Miejsce dla samotnych

Nikita

Nikita wstała i otrzepała się .
Popatrzyła na rozmawiającą z basiorem wilczycę. Nie była jednak nimi zainteresowana więc przeszyła wzrokiem ich na chwilę po czym jej wzrok utkwił w błękitnym niebie .

Flake

Roberth długo nie odpowiadał, więc znużona gapieniem się na niego Flake przeniosła wzrok na białą wilczyce. - Nazywasz się Nikita? - zapytała na tyle głośno, by leżąca dalej od niej samica usłyszała.

Nikita

Wadera zdziwiła się nieco kiedy dowiedziała się , że obca wilczyca wie jak się nazywa . Podeszłą do niej i rzekła - Tak . - Następnie zapytała się - Z kąd to wiesz ? - Wilczyca nie czuła się teraz pewnie .

Flake

Dostrzegła teraz niepewność w zachowaniu wilczycy. Na jej pysku zaś pojawił się słabiutki, ledwo dostrzegalny, tryumfalny uśmieszek. Była zadowolona, że udało jej się skojarzyć słowa znajomego i wygląd Nikity. - Znam Torresa - odpowiedziała krótko.

Nikita

Wilczyce zaciekawiło nieco dlaczego też wadera poruszyła o nim temat . Zbliżyła się jeszcze bardziej do białej wilczycy i zapytała - Wy o mnie rozmawialiście ?! - W jej głosie pojawił się gniew . Nie wiedziała co też mógł o niej powiedzieć Torres .
Zniecierpliwiona czekała na odpowiedź .

Flake

Zdziwiła ją nieco reakcja wilczycy. Gdyby to o niej ktoś mówił tak, jak Torres o Nikicie, to pewnie byłaby najszczęśliwszą wilczycą na świecie. - Owszem - odpowiedziała spokojnym tonem.

Nikita

Nikita nie mogła wytrzymać więc warknęła nieprzyjaźnie . Bała się co też Torres mógł o niej powiedzieć obcej wilczycy . Zastanawiała się nad tym chwilę . W końcu stanęła okrakiem na przeciwko wadery i rzekła do niej gniewnie - Powiesz o czym,?! - Widać było po Nikicie , że jest wściekła .
Pazury zaczęły wbijać się w glebę a białe kły zaczęły wychodzić z pyska .

Flake

Widząc złość wilczycy, nie mogła powstrzymać się od śmiechu. Była całkiem spokojna. - Spokojnie... Torres to bliska mi osoba. A tobie nie zdarza się rozmawiać o osobach, które są dla ciebie ważne ze swoimi przyjaciółmi? - zapytała. Dodała. - Co mówił Torres? Że zakochał się w pięknej wilczycy z wzajemnością. Że jest szczęśliwy jak nigdy dotąd. Że zrobiłby dla ciebie wszystko... powinnaś być zadowolona.

Nikita

Z pyska Nikity zniknął gniew a zastąpił go uśmiech .
Wadera dopiero teraz poczuła , że jest jednak ktoś na tej planecie co odwzajemnia jej uczucie .
Przeprosiła a swoje zachowanie wilczycę uśmiechając się do niej po czym zaczęła iść w kierunku wyjścia .
Jej spocone potężne biało - niebieskie ciało było coraz dalej aż w końcu znikło za horyzontem .

Roberth

Zastrzygł tylko uchem nie odpowiadając na pytanie białej wadery.Przyglądał się rozmawiającym wilczycom.Jego ogon wykonywał martwe wolne ruchy.Położył łeb na przednich łapach.Z nudów wykonywał spokojne ruchy uchem raz w prawo raz w lewo.

Flake

Flake patrzyła, jak wilczyca się oddala, a gdy ta zniknęła gdzieś w dali, wilczyca ponownie przeniosła wzrok na Robertha. Jej spojrzenie znów przybrało pytającego wyrazu. - Nie odpowiedziałeś mi na pytanie - mruknęła.

Roberth

Postawił uszy w strone białej wadery.
-Emm..nie wiedziałem że tak zaragujesz...przepraszam...
Zmienił pozycje do pozycji sidzącej.Jego dolna warga delikatnie się poruszyła.Owinoł delikatnie ogon wokuł przednich łap spoglądając na zachodzące słońce.
-Widać nie lubisz jak ktoś ci się przygląda...
Zerknoł na wilczyce.Jego ślepia zwężyły się do malękości.

Flake

Wzruszyła barkami. - Obojętne mi to - odpowiedziała, wprawiając w ruch długi ogon. Dodała. - Tylko trochę mnie to dziwi, bo z reguły nikt mi się nie przygląda.

Katara

Zobaczyłam dwie wilczyce jak ze sobą rozmawiały.Bardzo mnie to zaciekawiło, postawiłam uszy na baczność i nasłuchiwałam.Po chwili powiedziałam.
-Cześć-powiedziałam i czekałam na odpowiedź.

Flake

Spojrzała na wilczycę, która przypominała trochę wielkiego czarno-różowego pluszaka. Mimo że ta przerwała jej rozmowę z Roberthem, czego Flake bardzo nie lubiła, wilczyca postanowiła okazać jej życzliwość, przynajmniej trochę. - Cześć - odpowiedziała i uśmiechnęła się lekko.

Katara

-Cześć-odpowiedziałam i po chwili dodałam
-Przepraszam,że wam przerywam po prostu nie mam z kim pogadać-powiedziałam i się zasmuciłam uśmiech znikł mi z pyszczka.

Flake

- Rozumiem - odpowiedziała i jeszcze raz uśmiechnęła się do niej, tym razem cieplej niż poprzednio. Dodała. - Jestem Flake, a ty?

Katara

Zobaczyłam, że wilczyca uśmiechnęła się do mnie więc ja też i zaczęłam skakać.
-Nazywam się Katara miło mi cię poznać będziemy przyjaciółkami?-zapytałam Flake.I czekałam na odpowiedź.

Flake

- Kiedyś może tak - odpowiedziała. Bawiło ją, ale trochę też niepokoiło, że coraz więcej wilków w tak lekki sposób traktuje takie uczucia jak przyjaźń i miłość. Dodała. - Zaprzyjaźnianie się z kimś to bardzo długotrwały proces.

Katara

-No dobrze-odpowiedziała.
-Możemy się zaprzyjaźnić, co robimy?-zapytałam wilczycy i czekałam na odpowiedź.