Diamentowy wodospad

Siomha Lorcan

- Przyjacielem nie można nazwać kogoś, kogo się zna od tak krótkiego czasu.- uśmiechnęła się do Reiki.- Przyjacielem zostaje się nie poprzez nazwę, ale poprzez bycie przy kimś długi czas. Wiecz o co mi chodzi?- spytała.- I nie mów do mnie pani... proszę...- uśmiechnęła się.

Aurameres

Usiadłam na skale i zaczęłam się wpatrywać w niebo.
Ładnie tu...-powiedziałam sama do siebie.

Siomha Lorcan

Wilczyca wytrzeszczyła oczy. No... tego jeszcze w swym życiu nie widziała... smok! Zapatrzyła się na niego, była jak urzeczona. Nie potrafiła skupić na niczym myśli.

Beherit

Nie zwróciwszy większej uwagi na szczeniaka rozmawiającego z nieznajomą wilczycą, spojrzał na smoczycę, która usiadła przy brzegu nieopodal niego i Yumi. Na jego pysku wykwitł niewielki uśmiech, którego Beherit nie potrafił powstrzymać - po raz pierwszy spotkał smoka w tej krainie.

Reika

Odwróciłam się, by spojrzeć, co tak urzekło Siomhę. Wytrzeszczyłam oczy. Zaparło mi dech w piersi.
- SMOK! - pisnęłam w końcu.
Ogon automatycznie zaczął się kiwać na boki, w energicznym tempie.

Hari

Zastrzygł uszami, usłyszawszy piskliwe "smok". Zmarszczył nosek, nie wiedząc o co chodzi. Zaciekawiony więc ściągnął przepaskę z oczu, przerywając tym samym lekcję. Rozejrzał się, przez chwilę mrugając dla ponownego przyzwyczajenia oczu do światła. Wtem zamarł, dostrzegając szmaragdowego, wielkiego smoka nad brzegiem. Stulił mimowolnie uszy, strosząc futerko.

Siomha Lorcan

Był taki piękny... Siom nie mogła oderwać od niego oczu. Widziała wiele stworzeń, ale nie smoka. Zrobiła krok w jego kierunku.

Reika

- "Smok, smok, smok..." - powtarzałam w myśli.
Patrzyłam na niezwykłe stworzenie z dołu. Mimo to nie czułam się mała. No bo przecież: "They say you're small! I think you're tall! Just say it so: Hey, Hi, Hello!" i tak dalej. Robiąc najśmielszy ruch ze wszystkich, podbiegłam do postaci zwanej smokiem. Stanęłam na dwóch łapkach chwiejnie, ale nawet wtedy nie dorównywałam smokowi.
- Jesteś smoooooo... - w tym momencie zaliczyłam spotkanie z glebą - ...kiem.

Aurameres

Spojrzałam na małą istotkę, która właśnie zaliczyła spotkanie z Matką Ziemią.
Cześć mała- powiedziałam uśmiechając się lekko

Yumi

Beherit

- Moja znajoma - odpowiedział, przenosząc wzrok ze smoka na Yumi. Pojawienie się tego potężnego stworzenia w tej krainie ucieszył go, jednak Beherit na tyle znał smoki, że widok kolejnego nie robił na nim zbyt dużego wrażenia. Uśmiechnął się, zobaczywszy reakcję Yumi. Zapytał. - Nigdy nie widziałaś smoka?

Yumi

- Nieee... Nigdy. - Powiedziała i co jakiś czas spoglądała na smoczycę. - Ale ty widzisz jaka ona wieeeeeeelka? - Ściszyła lekko głos. Nie wiedziała jak może i co mówić. - Ale fajnie musi być takim smokiem. Wtedy chyba nic nie może być trudne. Bo to gdzieś polecisz... I w ogóle wszystko! :)

Aurameres

Spojrzałam na Yumi z lekkim zdziwieniem.
Ja duża? Nie, jak na razie to dopiero niedawno zaczęłam rosnąć jakieś 100-200 lat temu chyba... Dopiero niedawno stałam się dorosła.
Uśmiechnęłam się.

Yumi

:O - Zrobiła zdziwioną minę. - 100 lub 200? Ale fajnie... - Powiedziała.. Jej oczy nadal błyszczały. - A lubisz być smokiem? - Po chwili zauważyła, że jej pytanie głupio zabrzmiało... - To znaczy może inaczej. Czy fajnie jest być smokiem? Jeśli mogę spytać. A tak wgl to jestem Yumi.! :)

Aurameres

Czy fajnie jest być smokiem... hmmm... różnie bywa, przeciętnie, tak jak ty jesteś wilkiem, tak ja smokiem.
A właśnie, nie przedstawiłam się, jestem Aurameres.- uśmiechnęłam się lekko.

Yumi

-No niby tak. - Przyznała. - Ale ja na przykład nie mam skrzydeł. A fajnie jest mieć skrzydła. Jak czasami patrze na liście lecące dzięki wiatrowi. Albo jak czuję wiatr, to mam ochotę tak jak on tak polecieć... :)
Po czym zwróciła wzrok na Beherit'a i posłała mu spojrzenie takie... zachęcające, żeby przyłączył się do rozmowy. Ale nie wiedziała czy on to zauważy.

Aurameres

Chcesz, to mogę Cię kiedyś przy okazji zabrać na małą wycieczkę NAD wodospad na przykład...
Uderzyłam niechcący o ziemię, tak że ona się zatrzęsła.

Yumi

Podskoczyła od drżenia ziemi. - Okay! - Zgodziła się Yumi. "Hehe... Ale będzie fajnie... Coś za często używam dziś słowa fajnie." Pomyślała.

Aurameres

Coś ten twój kolega niechętny do rozmowy...
Popatrzyłam na swoje lśniące pazury.

Beherit

Beherit przez dłuższą chwilę uważnie przyglądał się smoczycy. Do złudzenia przypominała mu kogoś, jednak szybko odrzucił myśl, że może być to jego znajoma. Przedstawiała się innym imieniem. Ocknął się z zamyślenia, gdy poczuł na sobie wzrok Yumi. - Przepraszam - rzekł. - Zamyśliłem się.