Legowisko Naomi

Naomi

Naomi nie dawała za wygraną. - A dlaczego akurat woda? Co w naszej watasze jest takiego co by mogło Cię zmusić do tylu wyrzeczeń, hym? - powiedziała z kamienną twarzą. Chyba nieświadomie przeprowadzała mu taki jakby test. Tylko po co? To nie należało do jej obowiązków.

Kartel

- Uznałem, że mój charakter i sposób bycia jest najbardziej pasujący do Wody. W dodatku ów Wataha podobno nie ma wielu wilków, więc łatwo jest wybrać posadę. No i Ty tu jesteś - to ostatnie powiedział całkiem nieświadomie. Dopiero po chwili zorientował się co zrobił. Zarumienił aię delikatnie, a wyraz jego pyska oznsczał "Przepraszam".

Naomi

Naomi spojrzała ze zdziwieniem na Kartela. - Ale ty wiesz, że ja do Ciebie nic nie czuje, prawda? - spytała niepewnie. Jej serce już od dawna należy do kogoś innego. Kartel już nigdy nie będzie dla niej tym, kim był wcześniej. Naomi spojrzała na Stara, chyba zasnął.

Kartel

- Mhm - wymamrotał tylko. Czyli, że nie ma już na co liczyć... Dlaczego musiał się tak nieszczęśliwie zakochać? Dlaczego wciąż kocha Adę? Jest zbyt wierny i trwały... Kartel zamknął na chwilę oczy i nerwowo przygryzł wargi. Nie, nie powie jej, że nadal ją kocha. To i tak nie ma sensu...

Naomi

- Kartel, nic do ciebie nie czuje. To już koniec i raczej Nic się nie zmieni. - rzekła spokojnie i zerknęła za okno. Pogoda była typowo jesienna. Dużo złotych, Brązowych i żółtych barw... Mnóstwo liści. Naomi marzyła, by wyjść i wytarzać się w nich. Jak kedyś ,gdy była dzieckiem. Cudowne, szczenięce lata.

Kartel

- Jasne, oczywiście - odpowiedział ze sztucznym uśmiech. Raczej? Czyli jest jednak jakaś sansa! xD Kartel spojrzał na Adę. Nie, ona nigdy nie przestanie mu się podobać...

Naomi

Naomi podeszła do jednej z szafek w kuchni i wyciągnęła z niej paczkę niebieskich L&M. - Palisz? - spytała Kartela. Sama wyciągnęła jednego i zapaliła. Rozstanie poważnie ją złamało. Zmieniła się, już nie jest taka sama jak kiedyś i prawdopodobnie nigdy nie będzie. Jeszcze raz spojrzała za okno, liście.

Deebie

Kartel spojrzał zszokowany na Adę.
- Nie, nie palę... Ado, co się z Tobą dzieje? - wstał i podszedł do skrzydlatej. Wyjął z jej pyska papierosa i uśmiechnął się do niej. - Powiedz... - szepnął.

/Sorry, nie ta postać.../

Naomi

- Ja się, nie zmieniłam. Po prostu dorosłam.. też mógłbyś spróbować. - rzekła i zapaliła kolejnego papierosa.s Rozstanie chyba ma zły wpływ na Naomi. Gdyby była inna.. mogła by z nim pogadać, ale nowa Naomi tego nie zrobi. Wlaściwie to dobrze jej ze sobą. Kto wie, może nawet lepiej. Z premedytacją włożyła papierosa do ust i spojrzała z wyrzutem na Kartela.

Kartel

- Ja również dorosłem. I dzięki temu wiem, że palenie wcale niczego nie załatwia. Wiesz, jakie palenie jest niebezpieczne? Ja podróżowałem i wiem. Skoro ludzie umierają od czegoś takiego, to wilki też są narażone... Proszę, nie pal. Przynajmniej gdy ja przy Tobie jestem. Nie mogę patrzeć na Twoje załamanie... - powiedział spokojnie. Nie przejął się spojrzeniem Ady. Chciał dla niej jak najlepiej. Tak samo jak kiedyś...

Naomi

- Będę.. już tego nie zmienisz. Umrzeć? Dobry pomysł.. ale najpierw załatwie tu kilka spraw. - rzekła. Podeszła do szafki i wyjęła z niej butelkę krupnik cytrynowy. Za chwilę zaliczy sgon, to jest pewne.

*Sgon? Mhm, czy nie powinny być "zgon"?
V.

Kartel

Kartel spojrzał błagalnie na Adę. Bo jeszcze nie wie, że ma na imię Naomi. Od paru dni. Mniejsza.
- Ado... Proszę! Nie rób tego... Ja nie wytrzymam bez Ciebie! Tylko po to wróciłem do Krainy - wziął głęboki wdech. - By Cię odzyskać. Pamiętam, że straciłem Cię za błahostkę... Jeden raz Ci nie zaufałem... Jak mnie to boli! Tak bardzo żałuję, że wtedy Ci nie uwierzyłem! Proszę... - mhm, powiedział co wiedział. A raczej co myślał i co chciał powiedzieć. Podszedł do Ady bliżej. Zamknął na chwilę oczy i znów je otworzył. Wyjął z pyska przyjaciółki papierosa i pocałował ją... Lecz na razie w policzek. - Ado, proszę... - szepnął jej delikatnie do ucha.

Naomi

// Miał być zgon aczkolwiek s leży zbyt blisko z na klawiaturze, ale chyba domyśliłaś się co to znaczy..//

Ada nawet się nie uśmiechnęła. Spojrzała na niego tylko żałośnie. - Między nami nic nie ma. Zobacz! - rzekła i pocałowała namiętnie Kartela. Po chwili odsunęła się - Widzisz? Nic! - krzyknęła i spojrzała na Stara. W głębi duszy miała nadzieje, że nie jest zażenowany tą całą sytuacją. Chciała, by z nim jej wyszło.

Kartel

//Spoko. ^^//

WoW.
Powiedzmy szczerze - Kartel był niezwykle zadowolony z pocałunku. Szkoda, że ona nie czuła chemii...
- Zależy jak dla kogo... Ado, zrozum, proszę. Kochałem Cię i kocham cały czas! I nigdy nie przestanę... Jestem wiernym basiorem. Jeszcze nigdy nie podrywałem żadnej wilczycy słodkimi słówkami i tym podobnymi rzeczami... Proszę, zrozum... - powiedział spokojnie.
Truudneee spraaawyyyyy~!
Dla Kartel'a, rzecz jasna.
Basior spojrzał raz jeszcze na Adę. Dlaczego ona nie chce tego zrozumieć?
Dlaczego?

Naomi

- NAOMI! jestem Naomi.. a teraz ty zrozum, to co było już nie wróci. Już nie jesteś dla mnie tym kim byłeś. Poszukaj sobie kogoś innego. Znajdź sobie jakieś hobby. U mnie nie masz szans. Ja nie mam nic do rozumienia. - wrzasnęła Naomi i odwróciła głowę w stronę okna. Irytowała ją ta cała sytuacja. Kiedy on w końcu to pojmie?

Kartel

Naomi?
A więc zmieniła imię... (Jako userka wiem, ale piszę przemyślenia jako Kartel).
Kartel wziął głęboki oddech.
- Ja się już w nikim innym nie zakocham... - wymamrotał i odwrócił się na pięcie. Zacisnął łapę w pięść. - Żegnaj... - dodał jeszcze, otworzył drzwi i wyszedł. Nie chce jej bardziej denerwować. Ech, najwyraźniej nic już nie wskóra... Może kiedyś...

z/t

Naomi

Naomi przyszła ponownie do swojego legowiska. Rzeczywiście, nic się tutaj nie zmieniło. Wilczyca podeszła na półki w kuchni i wyjęła dwa kubki, w których zaparzyła herbatę. Dołożyła jeszcze talerz z ciastkami i wszystko postawiła na stoliku, czekając aż pojawi się jej nowy znajomy.

Wichura

Wichura przyszedł do legowiska Naomi powolnym, lekkim krokiem. Rozejrzał się po pomieszczeniu z uznaniem. Wydawało się całkiem przytulnym mieszkankiem, więc powiedział:
- Ładnie się urządziłaś - i podszedł do białej wilczycy. Widząc jednak parujące kubki nie mógł się powstrzymać i wziął jeden w łapy. Jaki ciepły przedmiot... Wilk z błogim uśmiechem napił się odrobinę napoju. - Bardzo dobre - pochwalił.

Naomi

- Dziękuję, dziękuję! - odpowiedziała wesoło wilczyca biorąc swój kubek i pijąc teochę hrebaty. Zagryzła to ciastkiem, które wbrew pozorom było bardzo smaczne. - Więc jesteś w tej krainie od niedawna? Zdążyłeś się już urządzić, poznać kogoś? - zapytała zaciekawiona.

Wichura

- Tak, od niedawna - potwierdził Wichura, kiwając łbem. - Urządzić jeszcze się nie urządziłem, ale zdążyłem już poznać kilka osób. W większości całkiem sympatycznych - powiedział, również sięgając po ciastko. Jakoś nie przepadał za słodyczami, ale tym razem się poczęstował, nie chciał robić przykrości gospodyni, zwłaszcza, że zdążył już polubić Naomi.