Dessie co się działo ostatnio pod moją nieobecność?

Dessie

- Ah, no wiesz. Mam kilku nowych kumpli. Hmm... Nie wiedziałam, że mam zieloną herbatę... A poza tym to przyjęto mnie do Wathy Wody... I takie tam... - odpowiedziała Dessie

Naomi

.Ja jeszcze nie mam watahy. Ale staram się o członkostwo w tej samej watasie co ty. - powiedziała i napiła się herbaty. - Dessie, czy nie jest ci czasem smutno samej tu siedzieć? No wiesz, jak mnie nie ma zostajesz sama, prawda?- spytała z pewnym niepokojem w głosie.

Dessie

- Wiesz, jak chcesz to możesz zostać tu ze mną. Chętnie się tobą zajmę... Oczywiście nie zmuszam cię do niczego, do żadnych pochopnych decyzji... Ale... no sama zdecyduj... - wyjąkała Dessie. Zawsze chciała mieć córkę. A teraz napatoczyła się samotna waderka...

Naomi

-O tak.!, Chcę, chcę, chcę, chcę- Krzyknęła, a następnie przytuliła się do Dessie najmocniej jak tylko potrafiła i polizała ją po pyszczku. Była taka szczęśliwa.

Dessie

- Ok, malutka! Wystarczy. - Zawołała ze śmiechem Dessie, lecz też przytuliła małą. - Nie jesteś może głodna? Bo ja jak... wilk! Rozgość się, a ja w tym czasie coś upoluję! - Mówiąc to wyszła z domku i udała się w stronę pobliskiego lasku. Szybko wyłączyła niepotrzebne zmysły i wytężyła węch... poczuła zwierzę, niedużego szaraczka jak się potem okazało. Mały zwierz szukał czegoś w kępie liści... a po chwili zdezorientowany siedział w pysku Dessie. Może i była spokojna, ale podczas polowania zające nie miały z nia szans. Zaraz usłyszała szelest i ujrzała następnego zająca. Przygotowała się do skoku i zaraz miała dwie zdobycze. Zadowolona zgarnęła obiad i potruchtała do domku. Położyła jednego szaraka przed Adą a sama zabrała się za drugiego.

Naomi

-Co ja mam z tym zrobić?-Spytała Ada
Zwykle nie dostawała takich wspaniałych obiadów. Właściwie przez całe życie jadła jagody i kanapki z burakami. Oczy świeciły jej się bardzo. wreszcie miała dom i kogoś kto się nią opiekuje.

Dessie

- Hmmm... zazwyczaj się to zjada! To zając, bardzo dobry, sporo ich w lesie. Nie jadłaś nigdy zająca? - zapytała. Musiała pokazać Adzie nowe zwyczaje panujące wśród wilków. Po chwili uzmysłowiła sobie, że nie wie wiele o przeszłosci małej. - Właściwie, to skąd pochodzisz? - zapytała.

Naomi

Ada zastosowała się do wskazówek. Ugryzła, a następnie połknęła kawałek zająca. Smakował jej bardzo. -Właściwie to niewiele pamiętam. Kilka dni po moim urodzeniu, mama wyszła z domu by zapolować. W tym czasie starszy brat złapał mnie w zęby, zaniósł do lasu i zostawił. było lato, w lesie pełno jagód. Miałam co jeść. jednak nie pamiętam jak wyglądała moja mama, brat czy dom.-powiedziała ze sutkiem w małych oczkach.

Dessie

Dessie zrozumiała, że była chyba trochę natarczywa. Rozejrzała się po pokoju. Stał tu mały stolik, szafka oraz legowisko Dess. Właśnie! Legowisko! Dessie szybko pobiegła do schowka, skąd wyjęła zawiniątko. Był to miękki koc w kratkę. Rozłożyła go obok swojego, po czym oddała Adzie jedną ze swoich poduszek. Potem wyjęła z szafki kołdrę.
- To będzie twoje łóżeczko. - Powiedziała do przybranej córki. Zaraz znowu zniknęła w schowku. Wróciła z szalikiem i czapką. Ubrała w to Adę. Może czapka była nieco za duża, ale przynajmniej małej będzie ciepło. - Zima idzie. - powiedziała.

Naomi

Adzie bardzo spodobało się to traktowanie. Czuła się jak księżniczka. Uwielbiała wszystkie rzeczy które dała jej Dessie. -dziękuję- powiedziała i wskoczyła na Dessie tym samym przewracając ją, liżąc po pysku i śmiejąc się.

Dessie

Dessie padła pod małym ciężarem szczeniaka. Bardzo cieszyła się, że nie jest już sama. Bała się tylko, że nie poradzi sobie z małą... w końcu dziecko, to bardzo duża odpowiedzialność.
- No, młoda! Może chcesz zwiedzić jakieś miejsce? W końcu to piękna kraina.

Naomi

-Gdzieś gdzie są buraki.. no i jagoooody.!-krzyknęła Ada.
Uwielbiała obie te rzeczy. I nie mogła przeżyć dnia bez nich.

Dessie

- Hmmm... do Jagodowego Lasu? A może na łąkę? Albo nad jezioro. Wybieraj, młoda. - Dess spojrzała na córkę z czułością. Nadal nie wiedziała czy poradzi sobie z opieką...

Naomi

-Jagodowy las.!-Krzyknęła Ada i znowu rzuciła się na nową mamę.

Dessie

-No to chodźmy! - Dessie założyła czapkę i szalik, po czym wzięła małą na plecy i wyszła z domu. Zamknęła drzwi i ruszyła w stronę Jagodowego Lasu nucąc wesoło jakąś wkurzającą melodyjkę.

z.t.

Naomi

Ada zamyśliła się jednak udało jej się umknąć przed zamknięciem w domu. Wyleciała szybko, nie mogła się doczekać wspólnego spaceru.

z.t

Ada zmęczona weszła do domu. Jednak nie miała zamiaru odpoczywać.od razu zaczęła przygotowania do imprezy która miała się tu zaraz odbyć. Mimo, że nie spytała mamy. Ale nie martwiła się o to. Widziała, że mama chciałaby, aby Ada spotykała się z przyjaciółmi.. o ile nimi są. Sprzątnęła wszelkie śmieci. wyrzuciła dywan. -Ten był trochę stary. Trzeba będzie zrobić nowy.-pomyślała. Po czym wyszła na ogródek zbierając liście i kwiaty. Ada nawet nie zaczęła go składać, a już wyglądał pięknie. Zebrała jeszcze kilka kwiatów i zabrała się za składanie/szycie dywanu.