Złote Jezioro

Debra

Ferine usiadła zdziwiona. Helmi daje jej szalik?
-Och Helmi chętnie bym wzieła ale nie wezme z kilku powodów. Najpierw ci powiem że zawsze możesz bardziej owinąć szyje szalikiem i nie będzie długi. Pozatym masz bardzo dobre serce co jest piękną i wielką zaletą. A na koniec powiem że niechce byś marzła bez szalika ale dziękuje za ten miły gest.
Ferine nie chciała zrobić jej przykrości.

Helmi

- Ale ja nie zmarznę, przecież mam jeszcze futerko A gdybym go owinęła jeszcze raz czy dwa, to byłoby mi niewygodnie - odpowiedziała, wyciągając szalik jeszcze bardziej w stronę Ferine. Trzymała go oboma łapkami, starając się utrzymać równowagę tylko na tylnych, lecz szło jej to ciężko i mała zachwiała się lekko, o mało nie upadając.

Debra

Kurcze nie wiem co robić:o

Ferine spojrzała jeszcze raz na Helmi. Wzieła by szalik ale czy małęj później nie będzie przykro z powodu jego braku. Wpadła na pomysł. Zciągneła z szyi swoją chustę i powiedziała:
-Helmi ja wezme od ciebie szalik jak ty weźmiesz odemnie chustę.

Helmi

xP

- Dobrze - powiedziała, przyglądając się chustce. Była ładna i na pewno lepiej pasowałaby Helmi niż szalik. Uniosła się na tylnych łapkach, znów zachwiawszy się nieco i założyła szalik na szyję Ferine. Wsparła się łapką o wilczycę, żeby nie rąbnąć.

Debra

Jak teraz chustki nie mam to musze se av zmienić:)

Ferine wzieła od Helmi szalik po czym owineła nim szyhe. Był naprawde ładny a co najważniejsze ciepły.
-Bardzo ci dziękuje Helmi to miło z twojej strony.-powiedziała nadal spoglądając na szalik.

Helmi

Oj, tam xP Zawsze mogłaś mieć dwie chustki, nie?

Uśmiechnęła się szeroko, zadowolona, że Ferine podoba się szalik. Helmi go lubiła, lecz we wszystkim jej przeszkadzał, więc pozbyła się go bez żalu. Była na niego za mała.
- Ładnie w nim wyglądasz - stwierdziła. Zorientowała się, że wciąż spiera się łapką o wilczycę, więc cofnęła ją, stając na stałym gruncie już wszystkimi czterema łapami.

Debra

Ferine uśmiechneła się do małej wadery po czym usiadła i zaczeła oglądać swój nowy szalik. Był naprawde ciepły i taki ładny. Ferine bardzo się on podobał a najważniejsze było to że Helmi go jej dała.

Dea

- Śliczne przytulanki - powiedziała szczerząc ząbki do obu samiczek - Sha twoja siostra wcale nie jest taka zła - stwierdziła połowniczo żartem.

Shaeera

- Wiem o tym - powiedziała i przytuliła mocno swoją siostrzyczkę. - Kocham ją - rzekła jeszcze mocniej ją przytulając, a następnie podeszła do mamy i ja przytuliła. - Kocham was - powiedziała i przytuliła swojego smokusia (Tak nazwała przytulankę).

Helmi

Oczywiście, od razu założyła sobie chustkę od Ferine. Przyjrzała jej się z uśmiechem i zerknęła na jezioro. Chciała przejrzeć się, by sprawdzić, jak wygląda. Ale tafla jeziora była zamarznięta, więc nie mogła liczyć na dostrzeżenie w niej swego odbicia. Przekrzywiła łebek, patrząc na wilczycę. Dopiero teraz dostrzegła w jej wyglądzie coś, co niesamowicie jej się spodobało. Uśmiech od razu poszerzył się na drobnym pyszczku.
- Jakie masz fajne kosmyki włosów, o, te - powiedziała, dotykając łapką grubych pasm w różowe i ciemnobrązowe paski. Jako że była mała, musiała wspiąć się na łapkach i oprzeć o Ferine, by dostać do kosmyków, Cóż, Helmi bywała dość bezpośrednia w kontaktach z innymi.

Debra

Ferine uśmiechneła się ciepło i spojrzała na kosmyki włosów.
-O masz racje to miło dziękuje. Ty też masz takie ładne włosy Helmi-odpowiedziała do małej wadery i schyliła się by tej łatwiej było dosięgnąć do jej kolorowych kosmyków.

Helmi

- Dziękuję! - odrzekła radośnie, a jej drobne przednie łapki oplotły się wokół łapy Ferine, żeby zaraz drobne ciałko szczeniaka przytuliło się do niej. Helmi bardzo polubiła tę wilczycę. Wydała jej się być jedną z sympatyczniejszych osób, jakie spotkała w krainie.

Jedee

Całkiem niedaleko przyklapnął Jedee koło ośnieżonych roślin. Delikatnie otrzepał ze śniegu odkrywając przed nim nieco tataraku zwyczajnego...
'O tak, prawie przymarzł, ale się nada' pomyślał. Szukał tego od dłuższego czasu i udało mu się znaleźć. Wyciągnął swój mały nożyk i delikatnie odcinał po kolei, jeden za drugim. Oczyścił pierwsze cztery i schował do torby. Mimo iż stosunkowo niedaleko była pewna grupka osób, nie zauważał tego wcale. Cały Jedee... gdy coś robi to oddaje się temu całym sobą.

Shaeera

Sha dreptała od siostry do mamy, aż w końcu zauważyła jakiegoś smoka. Klapnęła na cztery litery obok mamy. Spojrzała na siostrę, a następnie w górę na mamę. Zamachała ogonem. - Mamo, a kiedy będziemy się uczyć latać? - zapytała zaciekawiona.

Debra

Ferine uśmiechneła się wesoło do Helmi.
-Ależ prosze Helmi nie trzeba dziękować.
Usiadła i spojrzała na smoki które najwyraźniej były tu już przed jej przyjściem. Szczególną uwaga jej zwrócił dorosły smok. Nigdy nie widziała smoka tak małego jak ten. Ale nie chciała być niemiła więc znów wesoła spojrzała na Helmi.

Jedee

Ostatni piąty tatarak powędrował do torby i zadowolony z owocnych poszukiwań Jedee szykował się do powrotu, schował nożyk i już miał uciekać gdy ujrzał grupkę różnych osobistości znajdujących się niedaleko. Zainteresowała go obecność innych na tym jeziorze. Niedawno się wprowadził w te tereny i jeszcze nie miał okazji nikogo poznać w tej krainie. Podszedł nieco bliżej i po chwili się przywitał.
-yyy... witam wszystkich... - delikatnie drapał się pazurem po głowie zastanawiając się nad charakterem tutejszego "zebrania".

Shaeera

Smoczątko rozejrzało się, a następnie Sha przytuliła się do mamy. - Ja chce iść - powiedziała i zaczęła dreptać w stronę wyjścia. Ucieszona i uradowana. Jej ogon poruszał się cały czas i bez przerwy. - Sama nauczę się latać - krzyknęła wesoło, a po chwili znikła za cieniem drzew.

zt.

Jedee

Drapał i drapał się Jedee po głowie, ale po uzyskaniu tego czego chciał szykował się do odejścia. Poprawił torbę, którą miał na sobie, pozdrowił jeszcze raz wszystkich i wzbił się w powietrze. Nim na dobre z jego oczu znikło jezioro, zaczął nucić sobie coś pod nosem. Był w dobrym humorze i planował zrobić jeszcze tylko jedną rzecz.

Brielle

Brielle zdziwiona spojrzała na siostrę. Podeszła do mamy powiedziała:
-Pa.-po czym pozbierała pluszaki. Gwizdneła a na jej ramieniu usiadła czarna kruczyca. Czym szybciej ruszyła za swoją siostrą.

Wenus

Wyszła zza krzaków poszukując nowych miejsc i nieśmiało się przywitała po czym usiadła i przyparywała się innym z podziwem