Złote Jezioro

Blizna

- Zwę się Blizna. to już moje trzecie imię, prawdziwe. - mruknął. przymknął na moment ślepia.

Sherii

- Miło mi Cię poznać Blizno, a z jakiej watahy jesteś, bo nie bardzo kojarzę? - zapytała i uśmiechnęła się nie śmiało.

Blizna

- Nocy, chodź moja rodzina pochodzi z Wody. - powiedział. prychnął po chwili. - widzę, że o czymś myślisz. - dodał po chwili.

Sherii

- Tak myślę o swoim beznadziejnym życiu i o moim partnerze, który mnie od siebie izoluje - powiedziała i znowu spuściła łeb.

Blizna

pokręcił przecząco pyskiem. - to nie to. - wymamrotał. a raczej tylko poruszył wargami. wkońcu jego słuch był wyczulony.

Sherii

Podniosła łeb, spojrzała kątem oka na Blizne, nic mu nie odpowiedziała była lekko przygłucha, bo w końcu już miała swoje lata.
- Ja jestem z Watahy Wody, tak jak Twoja rodzina, więc mamy coś wspólnego - odparła, zmieniając temat.

Blizna

- ach! - przywalił sobie łapą w łeb. i chodź wyglądało to na duże 'uderzenie' to dla niego pestka. - zapomniałem, pytałaś o Zarazę. Naprawdę CHCESZ wiedzieć?

Sherii

- Tak, opowiedz mi coś o niej... - powiedziała i w skupieniu nasłuchiwała odpowiedzi Blizny.

Blizna

- powiem ci w skrocie; to nie jest wilk. nie chodzi o płeć ale o gatunek. a raczej nie jest niczym.. - urwał. musiał pomyśleć jak to ułożyć. - nie jest niczym normalnym.

Sherii

- Jeśli nie jest wilkiem i nie jest niczym normalnym to czym jest? Człowiekiem? - zapytała, a jej źrenice zrobiły się większe z wrażenia, oczywiście.

Blizna

- nie. ona..można powiedzieć że jest przeklęta. - powiedział cicho, co jakiś czas ruszając uszami.

Sherii

- Przeklęta? I Ty jesteś w jej drużynie? - zapytała, przybliżyła się trochę do Blizny, żeby on mógł ciszej mówić, tak, żeby ich nikt nie usłyszał.

Blizna

- drużyna? zbiera talenty i umiejętności. dla niej jestem zabawką. - powiedział. - mam powiedzieć, czym ona jest? kto w niej jest? - spytał po chwili. - ale nikomu nie możesz o tym powiedzieć.

Sherii

- Tak powiedz, przyrzekam, że nikomu nie powiem... - odparła, zamyśliła się na chwilę nad jego tajemniczością, była tak tajemniczy, jak żaden inny wilk, które do tej pory spotkała.

Blizna

- jest demonem. - powiedział. - kiedyś była wcieleniem dobra, wręcz. ale wiadomo, życie nie jest różowe.

Sherii

- A wiesz jak stała się tym demonem? Może gdybym też zmieniła się w demona to moje życie nie było by takie beznadziejne... - powiedziała, a na jej pysku pojawiło się coś, co przypominało uśmiech, ale szybko zniknęło z jej pyszczka.

Blizna

- nie. ale to nie demon jest warty. wszyscy chcą ją złapać i zabić, ale jest tylko jedno czego chcą. i chodź uważa mnie za zabawkę zabiję ją. - powiedział.

{o w kur**. mam problem.}

Szasta

Przyszedł,stanął w ciemnych krzakach gdzie nikt go nie widział i zawołał cicho-Hej,hej...wilku,który mi pomogłeś.Patrzył na Bliznę a jego oczy były czerwone od krwi,żyłki na gałce ocznej zaczęły pękać.

Sarah

Przyszła jak to zwykle zgrabnym kroczkiem. Miała minę ważniaka. Popatrzyła z dziwną miną i z uniesioną brwią na Bliznę i przysłuchiwała się dźwięku dobiegający z krzaków.

Blizna

- co? - prychnął, natchmiast odwracając łeb w stronę krzaków. - wiem gdzie jesteś. mnie nie oszukasz, a raczej mojego słuchu. - dodał.

{muszę iść. pa.}