Wilcza łąka

Flake

Z powrotem odwróciła łeb w stronę wilczycy. Nie sądziła, że ta się do niej odezwie. - Kora - przedstawiła się krótko, krzywiąc się nieznacznie przy wymawianiu imienia. Ale cóż ona mogła poradzić na to, że dostała najgłupsze imię z całego rodzeństwa?

Blooshya

Zauważyła skrzywienie wilczycy. Znowu ktoś, kto nie lubi swojego imienia. Jak Beh. On też nienawidził swego imienia. - odparła.

Flake

Uśmeichnęła się krzywo. - Tak to już jest. Nikt nie potrafi w pełni zaakceptować samego siebie - powiedziała. Wstała. Gdy się podnosiła w oczy rzuciły jej się jej własne przednie łapy. Wzdrygnęłą się. Wciąż nie mogła się przyzwyczaić do nowego wyglądu. - Beh? A któż to taki?

Blooshya

Spojrzała w dal. Taki. Beherit, jego pełne imię.Rzuciła.

Flake

- Mhm, nie znam - powiedziałą, jeszcze raz przyglądajac się swoim białym łapom. Po chwili dodała, sama nie wiedziała po co. - Zresztą, mało kogo znam w tej krainie.

Blooshya

Ja też. Jestem z reguły dosyć nieśmiała, ale jak już kogoś poznam to.... - tu demonstracyjnie przewróciła oczami. W ogóle nie jestem tu od dawna.Odparła. Ile to już czasu w ogóle? Miesiąc? Dwa? - pomyślała.

Flake

Usmiechnęła się. - Ja urodziłam się w tej krainie - powiedziała. - Miałam kochajacych rodziców, liczne rodzeństwo i ... zniknęli. Po prostu zniknęli. Nie mogę wyzbyć się wrażenia, że po prostu ode mnie uciekli - ostatnie zdanie powiedziała z nutką rozbawienia w głosie.

Blooshya

Ironia losu zawsze jest przeciwko nam. Zawsze to powtarzam. Jestem urodzoną pesymistką. Prychnęła i zmarszczyła nos.

Flake

- Czasem patrzenie na wszystko w czarnych barwach nie wychodzi nam na dobre - powiedziała tylko. Sama kiedyś taka była. Aż sama się czasem dziwiła, że jedna rozmowa z duchem całkowicie zmieniła jej światopogląd.

Lore

Lekko pokręciłem głową i odszedłem...

Flake

W ogóle nie zwróciła uwagi na odchodzącego wilka. Z powrotem się położyła. Zastanawiało ją co się stało z Shamanem. Od tak dawna nie widziała tego wesołego duszka.

Diamond

Przybiegła,usiadła pod krzakiem i czekała na kogoś.Patrzyła w niebo była piękna pogoda.Czuła się szczęśliwa po tym co powiedział Drak,ale czy naprawdę to co widział na gorze przeznaczenia miało się sprawdzić?Tego nie wiedziała.

Baks

Przyszedł i podszedł do wilczycy.
Ave, jestem Baks-powiedział i ukłonił się wilczycy

Diamond

Uśmiechnęła się,rozbawiło ją zachowanie basiora.Witaj,jestem Diamond-powiedział.Od nie dawna w naszej krainie-spytała,patrząc na bardzo oryginalną fryzurę wilka.

Baks

Tak, masz racje-uśmiechnął się do niej
Od dziś-dodał

Diamond

Spotkałeś już jakieś miłe wilki,bo ja dziś mam małego pecha-powiedziała i odwzajemniła uśmiech.Widziałam swoją przyszłość,a to mały szok-dodała.

Baks

Hmm no tak, spotkałem Ciebie-powiedział siadając
No i jeszcze jakiegoś wilka z mojej watahy. Ale to była krótka rozmowa-dodał

Diamond

A do jakiej watachy należysz-spytała zaciekawiona,oczekiwała,że powie do watachy ognia.Strzygła uchem i położyła łapę na łapę.

Baks

Należę do watahy ognia jednak jeszcze nie byłem na terenie tej wataszy-przyznał
A ty do jakiej?-zaciekawiony zapytał wpatrując się w oczy wilczycy

Diamond

Oczy jej zabłysły na fioletowo,Ja również-krzyknęła trochę głośniej podekscytowana ,Będę miała przyjaciela w wataszę-zażartowała i uśmiechnęła się,przykryła ogonem łapki.