Las Śniegu

Szasta

Nie zareagował na jej gest jakby go tu nie było. Na razie odciął sie od rzeczywistości zamyślony więc nic go nie ruszało.

Wardress

- Szasta. co się dzieje? - zapytała cicho cofając łeb niczym dziecko które czegoś sięboi.

Szasta

- Nic - tyle wydusił z siebie oderwany od myśli. Wstał i poważnie na nią spojrzał - W taki razie...Sam to załatwię - mruknął i wziął ją za łapę wracając do legowiska.

Shade

Spojrzałam zła na Baksa. - My się zmieniamy? Baks, uwierz w siebie, jesteś ładnym wilkiem i powinieneś zrozumieć, że skoro nie ta to inna. Takie to trudne? Nie możesz się rozczulać nad sobą.
Po jakimś czasie bez słów znikła.

Sherii

Spojrzała po obecnych wilkach, nie miała tutaj nic do roboty. Kiwnęła łbem na pożegnanie i truchtem wybiegła z lasu.

Shade

Przyszła tutaj, żeby zpolować. Zobaczyła nieduże karibu. Wystarczy jej. Stwierdziła tak w myślach i bez żadnych wstępów zaatakowała. Po chwili już wierze padło martwe, wyszła z wprawy. Kariby uderzyło ją lekko rogami w bok, trudno. Zaczęła powoli jeść rozglądając się dookoła. dawno tutaj nie była.

Tornado

Zauwarzył za drzewem małego niedźwiedka - dziewne o tej porze roku? - pomyślał ale nie wyczuł tu rzadnego większego zwierzęcia więc bez wahania zaatakował. Gdy zabrał się do posiłku zauwarzył opodal waderę - witaj - powiedział zza posiłku - i smacznego - dorzucił na poczekaniu. Nie miał wprawy w rozmawianiu z tak pieknymi waderami.

Shade

Uśmiechnęła się do niego tajemniczo przerywając na moment. Krew zwierzęcia ubrudziła lekko jej piekne, białe futro. - Witaj i nawzajem. - odpowiedziała nieco tajemniczym głosem i wróciła do jedzenia. Kiedy skończyła podeszła do niego pewnym krokiem pełyn gracji. - Nazywam się Shade. - przedstawiła się.

Tornado

Skończył pałaszować niedźwiadka i odpowiedział - jestem Tornado ... i miło było się poznać - dodał po chwili. Wybrałaś się na małe polowanko - dodał z uśmiechem

Shade

- Tak. - odparła z uroczym uśmiechem na pyszczku. - Trochę zgłodniałam i musiałam coś upolować. Ty widzę także wybrałeś się na łowy. Dlaczego sam? Jeśli mogę wiedzieć. - spojrzała na niego i obdarowała go uśmiechem.

Tornado

sam? -zastanowił się na chwilę - bo nie mam z kim - odpowiedział po chwili - a ty czemu sama

Shade

- Również nie mam z kim. - uśmiechnęła się do niego. Cały czas obserwowała tego dużego, ładnego wilka. Przyglądała mu się uważnie.

Tornado

Teraz już nie jesteśmy sami - powiedział z uśmiechem - ja byłem sam ty byłaś sama i tak jesteśmy razem. - uśmiechnął się chytrze

Shade

Uśmiechnęła się łobuzersko. Wróciła dawna Shade. - No tak, masz rację. - Podeszła do niego bardzo blisko i otarła się delikatnie, niechcący rzecz jasna o jego bok. - Ups... - usiadła naprzeciw niego.

Tornado

Przyjrzał jej się uważnie - śliczna jesteś - powiedział nieśmiało - nigdy nikogo takiego jak ty nie widziałem - odpadł po chwili ale miał nadzieje że nie przesadził.

Shade

- Dziękuję. - powiedziała. Spuściła łebek lekko zawstydzona. Dawno nie usłyszała takich słów. Podniosła lekko wzrok patrząc prosto w jego oczy. Uśmiechnęła się delikatnie. - Też jesteś ładnym wilkiem. - szepnęła niesmiało.

Tornado

Dziękuje - odpowiedział nieśmiało - ja nigdy nie usłyszałem od nikogo takich słów - powiedział po chwili - to bardzo miło. Jesteś kochana - dodał po namyśle i spojrzał jej głęboko w oczy.

Shade

- Jestem kochana bo mówię prawdę? - spytała podnosząc łeb do góry. Uśmiechnęła się do niego nieco niepewnie. Miał takie ładne oczy...

Tornado

Tak - odparł - nie wiele wilków jest szczerych lub mówią prawdę nie wtedy kiedy trzeba w złych okolicznościach - powiedział łagodnie.

Shade

- Ja od zawsze jestem szczera. Nie lubię kłamstwa. - powiedziała od razu. Zrobiła kilka kroków do przodu zbliżając się do niego. Uśmiechała się cały czas, ten wilk zaintrygował ją.