Tęczowy wodospad

Sky

- Des, włączyłbyś się w konserwa... Konwersację. - uśmiechnęła się do niego promiennie, szturchając w bok. Łypnęła na Piag.
- Oj, oj, pochlebiasz mi. xD

Szasta

Przekrzywił łeb,obrócił się na grzbiet i słuchał.Patrzył w niebo nudziło mu się strasznie.Wzdychnął lekko.

Paige

Sky

Dopiero co zauważyła nieznajomego. Ehh...
- Ty tam! Łaciaty! - rzekła do Szasty xD. - Co robisz sam? Cho! - dlaczego Sky musi wszystkich zachęcać? Nieśmiali? Przestraszeni...? ;>

Dreyk

Przybiegł,stanął przed Szasta i spojrzał na niego,był wściekły krzyknął-Dlaczego mnie wyzwałeś?!Miotał się wręcz,spojrzał po wilkach i znów wrócił wzrokiem na Szastę.

Szasta

Bo sam nie wiesz kim jesteś,poza tym prosiłeś mnie-odrzekł wstał był zły.Stanął twardo na łapach.Patrzył mu w oczy a jego szkliły się spokojem.

Sky

To było dziwne.
- Ej, ej! Uspokójcie się! - mruknęła stanowczo, patrząc spode łba na wilki.
Usiadła demonstracyjnie między nimi. I niech się dzieje wola nieba.

Dreyk

Chciałem,żebys mi pomógł się odnaleźc,ale nie mam zamiaru walczyc.Zabiejsz mnie po 5min.-odpowiedział gniewnie.Nie zwracał uwagi na wilki.

Szasta

Jeśli jesteś tym kim dawniej to raczej będzie remis-powiedział,tylko tak odpowiesz sobie na pytanie kim jesteś-rzekł ,ale był spokojny umiał panować na gniewem.

Dreyk

Dobrze,przyjmuję wyzwanie-powiedział potężnym tonem głosu,on też jest tora a całe swoje życie ludzie zmuszali go do walki.Może Szasta ma racje,że tylko dzęki niej odnajdę teraz siebię.

Szasta

Skinął mu łbem,ale tylko na zgodę i spojrzał na wadere pomiędzy nimi.Przecież nie będziemy tu walczyć-prychnął.Zmierzył ją wzrokiem.

Dreyk

Pokłonił się bratu,miał do niego duży szacunek.Był wojwonikiem i każde jego słowo było dla niego cenne.

Szasta

Spojrzał na wilka,pomyślał-Gdy wrócą wspomnienia przestanie być jak zahipnotyzowany.Wybiegł,odbił się łapami od drzew i pobiegł gdzieś daleko.

Dreyk

Również wybiegł,chciał się przygotowac do walki,odwrócił się na chwilę i spojrzał na wilki,ale wybiegł.

Szasta

Wrócił tam,ale teraz siedział na skalę nad wodospadem.Myślał,że to jego ostatnia noc ,nie miał pojęcia jaki będzie wyniki walki.Zawył do księżyca.Czuł,że musi pomóc bratu.

Visse

Rozejrzał się po wilkach. Nie miał co robić, nuda dawała się we znaki. Chciał poznawać innych, a nie dręczyć się ze swoimi myślami. Wstał i podszedł do wody. Wsadził do niej łapę i powolutku zaczął ją przesuwać po tafli.

Szasta

Stanął,potężny,silny jego oczy błyszczały w blasku księżyca.Światło księżyca padało i oświetlało jego blizny,każda opowiadała inną historię.Patrzył na wilka koło wodospadu.

Sherii

Podeszła do wilka bawiącego się łapką w wodzie.
- Witaj! Jestem Sherii - powiedziała głos jej niósł się niczym melodia, a grzywka lekko wiała na wietrze.

Visse

- Witaj, piękna. Nazywam się Visse. - uśmiechnął się do niej radośnie i wyciągnął łapę z wody.

Szasta

Zeskoczył w dół wykonując obrót bokiem,spadł na przednie łapy,tylne dołączyły.Spojrzał na wilki,odbijał sie w tafli wody.