góry śnieżne

Idalia

Przez chwilę węszyła by sprawdzić kto przyszedł. Nieznany zapach. Zdziwiło ja tylko, że nie usłyszała kroków. - "To pewnie jakieś małe szczenię" - pomyślała.

Aly

Spojrzała na waderę,uśmiechnęła się lekko,podeszła do nie i powiedziała.
-Cześć...-.odparła wesoło.

Idalia

- "A więc miałam rację" - pomyślała gdy usłyszała dziecięcy głosik. - Cześć - odpowiedziała i uśmiechnęła się. - Jak się nazywasz?

Aly

-Jestem Aly...a ty?-.spytała uśmiechając się szeroko.

Idalia

- Ja jestem Hekate - przedstawiła się krótko, po czym spytała. - Weszłaś na tą górę sama? A gdzie są Twoi rodzice?

Aly

-Tak...ja ja nie mam rodziców...-.odparła i posmutniała straciła dobry humor.

Krik

Basior był lekko rozłocszczony, gdyż im przerwano. Odchrząknął jadnak jedynie i powiedział nico zmiszany-Hymm, no tak. Jak będziesz miała ochotę, to do mnie przyjdź.-Powiedział wilk i na chwilę zamilkł. Już miał odejśc, gdy sę odwrócił i powiedział.-Jeśli nie będziesz mogła mnie znaleźc to zawyj. Wtedy ja znajdę Ciebie.

Aly

-Dobrze...-.odparła cichym tonem.

Idalia

- Krik, zaczekaj - powiedziała i skrzywiła się lekko. Czy on zawsze musi uciekać? - "Zresztą, jak chce" - pomyślała i z powrotem zwróciła się do szczeniaka. - W takim razie jak znalazłaś się w tej krainie?

Daria

Daria przyszla usiadla obok krzewa białego sniegu i zaczęla płakać ;;(

Aly

-Rodzice mnie porzucili...-.odparła i spuściła mały łebek.

Krik

-Hymmm? Tak.-Zapytał, gdy zawołała go wadera. Miał nadzieje, że pójdzie z nim, chodź teraz zajmowała się jakimś szczeniakiem.

Idalia

- A nie moglibyśmy jeszcze zostać tutaj? - spytała. Nie chciała żeby Krik odszedł, ale również nie chciała zostawić Aly. W końcu ta mała była tu całkiem sama, a w górach nie było bezpiecznie.

Krik

-Teoretycznie byśmy mogli, lecz dla mnie jest tu za tłoczno.-Stwierdził basior wzdychając cieżko, nie wiedział, co powinie zrobic.

Aly

-Proszę,zostańcie...nie chcę zostać sama...-.odparła cicho,spuściła łeb.

Idalia

Westchnęła i usiadła obok Aly. - Zostańmy z nią, Krik, proszę Cię - powiedziała. - Taki maluch na szczycie góry może zrobić sobie krzywdę.

Daria

Spojrzala na Blooshya i podeszla do niej bezgłośnie hej

Aly

Spuściła łebek,była smutna,nie chciała żeby poszli,nie chciała być sama,jeszcze w dodatku rodzice ją porzucili.

Daria

Daria spojrzala na maleństwo i powiedziała nie smuć się;)

Krik

-Dobrze, zostańmy.-Stwierdził zawróciła w miejscu. Basior spojrzał z czułością na waderę.