Las Tajemnicy

Yumi

Zanim plan Yumi wszedł w życie. Gryf zaczął chodzić wokół nich. Ona stała i wodziła za nim wzrokiem. Nie chciała, żeby coś się stało. Obserwowała go ciągle. - Ej... Słuchaj. My nie chcemy żadnych kłopotów... Nie lepiej było by po prostu zejść sobie z drogi. - Ton jej głosu był miły, ale nadal zimno spoglądała na gryfa...

Emperor Demons

- To wy to zaczęłyście - powiedział z lekką irytacją w łosie. Przekrzywił łeb. Okrążył je jeszcze kilka razy poczym usiadł przed nimi.

Reika

Z mojego gardła wypełzł głuchy warkot. Nie panowałam nad tym, to był instynkt. Zwinnie niczym wąż przemknęłam między łapami owego stworzenia, jednym ruchem uczepiając się kory drzewa. Zręcznie się wspięłam na najwyższą gałąź. Teraz dotarło dopiero do mnie, co zrobiłam. Westchnęłam cichutko, patrząc w dół.

Yumi

Uśmiechnęłam się do Reiki. "Dobrze zrobiła" Pomyślałam. - No dobra...No to ja powiem tak. Nie wiedziałam, że ty moje zachowanie weźmiesz za ignorowanie cie. I uwierz, że nawet nie przeszło mi to przez myśli. I ja na prawdę nie chcę, żeby było coś nie tak. Dlatego możemy odpuścić. I nic się nie wydarzyło. Bo mi kłopoty do szczęścia nie są potrzebne. - Mówiąc to spojrzała mu w oczy. Nie była uśmiechnięta. Miała poważny wyraz twarzy.

Emperor Demons

Podniósł łeb do góry. Spojrzał na nią, a potem na Reike. Po chwili podszedł do jednego z drzew i położył się pod nim gniotąc kilka krzaków jagód.

Yumi

-Fiuu... - Odetchnęła z ulgą. "Już wszystko ok" - Pomyślała sobie. Po czym podeszła do drzewa, na którym siedziała Reika. Wspięła się na nie i położyła się na gałęzi. - No i już wszystko w porządku. - Powiedziała spokojnie i zadowolona z siebie.

Kanna

- Zabójca jagód... - syknęła postać na jednym z drzew.
Teraz Kanna postanowiła zasmakować adrenaliny. Uwiesiła się przednimi łapami na gałęzi. Zwinnie skoczyła na dół, strosząc sierść i warcząc na postać.

Sasori

-Trochę godności Yumi.. - rozległo się pewne , a zarazem cwaniackie stwierdzenie i odrazu było wiadomo kto to taki. Na skale ukrytej nieco w zaroslach leżał wygodnie Sas obserwując ich od dość krótkiego czasu. Patrzył na dziwaczne stworzenie z pewnością siebie i odważną arogancją mrużąc szydercze slepia.

Emperor Demons

Gryf machnął ogonem przewracając Kannę. Warknął. Po chwili spojrzał na Sas. Znów było widać błysk w jego ślepi - To nie robi na mnie najmniejszego wrażenia - bąknął.

Yumi

Usłyszała szelest. Odwróciła wzrok w stronę dźwięku. Zauważyła różowo czarną wilczycę. Oraz swojego dobrego znajomego Sasoriego.
- Cześć Sasori! - Krzyknęła. - Ale o co chodzi? Zapytała spuszczając łeb. Było jej głupio, że oni to widzieli. Ponieważ było to jej pierwsze spotkanie z gryfem i nie wiedziała jak się zachować. Ale i tak była szczęśliwa, że jakoś z tego wyszły razem z Reiką.

Sasori

-Nie miało.. - zaśmiał się kpiąco.
-Nawet nie zwróciłem większej uwagi.. na Ciebie.. - dodał dumnie wogóle nie przejmując się, że to może być jakikolwiek przeciwnik dla samca.
-Nie jesteś taki nadzwyczajny za jakiego się uważasz.. - dodał arogancko patrząc na to co zrobił Kannie.. Zapewne to mu się nie opłaci. Sas był opanowany i ponury, a zarazem szyderczy i cwaniacki.

Yumi

"Sasori zawsze jest taki opanowany i wgl. Nic nie robi na nim wrażenia. Jeju..." Pomyślała, a raczej powiedziała do siebie. I z zaciekawieniem patrzyła na dalszy bieg wydarzeń.

Emperor Demons

- Nie uważam. Chociaż ty masz w tym jakieś doświadczenie. - zaśmiał się szyderczo. - Dziwne jest to, że zaważyłeś kogokolwiek... Zazwyczaj wilki wpatrzone tylko w siebie zazwyczaj rozmawiają same ze sobą. A może ty to robisz jak się ściemni i mamusia przeczyta Ci bajeczkę na dobranoc? - jego szyderczy śmiech wypełnił cały las.

Sasori

-Nie zaprzeczam Twoim słowom.. Długo nad tym myślałeś czy takim tekstem zażucasz każdemu kto Ci.. zagraża? - nawet na myśl o "mamusi" nie drgnął, w głosie nie było słychać ani krzty zdenerwowania, wciąż był wręcz irytująco opanowany. Nie ruszyła go tania gadka dziwadła. Z pyska nie schodził mu szyderczy usmieszek, pewny siebie wyraz luzaka. Spokój gościł w nim teraz jak żadko. Kątem oka spojrzał na zadumaną Yumi i puścił jej oczko, widoczne tylko dla niej.

Yumi

Zrobiła wielkie oczy ze zdziwienia a jej dolna szczęka "opadła" z wrażenia. Wiedziała, że Sasori jak się zezłości to będzie źle. Patrzała z otwartym pyszczkiem na tę dwójkę. Nie podobało jej się jak gryf wypowiada się na temat wilków. Racja każdy ma prawo do mówienia swojego zdania. Ale wilki nie są wpatrzone w siebie. Przynajmniej nie jest to reguła. Zamknęła pyszczek i spoglądała na gryfa zimnym spojrzeniem. A widząc oczko puszczone przez Sasoriego uśmiechnęła się do niego.

// Ja będę za jakąś 1 godzinę xdd //

Emperor Demons

Uśmiechnął się lekko pod nosem - Wilczku... Czy mam rozumieć, że uważasz, że jesteś jakimkolwiek zagrożeniem dla mnie? - nie wytrzymał i zaczął się śmiać, jakby usłyszał najśmieszniejszy żart jaki istnieje.

Sasori

-Sądze, że dla Ciebie zagrożeniem jest samo to iż postanowiłeś wyjść z gniazda.. Hymm czyż tam ptaszki nie powinny zostać..? - jawnie kpił sobie z pysznego dziwadła, bo inaczej nie potrafił go określić.
-I nie mów do mnie wilczku.. bo mi głupio.. - zaśmiał się lecz tylko lekko, po czym zaraz przestał. Nie wywyższał się tak jak nowy ale znał doskonale swoją wartość choć jej nie pojmował tak jak powinien. Nic nie złamało jak dotąd jego nieziemskiego opanowania.

Emperor Demons

- Szczerze? Masz rację. Zagrożeniem dla mnie jest, że Cię spotkałem - urwał na chwilę. Spojrzał na wilka z kpiną i dokończył zdanie - Bo przy tobie mogę umrzeć ze śmiechu.

Sasori

-To zawsze jakiś pomysł, nie? - odparł z tym samym cwanym uśmieszkiem co wcześniej. Przez całą tę gadkę leżał na skale z założonymi łapami dumnie unosząc pysk lecz z nawyku, nie po to by czuć się lepszym, choć dziwadło napawało go pewnym obrzydzeniem. Patrzył wciąż na nowego mierząc go przeszywającym wzrokiem, był chłodny. Żadne słowo gryfa nie było w stanie tknąć samca.. Przynajmniej tak mu się zdawało. Rozejrzał się przy okazji po innych obecnych, którzy również musieli znosić rozpuszczonego ptaszka.

Yumi

Zeskoczyła z gałęzi. Podeszła do skały, na której siedział Sas. Zmierzyła gryfa spojrzeniem. Po czym położyła się na trawie. Założyła łapę na łapę i obserwowała stworzenie ptakopodobne (xd).