Bursztynowy Wodospad

Athoria

Wynurzyła się.

Jaina

Spojrzała nikle na wilczycę (;

Athoria

Zaczęła płynąć w kierunku wodospadu, by zrobić sobie prysznic o.O

Piorun · Gość

Wybiegł.

Jahami

Ocknęłam się nagle, spoglądając na wilki.

Tenebrae

Czarno-srebrny basior pojawił się nad wodospadem i spojrzał w jego odmęty. Dziwnym wydało mu się, iż woda ta ma bursztynowy poblask. Czyżby te magiczne kamienie znajdowały się w wodzie ? Gwiazda na łańcuszku na jego szyi zalśniła lekko, niesmiało jakby chciała coś zasugerować. Aha, a więc i magia znajduje się w tym miejscu. Upił łyk cieczy i rozejrzał się dookoła znudzonym spojrzeniem. Tenebrae. Mrok Zaświatów. Czuł pustkę, brak pełni jaką dawała obecność siostry. Spojrzał w swoje odbicie.

Stephanie

Przyszła...

Tenebrae

Basior odwrócił na chwilę spojrzenie od wodnej tafli i zastrzygł uszami. Mimo huku spadającej wody jego uszu dobiegł odgłos kroków Stephenie. Krwistoczerwone ślepia zwróciły się ku owej waderze. Ich barwa przywodziła na myśl zakrzepłą krew. Spojrzenie było niezwykle głębokie, lecz również przeszywające, tajemnicze jakby badał myśli owej wadery. Kto wie, może właśnie to robił ? Odwrócił wzrok przyłapując się na niezbyt przyjemnych myślach. W normalnych warunkach tęczówki byłyby złote... Jednak idąc tutaj Tenebrae nie mógł powstrzymać się przed polowaniem. Pustym spojrzeniem patrzył przed siebie i rozpamiętywał. Współodczuwał, wiedział, że jego siostra również stała się tą kreaturą. Od dzieciństwa przeżywali to samo... Samotność, lęk, ból, opętanie aż w końcu śmierć. Zamyślony zwrócił swoje spojrzenie ku niebu. Musi być silny - skrzywił się i zacisnął zęby w bezsilnej złości. Nie może przecież dalej polować tak jak dotychczas. Jeśli Enclave udało się gdzieś tam żyć wśród wilków... I jemu się uda !

Stephanie

Spojrzałą na wilka..usiadła pod drzewem...

Tenebrae

Strzepnął uchem ignorując już waderę. Rozglądał się dookoła. Co prawda zaspokoił już swój głód... na jakiś czas, jednakże szukał tutaj czegoś innego. Magia w tym miejscu pulsowała delikatnie w jego żyłach tak, jakby pulsowała w nich krew jeśliby jeszcze płynęła. Mrok postanowił mieć coś z tego miejsca. Z pyskiem przy ziemi uważnie przeczesywał teren w poszukiwaniu drogocennych kamieni.

Stephanie

Położyła łeb na łapy..zamysliła sie..po pysku spłyneła łza...

Jahami

Z zaciekawieniem podniosłam pysk spoglądając na wilka.
Jego osobowość była inna, rzadko spotykana w tej krainie. miałam ochotę coś powiedzieć, lecz mój zmysł nigdy nie robił tego pierwszy.
Zachwiałam się lekko, patrząc nadal na niego, był zadziwiająco innym stworzeniem, jakie znała, zadziwiał ją osobowością, wszystkim czego nie widziała u innych.
Uśmiechnęłam się sama do siebie, zastrzygłam lekko zębami i spuściłam pysk patrząc ponownie na swoje odbicie, mój amulet świecił, na łapach ponownie pojawił się ogień, pochłaniał on jak zawsze całą warstwę.

Tenebrae

Tenebrae podniósł nagle głowę jakby usłyszał coś pomimo ogłuszającego huku wodospadu. Zmrużył oczy, już tak dawno nie oglądał siebie w cudzych myślach. Czyżby tak zmarniała jego sylwetka ? Parsknął w duchu krótkim, wesołym śmiechem. Jakby kiedykolwiek przywiązywał do tego wagę. Wyprostowany namyślał się chwilę, wydawałoby się, że czegoś szukał. Przed chwilą dobiegła do niego całkiem nowa myśl, dziwny przebłysk. I ta woń. Mrokiem aż zatrzęsło na jej wspomnienie.
Gwiazda na jego szyi zalśniła jasnym światłem, więc basior napiął mięśnie i rozejrzał dookoła z nową czujnością w swoich czerwonych ślepiach. Magia. Znowu, jednakże teraz zbierała się w jednym miejscu, aktywna i poruszona czyjąś wolą. Ktoś tutaj z nią igrał ? A może po prostu natrafił na inną magiczną istotę ? Ah, siostro, żałuj, że nie dotarłaś do tej krainy ! Mrok spojrzał w rozgwieżdżone niebo, Gwizda na szyi zalśniła ponownie i wtedy zauważył Jahami. Basior nie wiedział dlaczego, jednakże futro na jego grzbiecie podniosło się lekko, w geście ostrzeżenia. Nie bał się tej istoty, jednakże zdawał sobie sprawę, że stanowił dla niej zagrożenie. To od niej bowiem biła ta niespotykana, słodkawa, dziwna woń. Zmrużył oczy nierozumiejąc.

Jahami

Mój amulet zaświecił w amulet wilka, ogień na mych łapach rozpalał się coraz to bardziej. Uśmiechnęłam się lekko.
-Witaj, Jahami jestem. - Powiedziałam niepewnie, przesunęłam się, po czym odzyskałam pewność i podeszłam bliżej.
Spoglądałam na niego kątem oka, nie wiedząc czy jest normalny.

Tenebrae

Podziękował jej w duchu za to, że nie podchodziła bliżej. Istota widocznie zdawała sobie sprawę z tego jak słodko pachniała jej krew... Albo po prostu on nie wyglądał jak spełna rozumu. Uśmiechnął się łobuzersko do niej.
- Jahami ? - pomyślał. To imię coś mówiło, jego dźwięk był niczym tchnienie wiatru i plusk wody. Nie sądził, by było to zwykłe imię.
- Witaj - gdy w końcu się odezwał jego głos był głęboki, melodyjny i lekko wibrujący, dostający się do najgłębszych zakamarków duszy i spływający niczym miód. Jego czerwone ślepia lśniły tajemnicą. - Miło cię poznać, moje imię to Tenebrae. Mrok - pozwolił, by dźwięk jego imienia przebrzmiał w zalegającym zmierzchu po czym spojrzał w oczy Jahami.
- Jesteś istotą... magiczną - powiedział po chwili. Nie pytał lecz twierdził. - Szamanka ? - spytał nieco ostrzej niż zamierzał. W jego głowie zrodziło się niedowierzanie. Tak długo był sam a tutaj nagle pojawia się drugi wilk... wilczyca... obdarzona Mocą. A więc czy wyczuwa w nim potwora ? Szamana ? A może nic nie czuje ? Tenebrae czuł ciepło bijące od jej postaci, zdawał sobie więc sprawę, że chłód bijący od jego ciała nie jest dla rozmówczyni odczuwalny. Skąd mógł jednak to wiedzieć. Zaintrygowany spojrzał na waderę.

Jahami

-Tak, Jahami. - Od prałam.
Spojrzałam w jego czerwone ślepia.
-Tak jestem z Watahy Ognia.
Mruknęłam
-A Ty?
Spytałam.
Moje oczy wypełniły się ogniem, było to tylko istne złudzenie, widział je tylko wilk z moimi umiejętnościami.
Zgasiłam płomienie z łap, zostały tylko małe iskry.
Zbliżałam się do niego coraz to bardziej, nie bając się go już w ogóle, wydawał się równej mocy co ja. Mój amulet zaświecił mocniej niż dotychczas, spojrzałam na niego, po czym zgasł.

Tenebrae

Mrok zacisnął kły i odruchowo cofnął się o krok. O losie ! Cóż za słodka woń ! Niczym kwiatowy bukiet ! Poczuł w pysku gorzkawy posmak jadu jednak mało go to obchodziło. Śledził każdy jej ruch.
- Wataha Szamanów ? - starał się zachowywać przytomnie. Zamyślił się. - Sądziłem, że w tej krainie takiej nie ma. - przekrzywił łeb. - Sam zgłosiłem się do watahy wody, jednak na razie bez rezultatu. - powiedział powoli - można więc sądzić, że jestem samotnikiem - dodał. Uśmiech na jego pysku zgasł, jednak głos nadal miał to dziwne, hipnotyzujące niemal brzmienie. Jakże dziękował sobie za to, że polował po drodze i teraz jego głód nie dawał się tak odczuwać. Oderwał swoje czerwone oczy od jej oczu i utkwił wzrok w amulecie.
- Demon ? - bąknął bez zatanowienia, za co przeklinał się później w duchu. Jego pysk pozostał jednak bez wyrazu.

Jahami

-Tak jest.
Na moim pysku pojawił się uśmiech.
-Nie. Staram się o wojownika, lecz w głębi duszy jest coś we mnie z Demona.
Na łapach ponownie pojawił się ogień, zgasł i się odnawiał co jakiś czas.
-Jeszcze Cię dołączą do Watahy Wody, jak będzie przywódca.
Mruknęłam.

Mack

Pojawił się (ciągle coś się pojawiam xD) spojrzał z uwagą na wilki.

Tenebrae

Usiadł i oblizał pysk.
- Hm, zastanawiam się czy warto. Decyzja była spontaniczna, w sumie nie przemyślana. - spojrzał na jej łapy z zaciekawieniem. - Sam nie param się wojaczką... Za dużo krwi... - rzucił tajemniczo. Polubił waderę, lecz nie chciał jej zdradzać swoich tajemnic, ponownie przeniósł wzrok na łapy.
- Iluzja ? - podjął następny temat. Sam był w stanie wytworzyć wiele zjawisk. W tym także ból. Jednak były to najczęściej iluzje właśnie. Zastanawiał się jak wiele takich stworzeń jak on czy Jahami jest w okolicy. Ba! W całej krainie...
Kątem oka zauważył czarnego basiora. Zastanawiał się nad tym skąd i dlaczego tu przybył. Czy jego też... przyciągała tu magia ?