Zwykłe jezioro

Trina

Ta.. No i znów była na dole, i Shajen jej nie zaspokoił! On jest zbyt wierny, a to szuja jedna! Trina odkleiła się od ust Retes.
-Masz jeszcze na coś ochotę?
Zapytała, patrząc na niego z dołu. Tylko ona ma podejmować decyzje? Nie tam! W końcu nie była tu sama i nie dominowała, więc można powiedzieć, że była od wykonywania rozkazów Retesa, no oczywiście nie była taką typową służąca! Tylko po prostu musiała wiedzieć, czy Retes ma na coś ejszcze ochotę.

Retes

Jednak w Retesie obudziło się coś z dżentelmena. Coś, przez co zapewne nieraz i nie dwa ktoś będzie górą.
- Na dzisiaj może wystarczy. - powiedział z uśmiechem puszczając Trinę i obdarowawszy ją ostatnim, namiętnym pocałunkiem zszedł z niej, by mogła wstać. Nie będzie przecież robił ze świeżo poznanej wilczycy zwykłej szmaty, choćby tego bardzo chciała.

Trina

No nie, ona tego nie chciała! No przepraszam bardzo, ale to już był cios poniżej pasa. Podniosła się z ziemi i otrzepała futro, pocałowała jeszcze raz Retesa i usiadła.
-No dobra... Jak Ci się podobało?
Zapytała. Chyba aż tak bardzo źle to nie było, bynajmniej nie powinno być.

Retes

Bynajmniej... Grr...

- Podobało. - odpowiedział tylko wilczek. Czemu właściwie miałoby się nie podobać? - Jak poznałaś mojego ojca? - spytał z uśmiechem. Skoro już może skorzystać z okazji, to czemu nie w celu poznania szalonej przeszłości własnego rodziciela? Ponadto ciekaw był podbojów miłosnych Shajena, więc...

Trina

Kurczę! Durne "bynajmniej", wybacz, ale to słowo mnie dobija. -.-"

Trina się zamyśliła, jak poznała Shajena...
-No cóż... Shajen był podrywaczem... Wpadłam na niego przypadkowo, zanim dotarłam do tej krainy. Wiesz... U mnie była wojna klanów, gdy ojciec wraz z innymi walczył, ja szlajałam się po krainach w poszukiwaniu znajomych i tak dalej. No i jakoś tak wpadłam na Shajena. Zaczął gadać te swoje gadki, typu "Cóż się wydarzyło Aniele, że na twoim ślicznym pyszczku zapanował smutek?". No właśnie... Więc tak to się zaczęło. A szczerze mówiąc, teksty miał dobre... Zresztą, coś wątpię w to, aby teraz już wyrósł z tego, co robił wcześniej. Zaczepiał pierwszą ładniejszą wilczycę na drodze.
Właśnie tak było. Ona przynajmniej tyle pamiętała...

Retes

Hmm... A już się wilczek napalił, że jego tatuś się w kimś zakochał... A tu takie rozczarowanie. Jednak Trina była tylko kolejną ładną wilczycą na drodze Shajena. Cóż. Zdarza się.
- Heh... A nie wiesz czasem, czy mój ojciec był kiedykolwiek zakochany? - spytał. Jakoś nie wierzył, żeby ten wilk kochał Viktorię. Jednak był z nią dość długo.

Trina

-Trina się zastanowiła, Shajen zakochany...? Nie, na pewno nie On.
-Nie, nie był nigdy zakochany. A z Viktorią jest zapewne tylko dlatego, ponieważ była załamana z powodu jakiegoś wilka,, po prostu... Shajen też jest czasami litościwy, a nad Viktorią się zlitował. Ale przyznaj, gra nieźle. Mam nadzieję, że ty nie będziesz taki jak on, aczkolwiek wtedy byłabym pewna, że na pewno jesteś jego synem.
Powiedziała i się zaśmiała uroczo.

Retes

Czyli miał rację. Miłość nie jest znana jego ojcu... Chociaż. Czy nie kocha jego? Własnego syna? Przecież swoje dzieci się chyba kocha...
- Wiem. - odpowiedział tylko. Było mu nieco żal matki... Jednak sama wybrała Shajena. Powinna wiedzieć na co się pisze. - Życie jest taką zwaloną rzeczą... - rzekł powoli kładąc się na plecach i wpatrując w niebo. - Coś, co czyni je znośnym, to seks, narkotyki i marzenia...

Trina

Szczerze to i jej było szkoda Viktorii. Wilczyca spojrzała na Retesa i tylko przytaknęła, kiwnięciem pyszczka.
-Tak, ze wszystkim się z Tobą zgadzam... Ale jestem pewna, że Ciebie i Twoje rodzeństwo kocha.. W końcu.. Jesteście jego dziećmi..
Mruknęła, patrząc to na Retesa, to na niebo. No ,było już ciemno, niebo zapełnione gwiazdami... Coś pięknego. Wilczyca wpatrywała się z zaciekawieniem w niebo, jej oczy błyszczały.. Tak, właśnie... Gwiazdy odbijały jej się w oczach.
-Wiesz co? Ja.. To chyba powinnam się zmienić, nie chcę się zachowywać jak Enary..
Dodała po chwili, zerkając kątem oka na basiora.

Retes

Wilczek niezauważalnie się uśmiechnął. Jak Enary... Ostatnio głośno o niej było w krainie. I właściwie dlaczego? Bo lubi wykorzystywać swój wygląd, aby zwabić samców? Witamy w prawdziwym świecie. W końcu nie każda musi być od razu dobrze ułożoną, grzeczną panią domu. I dlatego lubił białą wilczycę. Za inność.

Trina

-Aczkolwiek... Do czego innego mam wykorzystywać swój urok, jak nie do uwodzenia..?
Zapytała prawie, że sama siebie i położyła się obok Retesa, delikatnie łaskocząc go końcówka ogona po brzuchu. Zreztą... Miała się czym szczycić, a chłopcy lubią takie.. Niegrzeczne dziewczynki.
-Wiesz co? Lubię Cię..
Mruknęła, i położyła łapkę, na łapkę.

Retes

- I ja lubię ciebie, Trino. - powiedział wstając i przeciągając się. - Niemniej, chyba czas już na nas, nie sądzisz? Zapewne Shajen zachodzi w głowę, gdzie też mogliśmy tak nagle zniknąć. - wilczek miał już ochotę pójść znad jeziora... Niby miłe miejsce, jednak komary były tu nie do zniesienia. Już go zaczęła łapa swędzieć, parszywe krwiopijce.

Trina

Trina uśmiechnęła się do wilka i podniosła z gracją z trawy.
-Wiesz co...? Też tak sądzę. Idziemy gdzieś jeszcze, czy tu.. Mamy się rozstać?
Zapytała. Szczerze, to wolała tą pierwszą opcję, ponieważ nie chciała się jeszcze rozstawać z Retesem, chyba, ze On miał już jej dosyć, no to dobra.

Retes

Niby nie powinno się przywiązać zbytnio do partnerki, jeżeli chciało się ją zaraz opuścić...
- A jakie miejsca chciałabyś jeszcze odwiedzić? - spytał mimo to z lekkim uśmiechem, ukazując prawdziwą wytrzymałość i siłę i nie drapiąc się w miejsce, w które został wcześniej ugryziony. Hardcore.

Trina

-Nie wiem sama... Co byś powiedział na jakieś morze?[/b]
Może pomysł z morzem wypali, a może Retes zamiast morza wybierze inne miejsce xD. Jej to było naprawdę obojętne. Nie chciała aby wyszło na to, że... Spędziła czas z Retesem tylko po to, aby go w pewnym sensie wykorzystać. A co do komarów... Ją nie gryzły, miała za puszystą sierść. Więc prędzej mogły się w nią wplątać, niż ugryźć.

Retes

- A więc morze. - powiedział Retes i ziewnął na zakończenie cyklu rozruszania ciała, po czym też był gotów do dalszej drogi. - Proszę bardzo. - rzekł ruszając powoli w stronę najbliższej plaży. Pamiętał, jak jeszcze będąc szczeniakiem morze wywarło na nim wielkie wrażenie. Wtedy też chciał znaleźć Maga, który sprawi, że będzie umiał chodzić po wodzie... No cóż. Wilczek uśmiechnął się do swoich myśli.

zt.

Trina

Trina uśmiechnęła się do Retesa, po czym zaczęła iść za nim. Delikatnie poruszając ogonem. Morze, słońce, piasek i... No i to wszystko. Ach! I muszle oczywiście! Po chwili i ona zniknęła z terenu jeziora.

z/t

Wasp

Wasp, który od dłuższego już czasu latał nad krainą, czym prędzej wylądował nad jeziorem i zanurzył pysk w wodzie. Czysta, chłodna, orzeźwiająca woda, jak miło... słońce przypiekało mu w kark tak długo, że samca porządnie to zmęczyło. Musiał zaspokoić palące pragnienie.

Szina

Wilczyca błąkała się. Jak zwykle trafiła nad jezioro - czemu zawsze to jest jezioro, morze albo śnieg? Westchnęła. Rozejrzała się i dostrzegła wilka - znajomego? Miała dziwne wrażenie, że go znała. Może tylko jej się wydawało?
Może. Postanowiła do niego podejść.
- Hej! - powiedziała cicho, uśmiechając się do niego.

Wasp

Wasp, zanim odpowiedział, oblizał pysk, czyniąc go jeszcze bardziej mokrym niż kiedy wyciągnął go z wody. Musiał wyglądać zabawnie z pyskiem ubabranym jak u szczeniaka, który przed chwilą wypił coś niezdarnie. Nic sobie jednak z tego nie robiąc, również on się uśmiechnął.
- Witaj - odrzekł. Czy znał tę wilczycę? Nie skojarzył jej.