góry śnieżne

Szasta

Przyłączysz się?-spytał córkę,puścił gałąź i zaczął podnosić raz jedną łapą duży kamień a raz drugą.Spojrzał na Layrę.Po chwili coś mu się przypomniało i wybiegł w pośpiechu.

Sephira

Mhm. -powiedziała. Wzięła gałąź w pysk i rzuciła z całej siły o drzewo, którę nagięło się pod siłą uderzenia.

Lajra · Gość

Spojrzała na Szastę
,,Szczęśliwa rodzinka" pomyślała sobie i wybiegla.

Niki

Przyszła tu spacerowała po miękkim śniegu i zeszła w dół gór żeby nie przeszkadzać wilkom.Chciała zapolować węszyła i trop zaprowadził ją do jaskini.Nagle w mroku pieczary błysnęły dwa czerwone ślepia zaczęła warczeć i skoczyła do ofiary zatopiła kły w czymś co przypominało pysk.Zwierzę wyszło z jaskini,zobaczyła niedźwiedzia ogromnego większego od innych białego, jego skóry nie dało się przegryźć.Niedźwiedź zatopił długie ostre pazury w jej prawie zagojonej ranie na grzbiecie i rzucił nią.Nie zdążyła się podnieść a on już uciekł.Bardzo bolał ją grzbiet to była głęboka otwarta rana nie mogła wstać leżała tam i czekała na kogoś.Po chwili udało jej się podnieść i czołgała się w stronę lasu.

Hakuro

Przybiegł tu za tropem bestii zeskoczył z góry i padł na ziemię pomiędzy górami.Była to mała przełęcz.Zobaczył ranną Niki znał ją z poprzedniej misji w Bliźniaczej Przełęczy-Niki nic ci nie jest?-zapytał biegnąc do niej.Zobaczył, że mocno krwawi chwycił ją kłami delikatnie i wybiegł.

Dortron

Dortron próbuje wejść na góre, jednak śnieg jest tak gruby, że szczeniak zatapia się w nim

-Pomocy! - woła szczeniaczek, licząc na to, aż ktoś pomoże wydostać mu się z tej warstwy śniegu

Smith

Przybiegł szukał pewnego wilka jednak usłyszał krzyk o pomoc.Skoczył z gałęzi i zobaczył szczeniaka.Podbiegł i silnym ruchem łap odgarnął śnieg.Chwycił kłami szczeniaka i rzucił nim trochę dalej-Nic ci nie jest?-zadał pytanie i spojrzał na niego z góry.On też był szczeniakiem jednak posturą przypominał dorosłego wilka.

Shauni

Przechadzała się górami. zauważyła szczeniaka zakopanego w śniegu. Ruszyła w jego kierunku jednak ubiegł ją jakiś inny wilk. Rozpoznała w nim awanturnika, który ma coś do rodu Tora. Udawała jednak, że nic do niego nie ma podeszła do szczeniaka, który wcześniej był w śniegu.
- Trzeba uważać - powiedziała z serdecznym uśmiechem.

Smith

Spojrzał na nią i prychnął był jej wielkości.Odszedł na bok i obserwował wilki-Matka Teresa z Kalkuty się znalazła chciałem tylko pomóc-mruknął do siebie.

Shauni

- Matka Teresa, która ma dobry słuch - powiedziała do niego ze sztucznym uśmiechem, przyglądając mu się przez chwilę czarnymi oczami, po czym spojrzała ponownie na szczeniaka.

Smith

Wyskoczył w górę i przeskoczył ponad nią-Żegnam-mruknął i wybiegł stamtąd biegnąc w dół gór.Nie ślizgał się bo był nauczony biegać po śniegu.

Shauni

Westchnęła głęboko i cicho prychnęła pod nosem, ale po chwili usmiechnęła się do szczeniaka.
- A Ty jak się nazywasz? - zapytała spokojnym cichym głosem.

Dortron

Przeleciał oczami Shauni. Dostrzegł, że ta jest kilkakrotnie większa od niego - Dortron - powiedział cienkim głosem - Dlaczego się nie lubicie z tamtym wilkiem? - zrobił minę, jak by teraz żałował, że o to zapytał

((Przeleciał, w sensie że popatrzył. xD))

Shauni

- ja jestem Shauni The Black Blood Demon, ale mów mi po prostu - uśmiechnęła się lekko - Shauni. A co do tamtego - odwróciła łeb spoglądając w tym kierunku, gdzie uciekł basior - można powiedzieć, że dzielą nas poglądy odnośnie pochodzenia - przeniosła czarne oczy z powrotem na szczeniaka, przyglądając mu się intensywnie.

Dortron

Zapada chwila ciszy

-Wyglądasz trochę inaczej niż ja... - skina głową na swoją łapę - Słyszałem o Waszej rasie, pochodzicie z watahy mroku, prawda? - nie oczekując na odpowiedź, szybko dodał - czy to oznacza, że kiedy dorosnę, także będę Twoim wrogiem? - odwraca teraz wzrok

Shauni

- nie - zaśmiała się srebrzyście - To nie o to chodzi. Ja jestem ogólnie inna od innych wilków - westchnęła - co widać - mruknęła - To nie chodzi o sprawy watahy. Właściwie, tu jedynie chodzi o przeszłość i mnie to tylko pośrednio dotyczy - przyglądała się szczeniakowi czarnymi jak noc oczami.

Hakuro

Przybiegł tu szybko i spojrzał na wilki stanął na samym szczycie góry.Zawył unosząc jedną łapę ku górze i wypinając pierś.Całe jego potężne ciało oświetlała poświata blasku księżyca.Wyglądał jakby stał w samym środku księżyca.Jego ślepia błysły.

Dortron

-O co mu chodzi? - zapytał, patrząc na Shauni

Shauni

Przeniosła czarne oczy ze szczeniaka na basiora. Przyglądała mu się z pyskiem pozbawionym uczuć. Jedynie w jej oczach widać było gorące uczucie.

Hakuro

Wył głośno a jego ciało drżało oddawał szacunek wszystkim wojownikom i swojemu ojcu jak co noc gdy jest pełnia.Powoli schodził z gór było słychać tylko potężne kroki łowcy niedźwiedzi.