Las Tajemnicy

Yumi

-Jagody są smaczne.! Mają taki słodki smak... I są fioletowe.!! Albo niebieskie - Dodała pod koniec spokojnie. I uśmiechnęła się do Reiki.

Reika

- Jest ktoś, kto mnie rozumie! - pisnęłam wesoło.
Spojrzałam za panem Sasori'm i Siomhą.
- Do zobaczenia! - krzyknęłam na pożegnanie.
Popatrzyłam na moją pozostałą towarzyszkę. Siedząc, przypatrywałam jej się z uśmiechem.

Yumi

-Hej... Jestem Yumi. A ty? - Zapytała. - Jeśli mogę spytać... To dlaczego jesz owoce? Większość wilków sądzi, że są niesmaczne.

Emperor Demons

Przyleciał. Jego skrzydła z ledwością mieściły się pomiędzy drzewami. Z jego dzioba wydobył się głośny skrzek. Po chwili gryf spojrzał na obecne tu wilki i przekrzywił lekko łeb w prawo.

Yumi

Poczuła inny zapach, taki którego jeszcze nie znała. Odwróciła się i zobaczyła gryfa. Zrobiła duże oczy. Nie wiedziała jak się zachować. Pierwszy raz widziała gryfa. "Schować się? Czy może nie wiem... Kurcze.!" Pomyślała. Lekko nastroszyło jej się futro.

Emperor Demons

Uśmiechnął się kpiąco. "Bo to coś pomoże..." - pomyślał widząc nastroszone futerko szarej wilczycy.

Yumi

Po chwili futro wróciło do normalnego (xdd) stanu. Przekrzywiła lekko łeb patrząc na gryfa... Miała lekko pytające spojrzenie. Po czym wstała, odwróciła się i podeszła do krzaka z jagodami. Nadal starała się przysłuchiwać wszystkim ruchom gryfa. Nie chciała stracić czujności.
Zerwała dwie gałązki z niebieskimi kuleczkami, usiadła odwrócona w stronę gryfa. I zaczęła jeść :) :D

Emperor Demons

Poczół się ignorowany. To było niedopuszczalne! Podszedł bliżej niej i szturchnął ją dziobem. - Ignorujesz gryfa - bąknął pod nosem.

Yumi

Odskoczyła nagle do tyłu... -Grrr... - Zawarczała. Starała się, żeby to było groźne. Ale chyba coś jej nie wyszło. Nie wiedziała co odpowiedzieć. - A kto powiedział, że ignoruje? - Chciała, żeby w jej głosie była nutka stanowczości.

Emperor Demons

Uśmiechnął się pod nosem... Zamachał skrzydłami. Spojrzał się na wilczycę. - Ja - tym razem jego głos brzmiał ostro i szorstko.

Yumi

-Czy to, że się nie odezwałam ani nic, świadczy o tym, że cię ignoruje? - Zapytała.

Reika

Mój nosek począł kręcić inny zapach. Gdy się odwróciłam w stronę obcego, czułam jak świat blednieje mi przed oczami. To był strach. Co to za stworzenia? Niedawno smok, teraz jakieś zwierzę przypominające wyglądem to orła, to lwa. W zdenerwowaniu zerwałam najbliższą gałązkę jagód, całkowicie zapominając o rozmowie z wilczycą. Poczęłam je jeść w straszliwie szybkim tempie. Jem, gdy się denerwuję.

Emperor Demons

- Odwróciłaś się do mnie plecami - powiedział już trochę milszym głosem. Spojrzał na wilczycę z dziwnym błyskiem w ślepiu.

Yumi

Nie odwróciłam się po to, żeby pokazać, że cię ignoruje... Tylko po to, żeby coś zjeść. Miałam iść tyłem? - Mówiąc to spojrzałam na Reikę. Widziałam jak łapczywie, że tak powiem xd zaczęła jest jagody. Uśmiechnęłam się do niej aby dodać jej otuchy.

Reika

Z pyskiem pełnym jagód spojrzałam na Yumi. Przypomniało mi się jej pytanie. "[i]Jak masz na imię?[/o]"
- Reika - w tej chwili zapomniałam o jagodach w pysku.
Wszystkie ponadgryzane ostrymi kiełkami wysypały się na ziemię.
- Nieee - jęknęłam z bólem w głosie - Moje jagódki!
Wiadomo, iż jagody wysypały się obok nieznanego mi zwierzęcia. Rzuciłam się do ratowania owoców, wtedy zorientowałam się, że niechcący wpiłam pazur w łapę strasznej postaci. Spojrzałam wzrokiem pełnym leku w górę. Szybko wyciągnęłam owy pazur, oddalając się jak najdalej. Pierwszy raz górę wziął strach.

Yumi

Widziała, że Reika się boi. Widać było to po jej zachowaniu. Podbiegła szybko do niej i stanęła przed nią. Tak jakby co chciała ją chronić. Wiedziała, że musi. Jest od niej starsza... A nie chciała, żeby coś jej się stało.
Chociaż znała ją krótko.

Reika

Spojrzałam na znajomą. Jakby za włączeniem guziczka "Start" uszy odgięły się do tyłu, sierść zjeżyła, a ja przylgnęłam do ziemi. Wyglądałam teraz jak futrzasty dywanik. Wychyliłam jedynie nosek zza "osłony".

Yumi

Teraz odwróciła wzrok od gryfa i spojrzała na Reikę. - Nie martw się. Będzie dobrze... :) - I uśmiechnęła się... - Mam pomysł. Powoli odsuniemy się ale będziemy nadal go obserwować, żeby nas nie zaskoczył. I podejdziemy do drzewa, na które wejdziemy i tak będziemy siedzieć. - Te zdania powiedziała po cichu.

Emperor Demons

Zamachał ogonem przewracając jeden z krzaków jagód. Spojrzał z kpiącym uśmieszkiem na obie wilczyce. Wstał i zaczął je okrążać. Machał przy tym ogonem i jednocześnie skrzydłami. Reika nie zraniła go.

Reika

Kiwnęłam łebkiem, świadcząc, że zrozumiałam. Spojrzałam na stworzenie, prawie na brzuchu posuwając się do tyłu. Ogon wbrew woli stał wysoko, wygięty w łuk jak mocna gałąź.