Szemrzący strumyk

Kalina · Wysłany: Pią 20:17, 09 Mar 2012 Temat postu:

Kalina, która dziś miała wyjątkowo niedobry humorek również raczyła zaszczycić to miejsce swoją przewspaniałą obecnością. Powłócząc nogami, przywlokła się nad strumyk, gdzie przystanęła, w celu rozejrzenia się po obecnych tutaj wilkach. No, spory tłok jakby na to nie spojrzeć... Wadera aż westchnęła zrezygnowana.

Noem · Wysłany: Pią 20:24, 09 Mar 2012 Temat postu:

Noem westchnął i spojrzał na nowo-przybyłą wilczycę, wyraźnie młodszą. Przeraził się nieco. Był zmartwiony bowiem tym, że jakiś niepowołany wilk mógł mu zjeść wszystkie ciastka, a wszyscy wiemy, że to byłaby katastrofa nawet dla tego niewyrośniętego wilczka, jak Noem. Poruszył niespokojnie ogonem i schował pod nim swoje ciasteczka. Byleby nikt ich nie spostrzegł.
- Witam. - odparł do wadery strzygąc jednym uchem.

Kalina · Wysłany: Pią 20:33, 09 Mar 2012 Temat postu:

Kalina, zapewne nawet, jeżeli byłaby łaskawa zauważyć ciasteczka Noema, nie byłaby nimi zainteresowana. Była bowiem jednym z tych osobników, które jedzenie słodyczy miały w głębokim poważaniu. Wadera omiotła spojrzeniem typu "no i po co żeś się odzywał..." Noema, jednak odpowiedziała:
- Witam...

Noem · Wysłany: Pią 20:46, 09 Mar 2012 Temat postu:

Wilk zamrugał swoimi szkaradnie niebieskimi oczętami, a na jego kufie widniał przez cały czas anonimowy poker fejs, jak to pewnie powiedziałby zacny przyjaciel userki.
- Nazywam się Noem. - powiedział, po czym uśmiechnął się lekko. No tak, nie zważał na wyrzutowe spojrzenie Kaliny.

Kalina · Wysłany: Pią 20:52, 09 Mar 2012 Temat postu:

Wilczyca omiotła spojrzeniem brązowego wilka raz jeszcze. Noem... Nie, to imię nie pasowało jej do tego samca, który tutaj stał. Na jego miejscu kazałaby siebie nazywać Eustachy albo Ernest. W każdym razie na pewno nie Noem. A może te przemyślenia spowodowane były nie za dobrym humorem wilczycy? Zresztą... Kiedy ona niby ma dobry humor!
- Kalina - odpowiedział niechętnie.

Akinori · Wysłany: Wto 16:04, 13 Mar 2012 Temat postu:

Akinori trochę się zamyślił. Po chwili wyszedł na brzeg i się otrzepał. Nuh, dosyć ma już tej wody. Podreptał trochę dalej i padł. Był już zmęczony, no w sumie nie dziwcie się mu. Przeciągnął się leniwie i popatrzył na nowo przybyłe wilki. Ehh, nie chciało mu się nawet odzywać.

Elena · Wysłany: Wto 16:08, 13 Mar 2012 Temat postu:

Wilczyca wyszła z wody i cmoknęła syna w w czółko. Otrząsnęła się z wody uważając, by nie opryskać dzieci i usiadła obok Annicy.
- Słonko, może jednak wejdziesz ze mną do wody? Powolutku pójdziemy i staniesz sobie tam, gdzie stoi Akinori. Zobaczysz, woda jest cudowna. Chociaż spróbuj. Jeśli nie będziesz w życiu próbować nowych rzeczy, możesz nigdy nie przeżyć czegoś niezwykłego. - powiedziała cichym, ale ciepłym głosem.

Annica · Wysłany: Wto 18:12, 13 Mar 2012 Temat postu:

A jednak małe, gwiezdne wilczątko, jak gdyby nigdy nic, ze stoickim spokojem leżało dalej w tej samej pozie, głuche na słowa ziemskiej matki. Po prostu Anni wolała twardą ziemię - to nie trudne do pojęcia. Zdarzają się i takie wyjątki, które nie lubią wody. Nie żeby się jej bała, albo coś. Nie lubiła zmian - a i to ma jakiś z tym związek.

Massacre · Wysłany: Wto 20:08, 13 Mar 2012 Temat postu:

Massacre wybrał się w to miejsce by odsapnąć. Przysiadł przy strumyku i począł się przeglądać w odbiciu na tafli wody.
-Wyglądam jakby spadło na mnie tysiąc nieszczęść- stwierdził lekko spuszczając łeb w dół.
Był trochę przemęczony ciągłymi wędrówkami, ale nie zwracał na to większej uwagi.

April · Wysłany: Wto 20:19, 13 Mar 2012 Temat postu:

Przydreptała tu z nieobecnym wzrokiem wpatrzonym w horyzont. Rzuciła okiem na siedzące tu wilki. Przywitała skinieniem głowy Elenę i przyjrzała się jej rodzinie. Więc to niej opowiadała... Ale teraz nie będzie zakłócać im spotkania. Siadła nieco dalej nad brzegiem strumienia i zaczęła coś pisać na ziemi. Wyrysowywała pazurem jakieś schematy i obliczenia, mrucząc jednocześnie pod nosem.
- Nie... Nie, nie, nie... Nie! - warknęła i zmazała tekst na ziemi. Nic jej ostatnio nie wychodzi... Zrezygnowana położyła się na ziemi i popatrzyła na czarnego basiora. Też był jakiś smętny.

Massacre · Wysłany: Wto 20:24, 13 Mar 2012 Temat postu:

Basior zmierzył wzrokiem dopiero co przybyłą waderę.
-Hmm...- mruknął. Wstał powolnym krokiem i ruszył w stronę wadery.
Gdy był już dostatecznie blisko, ukłonił się z gracją i przywitał ciepło:
-Witaj, mogę się przysiąść do Ciebie?- spytał, a swoje ślepia skierował na samicę.

April · Wysłany: Wto 20:37, 13 Mar 2012 Temat postu:

Ponownie zaczęła pisać coś na ziemi. Gdy basior do niej podszedł rozmazała wszystko łapą.
- Będzie mi miło - odparła, wpatrując się nadal w miejsce gdzie przed chwilą widniał tekst. Po chwili jednak podniosła wzrok w górę by dokładniej przyjrzeć się rozmówcy.
- Jestem April - przedstawiła się z uśmiechem. Miała ochotę na ciekawą pogawędkę. Usiadła, bo przecież nie będzie rozmawiać na leżąco. Tak nie wypada, ponadto wolała mieć oczy w tym samym poziomie co wilk. No, prawie tym samym, ponieważ była od niego dużo niższa. Nigdy nie należała do masywnych i umięśnionych. Raczej, do tych chudych i anemicznych. Nic dziwnego skoro olewała takie przyziemne sprawy jak jedzenie czy sen. Kto by się tym przejmował? Istnieją ważniejsze aspekty życiowe.

Massacre · Wysłany: Wto 20:44, 13 Mar 2012 Temat postu:

-Miło mi! Jestem Massacre- odpowiedział z uśmiechem na kufie.
-Co Cię tu sprowadza?- spytał nieco zaciekawiony osobą wadery.
Chciał spytać, co takiego pisała w ziemi, lecz powstrzymał się, bo przecież to nie była jego sprawa... Bez namysłu stwierdził:
- Ładnie wyglądasz!- po czym nieco się zarumienił ze wstydu... Jak mógł palnąć taki głupi tekst na początek?!

April · Wysłany: Wto 20:55, 13 Mar 2012 Temat postu:

Momentalnie rozszerzyły się jej źrenice, a pysk oblał rumieńcem.
- Ład... - urwała w środku słowa. Ona ładna? To rozczochrane, patykowate coś? Zaskoczona sięgnęła pamięcią wstecz by przypomnieć sobie czy kiedykolwiek coś takiego usłyszała. Nie, nigdy... Nawet od rodziców.
- Do tego strumienia? Chyba nuda... - postanowiła szybko odpowiedzieć na pytanie Massacre. Spojrzała na niego zaciekawionym wzrokiem. Czegoś chciał?

Massacre · Wysłany: Wto 21:01, 13 Mar 2012 Temat postu:

Wbrew temu co myślała o sobie April, samiec tak nie myślał.
Po prostu powiedział co czuł, a słynął z tego, że czasami to co czuł, wychodziło z jego ust samo, nie potrafił tego kontrolować.
- Ja w sumie też nie miałem nic ciekawego do roboty i wybrałem się właśnie tutaj... Liczyłem, że kogoś spotkam lub poznam i udało się- ponownie się uśmiechnął ciepło do wadery.
Cieszył się w duszy, że ją poznał, choć spędzili ze sobą tak krótki czas.

April · Wysłany: Wto 21:17, 13 Mar 2012 Temat postu:

Zamachała wesoło kitą i przyjrzała się Massacre. Jeszcze nigdy go nie widziała.
- Jesteś tu nowy? Czy pochodzisz z Krainy? - zapytała z uśmiechem. Basior wydawał się być sympatyczny. Tak, napewno był nowy, czuć było od niego obcy zapach. Zapewne jeszcze się nie zadomowił. Ale to nie potrwa długo. Ona szybko przywykła do nowych miejsc. Zmianę miejsca zamieszkania potraktowała jako dużą ulgę.

Massacre · Wysłany: Wto 21:23, 13 Mar 2012 Temat postu:

Massacre lekko się zamotał. Wiedział skąd pochodził, ale bał się reakcji nowych znajomych gdyby usłyszeli o jego przeszłości.
-Jestem... z innej krainy.- odrzekł lekko sfrustrowany.
-Nie mieszkam tu zbyt długo, ale wędrowałem tu i tam i zaznajomiłem się z tą krainą- z lekkim uśmiechem na kufie oznajmił.
- Lubię Cię- rzekł po czym schował łeb w łapy. Pomyślał sobie:
-Co się ze mną dzieje!- znów palnął gafę...
-Na pewno się teraz do mnie zrazi...- Pomyślał. Wiedział, że nie wypada tak "słodzić" dopiero co poznanej istotce bo to może spowodować nie pewność co do jego osoby...
Z reguły był nieśmiały.

April · Wysłany: Wto 21:39, 13 Mar 2012 Temat postu:

Zrazić? Nie... Co najwyżej wywołał w April zakłopotanie. Relacje z innymi to było coś co niezbyt jej wychodziło. Zwykle uchodziła za popychadło i obiekt kpin, więc sytuacja w, której ktoś ją komplementuje była dla niej zupełnie nowa.
- Też przybyłam tu z daleka - uśmiechnęła się promiennie - Z jakiego miejsca pochodzisz? - zapytała prosto z mostu, z nadzieją, że Massacre powie coś o sobie. Nie zwykła oceniać, innych po ich przeszłości. Każdy ma szansę zacząć od nowa.

Massacre · Wysłany: Wto 21:51, 13 Mar 2012 Temat postu:

Czuł, że April jest nieco zakłopotana... Nie miał przecież nic złego na myśli, tym bardziej z niej drwić... Czy to oznacza, że zauroczył się nią? Nie wiedział do końca, ale też nie chciał się narzucać...
-Pochodzę z Naggaroth- to hen na północ stąd... Urodziłem się tam.- rzekł do wadery.
- Od małego byłem praktycznie sam ponieważ moi rodzice już wtedy mnie opuścili...- wspomnienia wywołały u niego małe poruszenie... Czuł jak w jego oku zakręciła się pojedyncza krystaliczna łza...
-Zginęli podczas spaceru na polanach, gdzie grasowały smoki...- wiedział, że wspominanie takich rzeczy przynosi mu smutek, lecz chciał by April wiedziała o nim co nieco.
-Imię także nie jest mi nadane przez rodziców... Nadałem sobie je sam po tym jak wygłodniały, odnalazłem małą osadę ludzi i urządziłem tam masakrę zabijając znaczną ilość mieszkańców...- Nie czuł się dumny z tego powodu.
Spojrzał na waderę czy aby nie zauważyła, że płacze.

April · Wysłany: Wto 22:11, 13 Mar 2012 Temat postu:

Jeżeli Massacre zauroczył się w April to nieświadomie popełnił, jeden z najgorszych błędów w życiu. Nie mógł przecież wiedzieć, że nie była zdolna do takich uczuć. Nigdy nie została czymś takim obdarzona, więc nie potrafiła nic takiego z siebie wykrzesać. Chociaż, miała jedną miłość. Miłość do nauki. Tylko do tego. April wsłuchała się w słowa basiora. Dostrzegła w jego oczach smutek i postanowiła go trochę pocieszyć.
- To musiało być przykre doświadczenie... Ale nie martw się. Patrz w przyszłość. To dawno już minęło. Też nie miałam łatwego dzieciństwa. Wyrzekła się mnie nawet rodzina, a potem zostałam wyrzucona ze stada. Nie myślę o tym i żyje norm... - przerwała zastanawiając się przez chwilę nad swoimi słowami - I żyje - poprawiła się. Nie mogła nazwać normą ciągłego kontrolowania, swojej gorszej części siebie. Wiedziała, że w końcu wybuchnie. Chciała być na to jednak przygotowana.