Cukrowa Polana

Ines

Wyszczerzyła kiełki w szerokim uśmiechu. -Cóż... nic nowego to ty mi nie powiedziałeś, ja o tym wiem..- powiedziała dumna ze swoich koleżanek, po prostu wiedziała jakie towarzystwo jest dla niej, a jakie nie. Sądzę, że to dobrze... Anaś też tak sądziła.

Lea

Lea uniosła brew. Bynajmniej takie zachowanie ze strony wilka jej nie przeszkadzało. Wręcz przeciwnie - podobało jej się. Żaden basior ostatnimi czasy nie stwierdził, że Lea jest seksowna. Ani nawet ładna. A ponoć miała chłopaka. Nic dziwnego, że biedna wilczyca czuła się niedowartościowana (xd).

Nathaniel

-Cóż... panno Anabello, dla mnie to nowość. Nie spotkałem w tej krainie aż tak ładnych wilczyc, o nie. Szczerze mówiąc.. nigdy nie spotkałem aż tak ładnych i seksownych wilczyc, tak więc powinnaś być dumna z tego, że twe koleżanki są takie śliczne, a przecież ja się znam na wilczycach.- poruszył uchem i machnął znowu ogonem. Jego wypowiedzi same go czasami zaskakiwały, i do tego aż tak błyskotliwe.

Szandia

Szandia spojrzała na samca, a potem przeniosła wzrok na Anabell. Zaczęła machać ogonem w rytm ulubionej melodii. Po chwili do jej nosa dotarł zapach jakiegoś zwierzęcia, ale na razie nie była n tyle głodna by się gonić. Jak tylko usłyszała samca znowu spojrzała na niego. O niej też nikt nie powiedział, że jest seksowna i ładna.

Ines

-A kto ci powiedział, że nie jestem z nich dumna?- zapytała i zmarszczyła lekko nosek, cóż za zniewaga! Aż tak ją skompromitować? No nie, to jest wręcz nie wybaczalne, ona mu się jeszcze kiedyś za to odwdzięczy, tylko ciekawe jak. Już się nie odezwała, milczała. Nie będzie z nim rozmawiała teraz o różnych rzeczach, miała za dobry humor na dogryzanie mu.

Lea

Lea zgarnęła kolejnego cukierka - o! Oto jak skończy - stara panna, uzależniona od cukierków i z nadwagą. Biedaczysko, dawno nie widziała swojego kochanego Setha. Gdzie teraz się podziewał? Czy może w jego życiu była inna wilczyca? Nie, to do niego nie podobne. A ona przecież nie będzie go śledzić.

Szandia

- " Chyba Anabell się obraziła na Nataniela. " - pomyślała. Zaczęło robić się trochę nudno, aż czasem oczy się zamykały. - Porobimy coś? - zapytała. Jej ogon nadal stukał w rytm melodii.

Nathaniel

-Zgoda, możemy porobić, ale pytanie.. co?- zapytał. W wymyślaniu gier niestety nie był za dobry. Machnął ogonem i otulił nim łapy. Spojrzał na Anabell i westchnął, ona to zawsze ma humorki. Już jej nie ogarniał, ale co tam.. tu są inne panie które zasługują na jego zacne towarzystwo.

Szandia

- Może w butelkę bez butelki, no ale jako to może posłużyć nam patyk. - powiedziała. Zaczęła się rozglądać za jakimś prostym drewnem. Szła i nagle znalazła. Wróciła do grupy i postawiła na środku " butelkę ".

Nathaniel

-Nie widzę problemu, a co wy na to?- z tymi słowami zwrócił się do Lei i Anabell, ciekawe co one na tą propozycję, znając Anabell teraz się do niego nie odezwie, więc nie ma jej się w ogóle co pytać, chyba że go zaskoczy i odpowie, to byłby normalnie emm.. cud świata.. o właśnie!

Szandia

- Dobra, ponieważ jesteś jako jedyny tutaj samcem, to możesz zacząć. - powiedziała i wskazała na patyk. - " Ciekawe kogo wylosuje. " - pomyślała. Uśmiech na jej kufie nie znikał.

Lea

Lea wyrwana głosem samca ze swoich ponurych myśli na temat równie ponurej przyszłości spojrzała zdezorientowana na wszystkich i pokiwała łbem.
- Tak, tak... - mruknęła. Kilka razy grali w butelkę, ciekawych rzeczy można się było dowiedzieć. - Jestem za.

Nathaniel

-No zgoda!- powiedział i zakręcił patykiem.. trzy, dwa, jeden i wypadło na Lee. Oj, miała fuksa i tyle. -Leo, moja droga. Zadanie, czy pytanie?- zapytał i spojrzał na nią swoimi pomarańczowymi ślepiami, dziwnie wyglądał, musiał to przyznać, ale się tym nie przejmował, ważne że miał jakiekolwiek powodzenie u wilczyc.

Ines

-Cóż, ja też jestem za.- uśmiechnęła się i podniosła. Podeszła do kółka i zajęła miejsce pomiędzy Szandią i Leą, no to teraz wystarczy zaczekać na.. wybór Lei. Była pewna, że wybierze pytanie, ale łba sobie nie dała uciąć.. szkoda było tej kolorowej grzywy i ogółu.

Lea

- No... nażarłam się cukierków, więc nie będzie mi się chciało ruszać. - powiedziała Lea i wrzuciła w odmęty swej paszczy demonstracyjną miętówkę. - Poproszę pytanie. - rzekła rozkoszując się miętowym smakiem w ustach.

Szandia

Była ciekawa co Lea wybierze. Usiadła na wolnym miejscu. Czekała cierpliwie na słowo wilczycy. Spojrzała na każdego po kolei. Położyła się i skrzyżowała swoje białe łapy.

//brak weny//

Nathaniel

-Dobrze, dobrze.. tak więc co sądzisz o zimie?- zapytał. Trzeba zacząć od łatwego pytania, później będą gorsze. Ale to później, później. Jak się trochę gra rozwinie. Na co się jeszcze trochę poczeka, zerknął na Anabell. A więc jednak panna księżniczka się odezwała? No cóż, zaskoczyła go.

Lea

- Zima jest zła. - powiedział Lea wzdrygając się na samą myśl. - Bo jest zimna i mokra. - dodała. Zimne i mokre nie jest dobre - bo jest zimne i mokre. - Ale lato jest dobre. I wiosna... - rozmarzyła się wilczyca jedną łapą sięgając po kolejnego cukierka, drugą kręcąc butelką. Wylosowała Szandię. - Pytanie czy zadanie?

Szandia

- Zadanie. - powiedziała. Machnęła kilka razu ogonem dla zabicia czasu. Było już tak ciemno, ze aż prawie nic nie było widać. Była ciekawa zadania. - " Łatwe czy trudne. " - pomyślała.

Nathaniel

-Dobrze, dobrze..- rzekł i teraz skierował spojrzenie na Szandie, jakie zadanie da Lea biednej Szandii? On by nie wybrał zadania, dupska by mu się nie chciało ruszać, więc niema co się dziwić, był zbyt,, leniwy. No właśnie, chodzi o lenistwo. Machnął ogonem. Anabell siedziała i tylko obserwowała, czemu nie brała w grze udziału?