Szemrzący strumyk

Flake

- Nie... nigdy nie miałam dzieci. Ani własnych, ani przyszywanych - odpowiedziała. Na myśl od razu przyszła jej Ginger, szczenię, którego nie była przybraną matką, ale opiekowała się, jak własnym dzieckiem. Gdzie ta mała się podziewała? Dodała z uśmiechem. - Ale uwielbiam szczenięta. Cóż, nie bez powodu zostałam niańką.

Siomha Lorcan

Uśmiechnęła się.
-Ja miałam kiedyś synka, ale zmarł na chorobę...- nie zastanawiała się już nad tym. Wszystko zostało wytłumaczone w Lodowej Pustyni.- Później przygarnęłam małą A'htes, która już jest dorosłą wilczycą. Następna jest Kyinra- wieczny dzieciak, którego też przygarnęłam.- była ciekawa, co teraz młoda robi. Mimo swojego wieku, była nad wyraz dojrzała.- I teraz jest jeszcze Haruki...- zamyśliła się. Była ciekawa, czy Flake nie wystraszy taka gromadka.

Flake

Flake tylko się szeroko uśmiechnęła.
- Mam nadzieję, że mi ich wszystkich niedługo przedstawisz, hm? - odrzekła. Chciała poznać rodzinę Siom. I bardzo chciała, żeby dzieci Siomhy zaakceptowały ją jako partnerkę ich matki... tego się obawiała najbardziej. Co będzie, jeśli ktoś z nich nie zniesie ich homoseksualnego związku?

Kyinra

A nad strumieniem pojawił się zielono-czarny glut, machający na wszystkie strony ogonem. Mała, widząc Siom od razu do niej podbiegła i rzuciła się na nią z piskiem, tuląc ją mocno.
-Mama!
Pisnęła i się w nią wtuliła uśmiechnięta, po chwili przeniosła spojrzenie na blondynkę.
-O...Dzień Dobry Pani. Mam na imię Kyinra.
Powiedziała, nie przestając się uśmiechać.

Siomha Lorcan

-Bardzo bym chciała.- przyznała. Co prawda, miała obawy, ale przecież najważniejsze jest to, że Siom nie cierpi i jest jej z Flake bardzo dobrze. No cóż... poczekamy, zobaczymy. Delikatnie wtuliła się nosem w sierść wadery.- Mam nadzieję, że nas zaakceptują.
Nagle poczuła znajomy zapach i coś, jak grom z nieba na nią skoczyło.
-Kyin!- zawołała. Wilczyca zjawiła się tak, jakby czytała w myślach Siom.- Flake, to jest właśnie Kyinra, moja córka. Kyinro, to jest moja partnerka, Flake.- przedstawiła je sobie.

Flake

Flake tylko przyjaźnie uśmiechnęła się do Kyinry - nie znała tej małej i nie mogła być pewna tego, z jaką reakcją na słowa Siomhy się spotka.

Kyinra

Wysłuchała dokładnie matki. Siom miała partnerkę?! Kyinra aż pisnęła z wrażenia.
-Ojej! Nie wiedziałam o tym! Gratuluję i bardzo miło mi Cię poznać, Flake!
Powiedziała z uznaniem i przytuliła Flake. Oj, biedna Flake będzie musiała zmierzyć się z tym małym glutem - Kyinra! Ponieważ, była ona baardzo złym dzieckiem. Aczkolwiek..nad dojrzałym, jak na swój wiek.

Siomha Lorcan

Uśmiechnęła się szeroko. Pierwsze koty za płoty, jak to się mawia. Żeby tylko Kyin nie wystraszyła Flake... no, ale skoro ta lubi szczenięta, nie powinna mieć problemu. Kyinra była bardzo bezproblemowa, przynajmniej zdaniem Siom. Uśmiechnęła się od Flake.

Flake

Flake zaśmiała się, kiedy Kyinra ją przytuliła. Poczochrała jej czarno-zieloną grzywkę.
- Mnie też miło jest ciebie poznać - odpowiedziała radosnym tonem. Wcale nie przerażała jej perspektywa wytrzymania z Kyinrą. Lubiła szczeniaki, a z tymi ruchliwymi i wesołymi szybko znajdowała wspólny język.

Siomha Lorcan

Iskierki radości zapłonęły w oczach wadery. Cieszyła się, że te dwie bliskie jej osoby chyba się polubiły. Patrząc, jak się zachowują, wilczycy robiło się coraz bardziej lekko na sercu. Oby reszta jej rodziny zachowała się podobnie. Siomha machnęła parę razy ogonem, delikatnie zahaczając nim o kitę Flake.

Setha

Setha powoli przybiegła do tej doliny. Od razu do jej nozdrzy dostał się znajomy zapach. Spojrzała ku trzem wilczyc. Te to były szczęśliwe. Setha postanowiła im nie przeszkadzać, ale coś jej nie dawało spokoju. Powoli podeszła do tej trójki i przy białej wilczycy wciągnęła nosem powietrze. O tak... To było to... -Witaj mamo.-Powiedziała do Siom uśmiechając się do niej nieśmiało. Ciekawa była kim są te inne wilczyce. Ale ich zapachów nie znała.

Siomha Lorcan

Siomha roześmiała się radośnie. No proszę, brakowało jeszcze tylko Harukiego i wszystkie najbliższe jej osoby byłyby przy niej.
-A'htes!- zawołała i przytuliła wilczycę. Co z tego, ze Setha'a była dorosła? Byłą jej córką i Siom nie miała zamiaru przez to udawać, że się nie znają.- Moja droga... to jest Kyinra, Twoja przybrana siostra.- wskazała na małą waderę.- A to jest Flake.- zawahała się na chwilę.- Jest moją partnerką.- zakończyła z dumą i posłała blondynce szeroki uśmiech.

Setha

Setha spojrzała najpierw na to małe coś. Mała waderka miała bardzo intensywny zapach. Biała wilczyca uśmiechnęła się do niej i podeszła. Żeby zapamiętać ją musiała bardzo dobrze zapamiętać jej zapach. A było to łatwe zadanie. Przytuliła się do Kyinr'y i głęboko w płuca wciągnęła jej zapach. -Witaj w rodzinie.-Powiedziała do niej. Później spojrzała na dorosłą waderę. Nie mogła prawić kazań swojej matce, że za partnera wzięła sobie wilczycę. Musiała zaakceptować jej wybór jeśli tylko jej mama jest przy niej szczęśliwa. Również się do niej przytuliła i powtórzyła cały zabieg jak przy jej siostrze. Lecz waderka miała bardzo delikatny zapach. Inny niż wszyscy. -Witaj.-Powiedziała delikatnie się uśmiechając próbując zapamiętać te dwa nowe zapachy.

Siomha Lorcan

Siomha odetchnęła w duchu. Bała się, że rodzina nie zaakceptuje Flake, a tutaj miłe zaskoczenie. Zamachała wesoło ogonem.
-Powiedz mi, moja droga, kim była ta biała wadera w legowisku?- spytała. Chyba powinna wytłumaczyć swoje zachowanie wtedy, ale nie miała zamiaru tego robić niepytana.

Setha

Setha spojrzała uważnie na Siomhę. Przypomniała sobie jakąś białą wilczycę, ale nie potrafiła sobie przypomnieć jej pyska. Jednak z ulgą zdała sobie sprawę, że pamięta całą rozmowę. -Wiem tylko tyle, że szukała ciebie, mamo.-Powiedziała ze spokojem. Bądź co bądź jednak nie mogła pozwolić by Siomha dowiedziała się o jej problemach z pamięcią.

Siomha Lorcan

Siomha zmrużyła ślepia. Coś było nie tak z Sethą... szkoda tylko, że wadera nie chciała podzielić się z nią swoimi problemami... westchnęła.
-A wiesz może, gdzie ja znajdę? Czego chciała?- zaczęła się dopytywać. Intuicja jej podpowiadała, że to kolejna wadera, którą poznała na Lodowej Pustyni... tak jak Mikę. Gdzie była teraz jej przyjaciółka? Już parę ładnych miesięcy jej nie widziała.
Zaraz jednak skierowała myśli na Flake.
Jednak jej relacje z blondynką były zupełnie inne, niż z dawną przyjaciółką. Tamtą kochała, jak siostrę, a Flake... Spojrzała z czułością na wilczycę i uśmiechnęła się do niej. Uważała ją za ważną osobę, pożądała jej i darzyła ją innymi, przyjemnymi uczuciami... Chciała dla niej wszystkiego, co najlepsze i nie widziała świata poza nią. Jednak, czy mogła to nazwać miłością?
W sercu wilczycy zapanował na chwilkę chaos i zagościła w nim nutka strachu... która minęła po jednym spojrzeniu w te śliczne, dwukolorowe ślepka.
Zaraz jednak jej myśli powróciły ana dawny tor i spojrzała na Sethę.

Setha

-Chciała z tobą porozmawiać, mamo.-Powiedziała Setha przypominając sobie to co Suriss jej mówiła. Lecz to przychodziło jej z łatwością. Gorzej było z przypomnięciem sobie jak owa wilczyca wyglądała. Setha miała nadzieję, że Siomha ją o to nie zapyta. -Suriss jest Samotnikiem, więc nie wiem, gdzie teraz może być.-Dodała Setha przypominając sobie jak waderka mówiła o samotnikach. Wilczycą kątem oka spojrzała na blondynkę i jej przybraną siostrę. Ciekawa była czemu one wciąż milczą.

Siomha Lorcan

-Jeśli będzie chciała, sama mnie znajdzie.- skwitowała. Nie miała zamiaru uganiać się za kimś, kogo nawet nie kojarzyła z imienia.
Wciągnęła do nozdrzy ciepłe powietrze. Dobrze, że były nad strumykiem, który dawał obietnicę ochłody w każdym momencie, nie ważne, czy za dnia, czy nocą.

Master

Master przyszedł rodzinnie kocim krokiem nad strumień i potoczył wokół wzrokiem. Uśmiechnął się do nieznanych wilczyc i przsiadł nad brzegiem, nie przeszkadzajać im w rozmowie. Spojrzał w niebo i po raz kolejny zatęsknił potężnie za swą partnerką.

Siomha Lorcan

Siomha zlustrowała nowo przybyłego dokładnie, jak to miała w zwyczaju. Skoro jednak usiadł na uboczu, wilczyca znów zajęła się swoimi myślami. Nie chciała nikogo na siłę zagadywać, a w dodatku nie znała samca, więc i o czym mieliby rozmawiać? Znów standardy o watahach, rodzinach i takich tam? Nie. Nie miała na to ochoty.