Oaza spokoju Azazella i Lightning

Azazello

Jest tu wszystko co jest potrzebne do szczęścia - gęsty las oddzielający to miejsce od reszty świata. Poza tym jest tu plaża i ciepłe morze.

Lightning

Weszła powoli,acz spokojnie na plażę oddzielającą to miejsce od świata. Była zauroczona tym miejscem. Wchodziła krok za krokiem do ciepłego morza. Po chwili wpatrywania się w choryzont odwróciła wzrok,aby zobaczyć tajemniczy las za nią. Wyszła z wody i lekkim truchtem pobiegła w stronę zielonej kurtyny drzew. Przystaneła na skraju lasu. Stare,ale jakże piękne drzewa. Ich gałęzie poruszane przez nadmorski wiatr szumiały jakby mówiąc:
Chodź,chodź...Może zobaczysz coś niezwykłego...
Weszła,trochę niepewnie. Z każdym krokiem robiło się ciemniej,ale ona stawała się pewniejsza. I nagle to zobaczyła: małe jeziorko o nieodgadnionym kształcie. Tafla wody była nienaruszona,przez co jeziorko wydawało się jeszcze bardziej przejrzyste. Podeszła do niego i zamoczyła łapę. Była przyjemnie ciepła. Jednak nie weszła głębiej do wody. Chciała poczekać na niego. Wskoczyła więc na wystający głaz leżący obok wody. Był stary,obrośnięty mchem. Usadowiła się ,po czym z oparła łeb na łapach przymykając oczy. Czekała...

Azazello

Coś poruszyło się między drzewami. Było tu na tyle ciemno że wilka można było zauważyć trudno. Lubił takie miejsca. Poruszając się powoli i bezszelestnie zaszedł Lightning od tyłu tak że o nie zauważyła. Zasłonił łapą jej oczy i szepnął jej do ucha
- Zgadnij kto?

Lightning

Uśmiechneła się szeroko.
-Niech zgadnę...Czy to aby wielki,czarny wilk?
Zdjęła jego łapy ze swoich oczu. Odwróciła się do niego:
-Witaj ponownie-szepneła cicho,po czym pocałowała go namiętnie w usta...

Azazello

- Bingo1 - powiedział i uśmiechnął się. Pocałował ją czule i namiętnie i spytał z szerokim uśmiechem - Podoba ci się tu?

Lightning

Tak...tu jest...pięknie i...tak magicznie-powiedziała po chwili zastanowienia.
Zeskoczyła ze skały i podeszła do jeziorka. Weszła do niego i położyła się wygodnie,wciąż patrząc na Azazello...

Azazello

Usiadł na skale patrząc na Lightning. Po chwili powiedział
- Cieszę się bo to dla ciebie. - powiedział.

Lightning

Wpatrzyła się w niego,tak,że dopiero po chwili dotarł do niej sens jej słów:
-Dziękuje Ci...Najlepszy prezent jaki dostałam...kiedykolwiek...

Azazello

Zaśmiał się i zszedł z nonszalancją ze skały wprost do wody.- Myślałem że ja jestem najlepszym prezentem.. - zażartował.

Lightning

Zmarszczyła czoło:
-Ty jesteś najlepszym prezentem niematerialnym...
Po czym wtuliła się w jego futro,nosiło w sobie przyjemny zapach lasu...

Azazello

Uśmiechnął się i wtulił pysk w jej futro.
- Kocham moje siostry, kocham nasze dzieci ale nikogo nigdy nie będę kochać bardziej niż ciebie...

Lightning

-Dziękuje...ja Ciebie też...
Zamkneła oczy. Kiedy to zrobiła przed oczami staneły jej sceny z tamtego wieczoru,kiedy siedzieli w jej jaskini. Mruczała jak kot wolno poruszając ogonem...

Azazello

Uśmiechnął się gdyż domyślił się o czym myśli i on myślał o tym samym. A przecież od tego wieczoru nie minęło zbyt wiele czasu - Wiesz czasami wciąż nie mogę w to uwierzyć...

Lightning

Otworzyła powoli jedno oko:
-Ja też nie wierzyłam...ale teraz wierze...i Ty też uwierz...

Azazello

Uśmiechnął się i powiedział do niej cichym miękkim głosem. - Może kiedyś to nastąpi. - zaśmiał się.

Lightning

Wyszła na brzeg,otrząsneła się,po chwili przewróciła się na grzbiet. Wpatrywała się w niego:
-Twoja najpiększniejsza chwila spędzona w tej krainie?-po krótkiej przerwie dodała jakby wiedziała co chciał powiedzieć-wyłączając moją osobę?
...

Azazello

- Wyłączając twoją osobę to mimo wszystko jest tego sporo. Kiedy dowiedziałem się że jest tu Karenaj moja własna siostra. A potem gdy odnalazłem Ved. Gdy naprawdę pokochałem ją jak siostrę. - powiedział i przypomniał sobie te chwile. Karenaj chociaż przedtem nie widział od dawna i nie do końca pamiętał zawsze była jego siostrą łączyło ich dzieciństwo i zawsze ją kochał. Ved nie kochał od początku ale Ved nie dało się nie kochać. - A twoje najmilsze wspomnienie z tego miejsca? Pomijając mą skromną osobę?

Lightning

Uśmiechneła się delikatnie. Po chwili namysłu powiedziała:
-Być może to że poznałam Vedette. Być może to że dotarłam do tej krainy...

Azazello

- Fakt że tu dotarłaś także bardzo mnie cieszy bo inaczej bym cię nie spotkał a ty siedziałabyś w swoim labiryncie. Chociaż niewykluczone że gdybyś nadal tam żyła zawędrowałbym tam...

Lightning

Uśmiechneła się mimowolnie. Nastała cisza,jedynie przerywana szumem oceanu. Po chwili spytała ostrożnie:
-Co byś zrobił gdybym kiedyś...wybrała się odwiedzić mój dawny dom...i oczywiście wilka mieszkającego w nim- powiedziała to tonem żartobliwym,jednak wiedziała że kiedyś będzie musiała to zrobić...
Popatrzyła na niego pytająco...