Złociste Morze

Amidia

Harmes w tej podbiegł do Carky i wtulił się.Wilczyca to obserwowała.

Carly

Czując na sobie obce ciepło, rozchyliła powieki, które mimo wszystko wciąż się błyszczały. Uśmiechnęła się do serwala, po czym pogłaskała go po łbie. Usiadła, machnęła ogonem, przez co trochę piasku spadło na Waspa. To nic. ;] Owinęła go wokół swoich tylnych łap, przyglądając się zwierzątku podobnemu do kota.

Amidia

-To serwal-powiedziałam do carly a Harmes uniósł łeb i zaczoł się bawić jej ogonem xp.
/brak weny...///
Uśmiechnęła się na widok carly.Wasp nie dawał znać zycia wię cona go lekko uderzyła

Carly

- Wiem - odpowiedziała szybko i beznamiętnie.
Machała ogonem na boki, przez co Harmes miał niezłą zabawę. Widząc wyczyn Amidii, jej sierść lekko, ledwo widocznie się uniosła. To przez irokez. Jednak siedziała bezczynnie. Do czasu. Uśmiech zbladł na jej pysku.

Amidia

-Jest moim zwierzakiem-powiedziałam spokojnie.
Zlustrowałam ją zimnym spojrzeniem.

Kaji Meyit

/Regulamin się kłania, pani Amidio. Minimum piętnaście słów wyłączając spójniki i takie tam. Widzę, że masz już dwa ostrzeżenia, chyba nie chcesz zostać zbanowaną, prawda?/

- Śliczny - odezwała się, podchodząc do Carly i przyglądając się zwierzaczkowi. Zauważyła zachowanie irokezowej wadery, a jakże, jednak nie zamierzała drążyć tematu. Nie wypytywała, nie nagabywała, nie rzucała tysiąca słów na sekundę żądając wyjaśnienia. Z uśmiechem i błyszczącymi oczyma po prostu chciała, aby Carly zrozumiała, iż... nie jest na tym świecie sama.

Wasp

- Przestraszył? - powtórzywszy te słowa, Wasp roześmiał się głośno. Nie miał zamiaru kryć, że słowa wadery rozśmieszyły go i to zdrowo. Dodał, gwoli wytłumaczenia. - Demon to bardzo potężny byt, któremu niestraszne są takie kruche stworzonka jak wilki. Chyba, że to, co usiłuje zagnieździć się w twoim ciele jest wyjątkowo liche.
Usłyszawszy szlochanie za uchem, zastrzygł nim odruchowo i przeniósł wzrok na partnerkę. Ściągnął brwi, przez dobrą chwilę przyglądając się Carly. Co się tak nagle mogło stać? Nie miał jednak zamiaru jej o to wypytywać, tylko owinął wokół wilczycy puszystą kitę na znak, że jest przy niej. Nie zwrócił najmniejszej uwagi na szturchnięcie ze strony Amidii ani na wyjątkowo szorstką rozmowę o kotowatym. Czekał na odpowiedź tej ponoć opętanej.

Amidia

-Ponoć demon jest silniejszy od impa!-powiedziała Amidia spokojnym tonem.
Waspm wzbudzał jej zainteresowanie,ale ze strony przyjaznej,nie miłosnej.

Kaji Meyit

- Imp? - zaciekawiła się Kaji. - To te takie małe stworzonka przyzywane przez magów? - zapytała dla pewności, stawiając uszy na sztorc i machając raźnie puchatym ogonem. Spotkała już takie coś, jak jeszcze była małym szczeniakiem. Kręciło się po jej rodzinnym terenie, a wtedy szamanka złapała go i odesłała w nicość.

Amidia

-Dokładnie Kaji!-odpowiedziała i przyjrzała się jej.
/brak weny/

Carly

Wasp, i tylko Wasp, mógł usłyszeć warkot zbierający się w gardle partnerki. Carly wcale nie przypadła do gustu Opętana. Będzie ją tak nazywać, bo Amidia zbyt przypomina jej o Amijy. Właśnie! Amija! A Ariana?
- Waspuś - zaczęła - Gdzie jest Amija? Gdzie jest moja Mała Ariana?
Usiadła, westchnęła. Tak dawno nie widziała swoich córek.

Wasp

- Ależ oczywiście, że tak - odpowiedział Amidii. - Demon jest jednym z najpotężniejszych złych duchów. Mało kto potrafi się od niego uwolnić. Jeszcze nie słyszałem, by komuś się to udało w pełni. Zazwyczaj demon opuszcza ciało opętanego, zabierając mu życie.
Wasp przypomniał sobie swoją matkę. Przecież to demon ją zniszczył. Tak samo Tenebrae, który niegdyś był w tej krainie - wraz z pozbyciem się demona, zmienił się w wampira. Wilk spojrzał na Carly. - Widziałem się z Amiją niedawno.

Layne

Mały szczeniak przyszyła, a raczej przyleciał na plaże. Layne powisiała jeszcze chwilkę w powietrzu poczym, usiadła na złocistym piasku. Uwielbiała morze, uwielbiała wodę i uwielbiała gwiazdy, lecz nie narzekała, na zachód słońca.

Kaji Meyit

Kątem oka coś zobaczyła. Małe, szare, półprzeźroczyste coś. Owe coś okazało się, po odwróceniu głowy i wlepieniu w to coś oczek, duchem szczenięcia. Kaji uśmiechnęła się do niego, wstając na łapy, które to zagłębiły się nieco w złocisty piasek. Ignorując to, podeszła do nowo przybyłej, nie rozstając się z wyszczerzem.
- Dobry wieczór, jestem Kaji, Kaji Meyit - zwróciła się do niej wesołym tonem.

Layne

Layne nadal gapiła się na morze, kiedy nagle zauważyła że ktoś do niej mówi - Witam, witam, chyba wiesz kim jestem? - zapytała z małym uśmiechem, przejechała łapą po piasku, lecz nic nie poczuła, takie jest już życie ducha.

Kaji Meyit

Przekrzywiła łeb jak ciekawska papuga.
- Wiem - odparła z uśmiechem, ciepło patrząc na drobną istotkę. Przysiadła obok niej, zwracając ślepia ku niebu. Lubiła to, lubiła mimo swej porywczości i nadmiaru energii, jakim dysponowała w ogromnych, naprawdę ogromnych ilościach.

Layne

Layne popatrzała prze chwilkę na piasek potem na małe chmurki, które przybrały kolor pomarańczowy, jakie one ładne były. - Miło mi. - powiedziała Layne i znowu zaczęła się gapić na morze.

Kaji Meyit

- Jak się nazywasz? - zapytała, a ton jej był przyozdobiony radością, zadowoleniem z życia i swoistym ciepłem. Położyła się, mając w ten sposób lepsze widoki na szumiące, wijące się na piaszczystym brzegu fale.

Layne

- Layne... - powiedziała i włożyła łapę do Kaji - Czujesz coś? - zapytała i pomachała trochę łapką, ostatnio jak próbowała to na Flake, to coś poczuła, lecz teraz mogło być inaczej.

Amidia

-Waspo,ale akurat mnie nie zabił.nadal go mam w sobie.-odpowiedziała Waspowi.Uniosła łeb i zobaczyła ducha.zdziwiła się odrobine na widok ducha wiec podskoczyla do góry.Wyłupiaste oczy zazwyczaj gapiły się.Wilczyca uniosła łeb ponownie,przysłuchając się szmerowi wiaatru...