Diamentowy wodospad

Hiretsuna Shinigami

Spojżałem z pod kapelusza na Reike-Długo się nie odzywałaś-powiedziałem z uśmiechem poprawiając kapelusz.Położyłem łeb na łapy i przyglądałem się waderze.

Reika

Skrzydlata wilczyca gwałtownie odwróciła łeb w stronę Ravena. Jej ogon wciąż poruszał się miarowo, wykonując raz gwałtowne, a raz delikatne skręty. Uśmiechnęła się do wilka i spojrzała mu w ślepia. Trwała tak przez moment, ale za chwilę się otrząsnęła. Zamrugała kilkakrotnie i odwróciła łeb. Zamknęła oczy i westchnęła głęboko. Czy coś się stało? Nie powinno. Nie chciała, aby tęsknota za Jerome przyćmiła jej życie towarzyskie. Otworzyła lekko oczy. - Zamyśliłam się. - rzekła cicho, prawie szeptem.

Hiretsuna Shinigami

Gdy ta spojżała w moje ślepia ja nimi zaświeciłem dopóki nie odwróciła wzroku
-Wiesz jesteś pierwszą osobą która widziała moje ślepia-powiedziałem i poprawiłem kapelusz aby je zakryć-Widze w twoich oczach smutek,tęsknote-powiedziałem powoli.Moje ślepia stały się teraz mazbyt poważne i mądre.

Reika

Porywisty wiatr zatańczył walca w futrze Reiki, rozwiewając drobną łzę, która zakręciła się w jej oku, przez co Raven nie mógł jej nawet dostrzec. Gdy ten powiedział coś do niej o smutku i tęsknocie, westchnęła głęboko ponownie. Nikt kogo zna, nie zdawał sobie sprawy, jak wiele smutku i tęsknoty nosi w sobie ta uśmiechnięta, urocza istotka. Jej ogon stanął niczym kłoda, a ona wysunęła przed siebie łapy i schowała w nich zimny nos, który mógł stać się wręcz zziębnięty od tych wiatrów. Zamknęła oczy raz jeszcze, a deszcz, który spływał gwałtownie po jej pysku, mieszał się z czystymi jak woda w Przezroczystym Jeziorze łzami, uniemożliwiając ujrzenie ich. Nie powiedziała nic...

Hiretsuna Shinigami

Usiadłem,spojżałem na Reikę,poprawiłem kapelusz-Nie ukrywaj smutku-powiedziałem z poważną miną.Spojżałem na Ginger lecz po chwili wzrok przeszedł
na waderę-Rozumiem tęsknisz za kimś lecz nie pozwalaj aby trzymane smutku w sobie niszczyło takie piękno-powiedziałem z lekkim usmiechem.

Reika

Ona nawet nie uniosła wzroku, a tylko z wolna otworzyła oczy. - Cóż robić innego? - westchnęła cicho po raz wtóry - Jeśli jest ktoś, kto jest dla ciebie ważniejszy od całego świata, gdy go długo nie widzisz, jeśli wiesz, że nie możesz odnaleźć... czujesz się, jakbyś był nikim. Ostatnią decyzją jest uśmiechnąć się i powiedzieć, że nic się nie stało, a w samotności rozmyślać i wspominać dobre chwile... - rzekła, a jej uszy, które poszły do tyłu, delikatnie zadrżały.

Hiretsuna Shinigami

Spojżałem na waderę z lekkim uśmiechem.Serce mi zmiękło chociaż ja nie jestem typem miękkiego wilka,zdjołem kapelusz lecz niewiem czemu.Teraz każdy mógł zobaczyć moje straszne ślepia,spojżałem w niebo a ono od razu się rozjaśniło. Promienie słoneczne przedarły się przez chmury i spadały na waderę,spojżałem na nią z uśmiechem ,założyłem kapelusz i wpatrywałem się w nią.

Reika

Raven, look na pogodę na forum. xD dajmy na to, że promienie przedarły się na moment. xD

Wilczyca spojrzała do góry, a jej pysk, nie wiadomo, czy mokry od łez, czy deszczu, oświetlił na kilka sekund ciepły promyk, który zniknął zaraz pod naporem chmur. Uśmiechnęła się do Ravena ciepło, a jej końcówka ogona ponownie zaczęła się miarowo poruszać. Położyła spokojnie pysk na łapach, a jej uszy delikatnie, ale nie na sztorc, uniosły się.

Hiretsuna Shinigami

//Ok xD//

Oddychałem miarowo-Twoja aura jest już lepsza-powiedziałem z uśmiechem, na pysku.Położyłem łeb na łapy a mój ogon machał końcówką ogona.

Reika

JEST! To już kolejny post w którym Raven nie poprawia kapelusza. rekord. xD

- Miejmy nadzieję, że pozostanie taka na dłuższy czas - patrzyła teraz na Ravena kątem oka. Jej kąciki ust trwały uniesione, a ona rozmyślała, jednak kontaktowała ze światem. Jeszcze.

Hiretsuna Shinigami

//Kurde no zagadałaś mnie pogodą xD//

Poprawiłem kapelusz a mój ogon dalej zamiatał podłogę.Spojżałem na waderę z uśmiechem.Poprawiłem kapelinder i wpatrywałem się w niebo.Myślałem nad jutrzejszym dniem.

Ginger

Zaśmiała się cichutko i rzekła ściszonym głosikiem: - Zobaczysz, Gwiazdki podarują mi skrzydła, a ja kiedyś do nich polecę. - I czując się dumna ze swojego sekretu wypięła pierś. Resztę czasu przemilczała zamyślona. Zastanawiała się, jak będzie wyglądać w przyszłości. Może będzie szpetną waderą z kikutem na zadzie? Albo nie, nie! Będzie miała piękny puszysty ogon, który będzie mogła otoczyć każdego napotkanego szczeniaczka tak samo jak Reika! I będzie nim machała na prawo i lewo, poruszając się z niezwykłą gracją. Oh, jak bardzo chciała być już dorosła...
Jakimś cudem udało jej się powrócić do rzeczywistości. Zastrzygła uszami zdezorientowała. Nie miała pojęcia co się w okół niej działo, kiedy aż tak bardzo pochłonęły ją myśl. Hm, musi częściej się tak zastanawiać, gdyż to sprawiało, że czuła się lepiej z niewiadomego powodu. Spojrzała na Reikę z uśmiechem, który jednak spełzł. Wydawało jej się, że wadera miała mokre powieki i rzęsy (wilki mają rzęsy, czy nie? xd.). To mogło być spowodowane i płaczem, jak i pogodą. Westchnęła. Czy naprawdę tak trudno jest spotkać kogoś kto nigdy się nie martwi? Kogoś, kto nie traci pogody chociażby w duchu? Położyła łebek na łapkach.
- Reiko... Dlaczego wszyscy zawsze są tacy nieszczęśliwi? To znaczy... Wiem, że przecież są wilki, które lubią się uśmiechać, jak ty, ale... wydaje mi się, że on tak naprawdę wymuszają na sobie dobry humor, a tak naprawdę czują się zupełnie inaczej. - Wymruczała, spoglądając na nią spod przymrużonych powiek.

Hiretsuna Shinigami

Spojżałem na Ginger z uśmiechem-Wiesz to jest akurat prawda-powiedziałem i poprawiłem kapelusz,mój ogon zamiatał ziemię z kurzu który unosił się i opadał.

Reika

Reika zwróciła wzrok na Ginger - Bo są wilki, które ranią wewnętrznie i wtedy na prawdę trudno uśmiechać się smutnej osobie. Niektórzy rzeczywiście wymuszają na sobie dobry humor, bo większość z nich nie lubi, jak ktoś wypytuje się, co i jak. Chcą mieć święty spokój i tonąć w swoich nieszczęściach. Nie rozumiem ich. Ja też czasami tak mam, ale staram się znaleźć dobre strony - powiedziała.

Ginger

Podniosła się lekko i usiadła przed Reiką. - Ale ty nie przejmuj się niczym. Bo to może popsuć twoją urodę. - Powiedziała szczerze, a jak! Następnie objęła waderę łapkami w okół szyi i przytuliła lekko. Nikt przy niej nie może się zamartwiać! Taki mały bohater.

Hiretsuna Shinigami

Pszyszedłem w to miejsce i czekałem na partnerkę,usiadłem i poprawiłem kapelusz.Myślałem nad prezentem dla niej.

Hatsune

Przyszła tu wraz z Ravenem. Usłyszała szumiący wodospad. Dźwięk ten od razu się jej spodobał. Usiadła na trawie przy brzegu wody mocząc jeden pazur. Oczy miała zamknięte..

Hiretsuna Shinigami

Położyłem się obok Hatsune mocząc przednie łapy,poprawiłem ogonem kapelusz.
Liznołem partnerkę w nos po czym swoim długim,puszystym ogonem lekko ją gilgotałem.

//Ja spadam jutro będe//

Hatsune

Zniżyła swój łeb, wyciągnęła przed siebie łapy i położyła się koło Ravena. Odwzajemniła liźnięcie i dotknęła swym mokrym nosem jego uśmiechając się wesoło. Swój ogon ułożyła wzdłuż tylnej, lewej łapy..