Bursztynowy Wodospad

Viktoria

- Hmm, masz rację. A nie chcę żeby teraz Retes mówił do ojca po imieniu. Ale coś mi mówi żeby z tym poczekać... - uśmiechnęła się.
- Ach, Shajen. Elena powiedziała, że jak coś mi zrobić to się z tobą policzy. Próbowałam ją uspokoić... Nie wiem skąd ten pomysł - wzruszyła ramionami (powiedzmy, że to anatomicznie możliwe).

Trina

-Uhum..
Mruknęła tylko i spojrzała na Shajena, słuchając Viktorii. No proszę, Shajen będzie miał przerąbane. Chyba pierwszy raz w życiu. Zresztą... Mógł też mieć różne problemy przez samice, które "niechcący" zaspokoił. Ale to było kiedyś, a teraz ciii... Koniec tematu.
- Długo ze sobą jesteście?
Zapytała, troszeczkę zaciekawiona.

Viktoria

Viki zaczęła grzebać w swojej pamięci.
- Z tego co pamiętam to jesteśmy razem od 6-ego stycznia. Łał, sama się temu dziwię - uśmiechnęła się szeroko. Machała co jakiś czas ogonem.

Retes

A Retes, jako iż był Jedi pojawił się w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie.
- No siema. - powiedział na widok swych zacnych rodzicieli i jeszcze jakiejś wilczycy. Wcześniej widział ją... no tam gdzieś. - Witam. - ją także przywitał, po czym obdarzył szerokim uśmiechem, albowiem była ładna. A wszystko co ładne w mniemaniu młodego wilka zasługuje na przynajmniej mały uśmiech.

Trina

Słuchała Viki, ale ktoś odwrócił jej uwagę, był to Retes. A ona odwzajemniła jego uśmiech. Już tak miała.
-Cześć, cześć.
Po czym znów zwróciła się do Viktorii.
-No cóż, to całkiem sporo.
przyznała i się podniosła. Otrzepała puszystą sierść i machnęła ogonem. Nie chciała wypytywać Retesa o Enary, przecież to nie jej sprawa, czyż nie?

Shajen

A Shajen wyszczerzył się jak szaleniec, no albo prawie.
- Siemaaa!
Zawołał do syna i machnął ogonem, przytakując Viktorii, no i oczywiście ją przytulił. To już minęło pięć miesięcy? Tyle czasu minęło w tak krótkim... czasie? Wiem, lekko dziwne to zdanie, ale taka prawda, no.

Retes

- Emhn... No cześć. - powiedział synuś z lekkim zdziwieniem patrząc na zachowanie Shajena. Wydawał się nadmiernie szczęśliwy. Żeby się w tym swoim szczęściu tylko nie zes... nieważne. - O czym tak konwersujecie? - zapytał i dumnie wypiął pierś, chcąc by rodzice zauważyli, iż jest z siebie bardzo zadowolony i tylko czeka, żeby ogłosić im radosną nowinę.

Shajen

-A o niczym, a o niczym... A ten, a u Ciebie coś się zdarzyło, bo taki dumny jesteś. Wiem, że zdawałeś na wojownika i nie wiem czy.. Ej! Zdałeś na wojownika!
Zawołał, tuląc Retesa.
- Nie no, to ja ci gratuluję Czyń swą powinność, zacny wojowniku.
Powiedział zadowolony tatuś. No tak, ależ był dumny ze swojego synaa. Normalnie nie mam pytań.

Retes

Retes wyszczerzył się z radości, dumny iż jego ojcu udało się zgadnąć przyczynę tego wewnętrznego szczęścia.
- No wiesz... - zaczął niby obojętnie. - Jakoś tak się złożyło, że sobie przechodziłem i pomyślałem "O! Może dziś kupię trochę ciastek i pooglądam seriale!" A potem zastanowiłem się... "Albo nie! Dziś zdam na Wojownika!" - no to zdałem. - powiedział.

Shajen

- No i taki ma być! Uparłeś się, to zdałeś. No, a to bardzo dobrze. Trochę się podszkolisz i będziesz mój na Dowódce zdawać. A właśnie... Bardzo trudny był test?
Zapytał, siadając przed Retesem i wyczekując odpowiedzi. No, niech opowie jak się czuł i tak dalej. Shajen chciał wszystko wiedzieć.

Retes

- Nie, właściwie to nawet... ciekawy. - powiedział. Pytania mu się podobały, aczkolwiek niektóre były niedopracowane... Niemniej... Część praktyczna, teoretyczna, wszystko tak, jak być powinno. - A ty? Nie masz zamiaru w przyszłości znaleźć sobie jakiejś roboty, tato? - spytał.

Trina

Trina natomiast uśmiechnęła się lekko, patrząc błyszczącymi oczkami to na Retesa, to na Shajena.
- Tak, gratuluję.
Powiedziała, po chwili ciszy. Shajen i Viktoria mogli być dumni i szczęśliwi, tak samo jak Retes, po którym było to widać. Ruda przestąpiła z lewej łapki na prawą. Jakoś tak jej się nie chciało stać na wszystkich czterech, albo po prostu nie chciała jednej przeciążać. Po chwili jednak znów usiadła na tyłku, obserwując wszystko z lekko przekrzywioną głową.

Yenn

Przyszła powoli. Łeb miała spuszczony na dół. Usiadła przy brzegu i zamknęła czy.
Hmm jakie to życie jest dziwne-pomyślała i weszła powoli do wody. Usiadła w niej, nie przykrywała jej nawet do połowy.

Shajen

Shajen podrapał się po głowie.
- A bo ja wiem? Chyba raczej nie, za leniwy na to jestem... Chyba, że zostać Szpiegiem, tak dla pilnowania Twojej mamy. Wiesz, ostatnio gdzieś mi znika. Zresztą...Całkiem dobrze mi to idzie.
No i tu się uśmiechnął. Oj, zarówno Retes jak i Trina mogli się domyślić o co chodzi. Uśmiechnął się lekko do Tri, a później zerknął na Viki. No, ale oczywiście wrócił do swojego rozmówcy!

Retes

Retes zmrużył oczy i uśmiechnął się lekko na komentarz Shajena. Kątem oka zerknął na Trinę. Właściwie to chyba nawet nie wiedział, kto to jest. Wzrok ponownie przeniósł na ojca.
- Znajoma? - spytał niemal bez słów i znacząco się uśmiechnął. Oj, tato, tato... A co na to mama?

Yenn

W końcu legła w wodzie.
Patrzyła na piękny zachód słońca.
Nie uśmiechała się, ani nie płakała. Była jakaś inna niż zawsze.
A poza tym kot by chciał rozmawiać z nową?! Przecież to wstyd :(-pomyślała.

Shajen

Słysząc pytanie Retesa, cicho odchrząknął, patrząc na Trine. Co ma powiedzieć, ze to w Niej się po raz pierwszy zauroczył? W młodszej od siebie, w wieku Retesa? No cóż może i powinien to wyznać, ale innym razem.
- Ymm... Tak, koleżanka... Jedna.. z koleżanek, tak.
Powiedział lekko zakłopotany i spojrzał na Trine. Ej no chwila! W końcu to nie jest jego kochanka, to co on się tak jąkał? Wrrr... Zły Shajen.

Trina

A ona spojrzała na Shajena, który się lekko jąkał. Przewróciła oczyma i westchnęła.
- Tak, jestem Trina. I jestem znajomą Twojego ojca.
Shajen się za bardzo jąkał, więc wątpiła w to, że Retes zrozumiał to, co miał na myśli Shajen. Mogła się mylić, skoro zdał na Wojownika musiał być sprytny i inteligentny, tak? Zaraz jednak zachichotała, po powtórnym przeanalizowaniu tej całej sytuacji.

Retes

- Jedna z? - Retes pokręcił głową. To ile ten tatuś mógł mieć panien na boku? W każdym razie... Chyba mógłby jedną odstąpić własnemu synowi? Miał tą swoją Viktorię, to Trina mogłaby się bliżej zapoznać z Retesem. - Ciekawe... Jestem Retes. Syn mojego ojca. - wilczek wyszczerzył się w uśmiechu mówiącym "ja tu wszystko wiem" i rozejrzał się. Hmm... Jakaś nowa wilczyca. Skinął jej łbem na przywitanie. Ostatnio aż za bardzo pociągała go płeć piękna.

Yenn

Yenn uniosła łeb ku górze. Widziała inne wilki, ale ona dla nich , pewnie była powietrzem.
Tak jak zawsze-wymamrotała pod nosem.