Gorące źródło

Szandia

- To jest Jimmy. - powiedziała. Spojrzała na gromadkę chochlików, a potem na Naye. - Zaraz ty będziesz kręcić. - odpowiedziała. Spojrzała bacznie na Jimm'ego. - " Dobra zjadł owocka ". - pomyślała.

Sekai

-Nie mów mi na Pani, mój drogi.. przecież mówiłam, mam na imię Naya.- zwróciła mu uwagę, lecz po chwili znowu uśmiech wdarł się na jej pyszczek. -Zadanie.- stwierdziła po kilku minutowej ciszy i spojrzała na chochliki, znowu zaczynały ciągnąć ją za futro, po chwili klasnęła, a chochliki zniknęły, rozpłynęły się w powietrzu i ślad po nich zaginął. Odetchnęła z ulgą, ta czwórka była gorsza od małych szczeniaków.

Szandia

- No Jimmy jakie daj jej zadanie? - zapytała. Nie wiedziała, że wśród nich jest jakiś duch. Ziewnęła, a po chwili czekała, aż ktoś coś powie.

Christopher

- Okej, Okej Sekai. Czy mogłabyś zrobić coś, by moja przyjaciółka Ada wreszcie sie uśmichnęła? - spytał młody wilk. Spojrzał na przyjaciółkę. Następnie usiadł w pobliżu kamienia. Jednak nie była to wygodna pozycja. po chwili jego papuga pojawiła sie dosłownie z nikąd.
- O tu jesteś.. szukałem Cię - powiedział Jimmy z rozbawieniem.

Szandia

- Och miłej zabawy. - powiedziała. Takie zadania na ogół są trudne, ale Szandia chyba wiedziała jak można rozweselić Adę. Wystarczy po prostu, żeby też brała czynny udział w zabawie, bo jeszcze nikt jej nie wylosował.

Sekai

-Nie jestem Sekai, co ty tu w ogóle wygadujesz? - prychnęła. Nie wychowane dzieci, a co ona miała niby zrobić? Założyć czapkę clowna i się wygłupiać? Aż taka głupia to nie jest. Wilczyca prychnęła. -Hei Pixies anda dari akhirat, aku memanggilmu, menunjukkan watak dan muncul, memberi kami tanda.- wypowiedziała a chochliki znowu przybyły. -Musimy ją rozweselic..- powiedziała i podeszła do Ady, zaczęła ją gilgotać, bo jak inaczej? Chochliki się przyłączyły, też zaczęły gilgotać młodą waderę.

/Jimmy, ona się nie przedstawiła jako Sekai, tylko jako Naya, to skąd mogłeś niby wiedzieć jakie jest jej prawdziwe imię?/

Szandia

Szandia spojrzała na chochliki. Spojrzała na Naye, a potem na Jimm'ego. Była ciekawa czy waderze uda się rozweselić Adę. Usiadła i czekała.

Christopher

Teraz już wiem. Nie gniewasz się?

Jimmy spojrzał nieco przerażonym wzrokiem na dorosłą wilczycę. Nie rozumiał dlaczego tak bardzo się zdenerwowała. Jednak uspokoił się gdy wilczyca zaczęła łaskotać Adę. Odkąd ją zna.. zawsze jej to pomagało. Jednak czy pomoże tym razem?
Jimmy czekał na reakcję wilczycy.

Dessie

Dessie spojrzała na młodego wilka, a następnie znów na Adę. Dlaczego jej córka była smutna? Nie powinna być smutna. Dessie nie chciała tego. Z niepokojem spojrzała na córkę, którą gilgotała banda chochlików. Czy to pomoże? Na psychikę na pewno nie. Dessie pogłaskała córkę po głowie. Wilczyca zapewne ją poczuła, ale nadal nie widziała.

Szandia

Szandia nie wyczuła obecności ducha. Spojrzała na Jimm'ego, a potem się położyła. - No to teraz ty kręcisz. - powiedziała do Nayi. Wadera też była ciekawa dlaczego wilczyca tak się wściekła.

Sekai

/Nie, nie gniewam się/

Po dłuższym czasie łaskotania młodej odeszła od niej. Wiedziała, że tu jest duch, w końcu wyczuwała takie rzeczy. Miała Szamańskie umiejętności. Uśmiechnęła się tylko do ducha wilczycy. Wróciła do kółka i spojrzała na szczeniaki.-Nie udało mi się... - powiedziała ze spuszczoną lekko głową, po czym zakręciła patykiem, wypadło na.. Szandie. -Szandia, szczerość czy zadanie?- zapytała.

Szandia

- Ja hmmm, dobra to teraz zadanie. powiedziała z uśmiechem. Usiadła. Spojrzała na wilczycę. Była gotowa na wszytko. Ruszała lekko końcówką ogona.

Dessie

Dessie ze zdziwieniem spojrzała na wilczycę, która uśmiechnęła się... do niej. Widocznie niektórzy mogą ją widzieć. Ach, miała tylko nadzieję, że owa wilczyca zachowa to dla siebie. Spojrzała na młodą waderę, która została wylosowana.

Szandia

Szandia czekała na zadanie. Patrzyła na Jimm'ego, a potem przeniosła wzrok na wilczyce. Ziewnęła jeden raz. Spojrzała na nieruchomą Adę. Czyżby zasnęła?

Sekai

-Tak więc... zadanie? Wytrzymaj piętnaście minut, na torturach moich chochlików.- powiedziała i uśmiechnęła się do wilczycy, po chwili spojrzała na chochliki. -Sekarang.- rzekła do nich w dawnym języku. Chochliki od razu rzuciły się na Szandie. Jeden zaczął ją bardzo mocno ciągnąć za ogon, jeden siedząc na jej głowie gryzł jej ucho, a trzeci z całej siły szarpał drugie ucho wilczycy. Natomiast Mimi, która siedziała na nosie Szandii patrzyła się z wrednym uśmieszkiem na wilczycę.

Szandia

Wilczyca zaczęła biegać w kółko. Wyglądało to trochę jakby chciała złapać swój ogon. Szandia cały czas próbowała nie kichnąć, jednak nie udało jej się. Po chwili usiadła. Oj ona się jeszcze rozliczy z tymi chochlikami.

Sekai

A Naya tylko siedziała i śmiała się z wilczycy i tak jakby miała zegarek w głowie liczyła minuty, gdy czas upłynął wilczyca zachowała powagę. -Dobrze, wytrzymałaś. Teraz ty kręcisz..- powiedziała do wilczycy i spojrzała na chochliki. -Cukup, cukup sudah!- zawołała do nich. Bo po polsku by nie dotarło, one znają tylko język malajski. -Kembali ke akhirat dan tidak menghalang kita- rzekła do nich a one zniknęły. -No cóż, wytrzymała jesteś..- stwierdziła.

Szandia

Szandia miała całą sierść w nieładzie. Zakręciła patykiem. Po chwili drewno wskazało na Naye. - To zadanie czy pytanie? - powiedziała z uśmiechem. Usiadła patrząc na wilczyce.

Sekai

-Poproszę.. pytanie.- powiedziała. Ciekawe jakie to pytanie wybierze dla niej ta młoda wilczyca. Patrzyła na Szandie z dołu, no cóż... jakoś tak wyszło, czemu ona jest mniejsza? Czyżby hormony wzrostu strajkowały? Ano, możliwe. Naya spojrzała na Jimy'ego, który się najwidoczniej zawiesił, w tym czasie gdy one grały. Cóż, sporo przegapił do tej pory, a co dopiero później?

Szandia

- No dobrze. Kim jesteś dla swojej watahy? - zapytała. Spojrzała na Naye. Szandia była ciekawa co odpowie. Przeniosła wzrok na Jimm'ego. Chyba usną? Po chwili znowu spojrzała na dorosłą.