Skały wyjących

Lea

- Ach, czemu miałabym się twoim zdaniem ciebie bać? - spytała spoglądając na Viy'a z zaciekawieniem, po czym przeciągnęła się kusząco rozciągając swoje ciało. Rzecz jasna, zupełnie podświadomie. Zerknęła na wilka spod przymrużonych powiek, okalanych długimi rzęsami. No, niebrzydka była.

Viy Curay

- Jeszcze się przekonasz... - Wysyczał, zwężając wzrok. Tym razem, od bardzo dawna, uśmiechnął się po swojemu, Viy'owatemu. Taa, przydały by się jeszcze okularki przeciwsłoneczne. On ma delikatną cerę, jak będzie wyglądać , kiedy zrobi się czerwona? D:
Plan, ja 'wybuchnąć' słońce, wymyśli potem, teraz na głowie ma ważniejsze sprawy, czyli takową Leę. Jeszcze trochę będzie się powstrzymywał. Dopiero później, zaatakuje... na swój sposób, oczywiście. Ma parę własnych metod, które z pewnością, chętnie dziś wykorzysta.

Lea

Lea wbrew woli wzdrygnęła się. W głębi duszy bała się tego, co Viy może zrobić, w końcu demony słyną z brutalności i trzepniętego umysłu... Sama już nie wiem co gorsze. Niemniej na zewnątrz wadera starała się utrzymać kamienną maskę, czyli 'poker face'a' w swoim zacnym wykonaniu, chociaż Viy mógł wyczuć jej strach.

Viy Curay

Taak, Viy miał zdrowo walnięty umysł. A ja mu muszę kupić krem z flirtem, bo nie wiem co mają okulary słoneczne do cery. >.<
A może zgrywać miłego? Nie, to nie jest w jego stylu. Zatrzymał się na przeciw wadery, lustrując ja wzrokiem. Nie, tam, on przejdzie do sedna. Znaczy.. a zresztą,przekonacie się, w następnym poście. Tu, tego jeszcze nie zamieszczę... Buhaha, jestem psychopatą jedzącym żelki, wyglądające jak żyletki. O.O

I podstawowe pytanie, po przeczytaniu tego posta: co to kur.. jest?

Lea

I ja się zastanawiam...

Lea uniosła tylko brew, gdyż nie podobało jej się, iż była napastowana przez patrzałki wilka. Odruchowo poprawiła grzywkę, do której i tak przyzwyczaiła się, że ogranicza jej widoczność prawego oka. No cóż, jak zwisa to niech zwisa. Można powiedzieć, że userkę Lei nękał ten sam problem ciągłych włosów na oku. Na obu oczach. Zaraz, co ja znowu gadam? Kurna, ostatnio tak mam, że nawijam bez sensu, wybaczcie. Wadera już nic nie robiła, nie chcąc, by jej userka znowu zaczęła mówić.

Viy Curay

Tiak... te żelki źle działają na ludzi....

No dobra, przechodzi do tego, o co mi chodziło. Basior przybliżył się do wadery, po czym wpił się w jej usta. Uhuh, możliwe, że to będzie jego ostatnia kochanka, już kończę z Viy'em Macho. Stanie się bardziej normalny... Ale trzeba się jeszcze zabawić, póki jest okazja.

Lea

No tak, Viy ją nieco zaskoczył, więc wpierw wadera zdębiała, znieruchomiała i zrobiła dość oryginalną minę, po czym odsunęła się od wilka i strzeliła mu z liścia. No to tak ją będą traktować?! Po chwili jednak wilczyca powróciła do rzeczywistości i wbiła w Viy'a przerażone spojrzenie, bowiem nie wiedziała jak zareagować może demon walnięty z plaskacza.

Viy Curay

Eh, gdyby nie musiał być miły, zapewne zrobił by coś innego. Ten tylko zaśmiał się, spoglądając na waderę. Mgła znów owinęła waderę, przysuwając do Viy'a, lecz tym razem nie puszczając. - Czyżbyś bała się pocałunku? - Zapytał, co brzmiało naprawdę bardzo dziwnie, przynajmniej na mój gust. Jak już kiedyś wspominałam, Viy nie umiał mówić tzn. rozmawiać.

Lea

Lea zmrużyła tylko zielone oczęta w wyrazie głębokiego niezadowolenia z zaistniałej sytuacji. Mgła też przestała się jej podobać, jednak znając takową z przypadków innych demonów nawet z nią nie walczyła.
- A czy jeżeli czegoś nie chcę, to znaczy, że się tego boję? - odpowiedziała pytaniem wbijając spojrzenie szmaragdowych oczu w gały demona.

Viy Curay

- Tak. - Odrzekł krótko, masując policzek. Oj biedny Viy, z nowym tatuażem na twarzy. Uh, no dobra, musisz być miły, pamiętaj. Mgła puściła Leę, jeszcze się go przestraszy. On już się z bardzo napalił, by przestać. Jego ogon, błądził po grzbiecie wadery, a oczy wpatrzone były w 'patrzałki' Lei.

Lea

- Czyżby. - wadera była wyraźnie zadowolona z tego, że Viy ją puścił. Czuła satysfakcję widząc ślad na policzku wilka, niemniej nie była zwolenniczką przemocy. Na ogon wilka nie zareagowała. Skoro liść nie działa, to zadziała tyko piącha, a jak już wspomniałam przemoc jest ble. No cóż... Jeżeli wilk będzie chciał to dostać, to będzie musiał o to trochę powalczyć.

Viy Curay

Zmarszczka zdenerwowania, przecięła czoło Viy'a, a on spojrzał z niezadowoleniem na Leę. Po chwili jednak, jego łeb powrócił do swej gładkości. - Czy na zawsze pozostaniesz, tylko marnym ścierwem, nie wyróżniającym się z tłumu, bezmózgich istot? - Te określenia, wdarły się przypadkiem, tak, z przyzwyczajenia. Łe, on i tak nie umie długo pozostać miły, więc to na pewno odbije się na jego psychice. Będzie się musiał na kimś wyżyć, by to złagodzić...

Lea

Lea trochę zdębiała, słysząc wiązankę takich wyzwisk i określeń, zaraz jednak przywołała na swój pyszczek iście obrażoną minę, chcąc pokazać, że nie życzy sobie używania takich słów w jej towarzystwie, zwłaszcza pod jej adresem. Na pytanie nie odpowiedziała. Bo była fochnięta.

Viy Curay

No nie! Oni go zmuszają do użycia słowa, którego nienawidzi! Nie! On tego nie powie! Nie wydusi z siebie! Dobra, Viy - to tylko małe słówko, wynagrodzę ci to, będziesz mógł wyżywać się na wszystkich. - ... ... No dobra, przepraszam... - Rzekł, a właściwie, wydusił z siebie, siłą. A może dać sobie spokój? Nie wiadomo. I niech się cieszą narody, bo prawdopodobnie, tych słów, z jego ust już nie usłyszą.

Fuk, to bardziej idzie na wrogów bądź kumpli, niż kochanków. xD

Lea

Oj tam, oj tam. Zaraz skierujemy.

Lea spojrzała na Viy'a zdziwiona. No, takich słów z ust demona to się kobitka nie spodziewała. Na jej pyszczek wypłynął nawet lekki uśmiech. Machnęła ogonem, który to zaraz wylądował tuż przy ogonie wilka i delikatnie oplótł się wokół niego. Niech to będzie taki znak, że wszelkie winy zostały mu przebaczone.

Viy Curay

Ale dziękować już nie będzie. Biedaczek, by popadł w depresje. No, dobra, przeżyłeś to, wcale nie było tak źle? Uh, z nim, to jak z dzieckiem.
Kutfa, i teraz nie wiedział co powiedzieć. Gapił się tylko na Leę, tak jakoś pusto. Z resztą, alabastrowy wzrok, zawsze wydaje się pusty, martwy i nieobecny. Mgła całkowicie padło, na dobre zostawiając Leę w spokoju.

Lea

Lea zauważyła, że Viy musi czuć się dziwnie po wypowiedzeniu słów, które zazwyczaj demonom przez gardło by nie przeszły. W końcu może mu to zepsuć humor na cały dzień, a ona jako dobra obywatelka musi zrobić coś, aby nie dopuścić do tego jakże strasznego zdarzenia. Spojrzała szmaragdowymi oczkami na wilka i zmrużyła nieco powieki. Ponownie poruszyło lekko ogonem. No, skoro już nie chce być sztywniarą, to chyba się może rozerwać?

Viy Curay

Dobra, już trochę się udało. Nie rób nic pochop mnie, tylko powoli. A nuż ci się uda? Viy spojrzał na Leę, po czym z trudem, wydusił z siebie ni jaki uśmiech. Ani to przyjacielski, zalotny, wredny czy nie miły. Musi wszystko przemyśleć. Jego ogon, również oplótł się w okół ogona Lei, a ten nadal gapił się w jej ślepia.

Lea

Lea, widząc iż zmierza to w odpowiednią stronę nieznacznie zbliżyła się do Viy'a i spojrzała na niego znad zmrużonych powiek. Jej bark (nauczyłam się!) stykał się z barkiem wilka, jednak wadera udawała, że tego nie zauważa. Nie odzywała się już, bo i tak nie wiedziałaby co powiedzieć w takim momencie.

Viy Curay

No dobra, zaczniemy od początku. Viy był teraz nahakany! Zza pleców wyciągnął jointa, wręczając go Lei. Podobno, jak się jest naćpanym, wszystko idzie łatwiej. Uśmiechnął się głupawo, zataczając głową niewielkie kręgi. Popsuł taką fajną sytuacje...

//Hah,jeżeli chodzi o coś więcej - może Lea po prostu będzie za bardzo upita, by się kontrolować?//