Diamentowy wodospad

Sasha

tak tak pani Hakate zaczęła się ze mnie śmiać wtedy ja się spytałam a pani odpowiedziała "mam na imię Hakate" czy jakoś tak

Idalia

- Nie - odparła stanowczo. - Na pewno nic takiego nie mówiłam. Przyznaj się w końcu, ze po prostu podsłuchiwałaś jak rozmawiałam z innymi wilkami. Poza tym mam na imię Hekate, nie Hakate.

Sasha

spojrzała na Hekate i tak trochę dokuczliwie już - Hakete

Idalia

Wyciągnęła przednie łapy i oparła o nie pysk. Starała się być głucha na głupie zaczepki nieznośnych szczeniąt. Nie dawała się sprowokować z byle powodu.

Sasha

Łatwo się poddajesz - powiedziała widząc że Hekate nic nie powiedziała tylko się położyła

Idalia

- Nie - oparła nie podnosząc łba. Uśmiechnęła się tylko lekko pod nosem. - Ja po prostu nie przejmuję się takimi jak Ty.

Sasha

obraziła mnie to - odwróciła się tyłem do Hekate

Idalia

Hekate na te słowa nic nie powiedziała, tylko uśmiechnęła się szerzej. Wreszcie miała spokój od denerwujących ją wilków. Machnęła kilka razy ogonem i znów napiła się trochę wody.

Sasha

ale jak się na nią obrazę i nic nie będe mówić to będzie dla niej nagroda - myślała głośno - Hakate zmieniłam zdanie już mnie to nie obraża

Idalia

- Hmm, to Twoja sprawa - odpowiedziała ze stoickim spokojem, odsuwając pysk od wody. Z powrotem ułożyła się tak jak wcześniej. Lubiła to spokojne miejsce.

Sasha

mogła by coś pani robić, np. upolować to ja bym mogła na panią nawrzeszczeć - po chwili milczenia zaczęła gilgotać Hekate

Idalia

Odskoczyła od Sashy.
- Przestań! - warknęła. - Nie znoszę kiedy ktoś mnie dotyka nie mówiąc mi wcześniej, że to zrobi!

Sasha

I zrobiła coś pani he

Idalia

Odwróciła się bez słowa i ruszyła w stronę przeciwną do wodospadu. Wiedziała, że muszą tu gdzieś być drzewa i krzewy. Słyszała jak szeleszczą. Ostrożnie szła przed siebie i gdy znalazła pierwsze lepsze drzewo ułożyła się pod nim wygodnie.

Sasha

wskoczyła do wody - jak pani chce

Idalia

Ziewnęła przeciągle. Podkuliła przednie łapy, a tylne owinęła ogonem. Położyła głowę na ziemi. Była trochę zmęczona, lecz nie chciało jej się spać. Powoli odzyskiwała siły.

Sasuke.

Spojrzał za wilczycą. Nawet nie chcę opisywać co o niej sądził. Zamachał ogonem, strzepując z niego krople rosy. Położył się. Położył łeb na łapach i owiną łapy ogonem.

Monalisa

Przybiegła, spojrzała za siebie, czy przypadkiem nie ma tu, dziwnej wilczycy, podeszła do wody i napiła się wody. Po chwili odwróciła się, ujrzała czarno-białego wilka - hej - powiedziała, podeszła pod drzewo niedaleko wilka.

Daria

przyszla Dariapojrzała milcząco na wilki napiła się wody i pobiegła w stronę lasu

Monalisa

Po chwili wybiegła, nie chciało jej sie leżeć.