góry śnieżne

Krik

-Hymm.-Wilk zamyślił się przez chwilę.-Wiesz, tak sobie myślałem...-Powiedział nieco nieśmiało i liznął ją delikatnie.-Moze zostalibyśmy partnerami. Przy tobie czuje się tak dobrze.-Powiedzial i zaciął sie wilk.

Idalia

O ile Hekate wcześniej była tylko zdziwiona, teraz wręcz nie mogła wyjść z szoku. Krik zdecydowanie nie był jej obojętny, ale nie spodziewała się, że i ona znaczy coś dla niego. - Ale... naprawdę nie przeszkadza Ci, że nie widzę? - spytała.

Krik

-Nie, nie przeszkadza. Właśnie przez to jesteś, kim jesteś.-Powiedział basior trącając ją łbem.-A ty, czy, czy czujesz coś do mnie?-Zapytał, wydawał się zawiedziony.

Idalia

Nie wiedziała co powiedzieć. Chyba dopiero teraz całkiem zdała sobie sprawę z tego co czuje do Krika. - Ja... - zaczęła trochę niepewnie, lecz po chwili dodała już pewniejszym tonem, lecz sama zaskoczona swoimi słowami. - Kocham Cię.

Krik

Wilk uśmiechnął się słabo. Spojrzał na wader. Cieszył się, ale jednocześnie był niepewny. Nigdy wcześniej nie pokochał nikogo.-Mo, moż przyjdziesz do mnie?-Zapytał niepewnie.

Ps. ja muszę leciec/niestety/
Papapapapapa

Idalia

- Do Ciebie? Czemu nie - odpowiedziała po chwili. - Zdążyłam już tutaj nieźle zmarznąć.

Mack

Przyszedł, usiadł niedaleko wilków. zamknął oczy, był strasznie zmęczony... Wiele razy wracał i odchodził, miał myśli, żeby już nigdy nie wrócić...

Idalia

Gdy do jej nosa dotarł znajomy zapach, wstała i zaczęła węszyć zawzięcie. Bardzo szybko rozpoznała ta woń. - Mack? - spytała zaskoczona. Nie było go tak długo, że myślała, iż odszedł z tej krainy na zawsze.

Mack

Tak to ja... - powiedział do niej. uśmiechnął się lekko - Długo mnie nie było? - zapytał kolejnej osoby.

Idalia

- Nie pamiętam dokładnie, ale... - urwała na chwilę by się zastanowić. Nie mogła sobie przypomnieć. Nigdy nie liczyła czasu - Myślałam, że odszedłeś stąd na zawsze.

Mack

Na zawsze... Miałem, kiedyś taką myśl, ale za bardzo się związałem z tą krainą - powiedział krótko. Obserwował ją.

Idalia

Poczuła nieprzyjemne mrowienie w karku. - Musisz się tak na mnie gapić? - spytała, a właściwie prychnęła. Hekate denerwowała się gdy ktoś ją obserwował.

Mack

Dobra, dobra. Nie bedę się przyglądać - powiedział. Zmienił punkt obserwacyjny. Westchnał lekko.

Idalia

- Z tego co słyszę, nie wszystko u Ciebie w porządku - powiedziała, przerywając chwile ciszy. - Nikt nie wzdycha bez powodu.

Mack

Ponownie nadsuneła mi się myśl, żeby nie wrócić tutaj. - powiedział patrząc w niebo.

Aly

Przyszła,szurając ogonkiem o ziemię,patrzyła na wilki,usiała na skale...

Idalia

- Wiesz, to Twój wybór czy będziesz w tej krainie czy poszukasz sobie innego miejsca... ale czy masz w ogóle jakiś powód by stąd odchodzić? - spytała.

Mack

Powiedz mi, co mnie tutaj trzymie? Może tylko ty, jako przyjaciel. - powiedziała spoglądajac na szczenię.

Idalia

- To rzeczywiście niewiele. Ale czy w jakimś innym miejscu na świecie w ogóle jest coś, co Cię tam przyciąga? Masz gdzie indziej choć jednego przyjaciela? Powinieneś zostać tam, gdzie Twoi znajomi są Ci bliżsi - powiedziała. Spytała po chwili. - Ktoś tu przyszedł?

Aly

Spojrzała na wilki,uśmiechnęła się lekko do basiora,po chwili spojrzała w niebo.