Legowisko Naomi

Dessie

Wzrok Dessie powędrował w miejsce, na które zerkał Iku.
- Jeżeli chcesz możesz iść. - powiedziała siląc się na lekki ton głosu. - Nic cię tu nie trzyma. - Dessie uśmiechnęła się przyjaźnie. Więc teraz sobie pójdzie? Więc to koniec? To wszystko? - Ale oczywiście możesz zostać.

Iku

Zaśmiał się cicho i spojrzał na Dessie. - Nie myślałem o tym... Co powiesz na spacer w inne miejsce? - Spytał z chytrym uśmiechem. Na myśli miał jakieś jezioro, wiadome było że musiałoby być zamarznięte. Każdemu przyda się choć trochę rozrywki, nawet jeśli chodzi o jeżdżenie na... łapach. No ale zawsze coś, prawda?

Dessie

Dessie uśmiechnęła się. Spacer w inne miejsce brzmiał całkiem przyjemnie.
- Spacer...? Jasne, czemu nie! - zawołała wilczyca wesoło. Dobrze było czasem opuścić swoje lokum w celu nawiedzenia innego miejsca.

Iku

- Pozwolisz zatem, że zaproponuję jakieś miejsce... - Usiadła i przyłożył łapę do swej wilczej brody (xd) robiąc gest niczym wielki myśliciel... oO. - Co myślisz o Zamarzniętym Jeziorze? Pewnie nie różni się wiele patrząc na jego letni wygląd, a zimowy... Ale może być tam mało osób. - Powiedział leniwie machając ogonem na boki. - A ja osobiście nie przepadam zbytnio za tłumami. - Zaśmiał się cicho i uchylając powieki, zwrócił wzrok na Dess.

Dessie

Zamarznięte Jezioro... Już kiedyś tam była. Było dużo lodu.
- Jasne. Może być. - powiedziała wilczyca z uśmiechem. Miło będzie wybrać się w tamto miejsce i przypomnieć sobie piękne czasy młodości. (Mwah!)

Iku

- W takim razie... prowadzisz Ty czy może ja? - Spytał i powolnie podniósł się z siadu... Ogon bezustannie kiwał się leniwie na boki i nie zmieniał rytmu. Odwrócił się w stronę wyjścia i powoli szykował się do drogi... Ach, gdy tu byli był wieczór, gdy wchodzili do legowiska - również wieczór. Teraz? Tak jak wtedy wieczór... Ale jedno pytanie. Czemu on zwraca uwagę na takie błahostki? Ech... xd

Dessie

- Mogę prowadzić. - powiedziała Dessie wstając z ziemi. Przeciągnęła się, otrzepała i przygotowała do truchtu. Chwilę później wesoło szła w stronę jeziora, raz na jakiś czas oglądając się, czy Iku idzie za nią.

Iku

Kiwnął głową i równie powolnie jak wcześniej wyszedł z jaskini podążając za Dessie. Gdy ta była trochę dalej na chwilę się zatrzymał, przed miejscem gdzie wcześniej były odciśnięte ich dwie łapy. Spojrzał tam gdzie powinny być, lecz zasypał je śnieg. W jego głowie panował delikatny mętlik, nie był pewny wszystkiego... Ale trzeba działać choćby na żywioł, raz się żyje... Podniósł wzrok i ruszył ku miejscu, do jakiego mięli się udać.

zt.

Naomi

Ada wreszcie tu dotarła. Tak dawno tu nie była! To tu wszystko się zaczęło.. to tu kiedyś, jako mała wadera mieszkała z przybraną mamą. Piękne czasy.. które już nigdy nie wrócą. Teraz mieszka tu Sama mimo iż jej mama gdzieś tam jest.. to nie ma już jej w życiu Ady, odeszła. - Ah wreszcie - rzekła cicho i zabrała się do sprzątania pokoju urządzonego w nieco pastelowych kolorach.

Star

Star przybył do legowiska Ady nieco zdyszany.
- Przepraszam, że się spóźniłem, nigdy jeszcze nie byłem na terenach Wody. - rzucił. - Chyba, że w dawnych czasach, kiedy byłem Betą Wiatru. - dodał.
Rozejrzał się i uśmiechnął się.
- Ładnie się tu urządziłaś. - powiedział.

Naomi

Ada uśmiechnęła się do Stara. - Ciesze się, że już jesteś - rzuciła i podeszła bliżej do nowego kolegi. Objęła go za szyje i pocałowała w policzek. - Chcesz herbaty? - rzuciła zmieniając temat i odsunęła się gwałtownie od Stara. Przecież ona ma jeszcze partnera.. który chce z nią zerwać, ale jeszcze go ma..

Kartel

Na terenach Watahy Wody pojawiła się sylwetka dorosłego wilka. Zmierzała ona ku jednemu z Legowisk. Samiec zatrzymał się przed drzwiami, zapukał i je delikatnie otworzył.
- Przepraszam za najście... - urwał. Otóż jego oczom ukazała się zgrabna postać Ady. Kartel uśmiechnął się delikatnie. Wow, tak dawno jej nie widział, lecz cały czas o niej myślał. Przełkną ślinę. Czy ona go pozna...?

Naomi

- Oh.. Cześć Kartel.. co tu robisz? - zapytała speszona wilczyca. Dość niezręczna sytuacja.. jej ex i prawdopodobnie przyszły partner w jednym miejscu? Będzie ciekawie. Adzie będzie trudno zachowywać się normalnie, ale będzie musiała jakoś podołać temu zadaniu. Uśmiechnęła się blado i wbiła swe spojrzenie w swojego ex.

Kartel

- Ja... postanowiłem wrócić do Krainy. Znudziło mi się podróżowanie... No i aktualnie chcę zmienć Waahę, ale to może zaczekać A co u Ciebie, Ado? - zapytał uśmiechnięty.

Naomi

- U mnie wszystko dobrze, mam partnera.. a właściwie to już go nie mam, chce ze mną zerwać, tylko jeszcze nie zdobył się na odwagę, by mi to powiedzieć. - tu urwała nagle i spojrzała czule na Stara. - A ty do jakiej watahy chcesz dolączyć? Ogień już Nie jest twym żywiołem? - spytała od niechcenia. Podeszła do kuchni i włączyła czajnik.

Kartel

- To smutne, że są takie wilki... - rzucił. Zlustrował Adę wzrokiem. Rany, gdyby ona wiedziała co Kartel nadal do niej czuje... - Właśnie w tej sprawie przybyłem na tereny Wody. Chcę do niej dołączyć. Dorosłem i uznałem, że do Ognia nie pasuję. Jestem zbyt miły i spokojnym - odpowiedział wesoło. Poczuł jak mu serce zaczęło mocniej bić. Nie, nie odważy się powiedzieć Adzie co do niej czuje... Tym bardziej, gdy ten wilk, hmm, z Ognia tu jest.

Naomi

- Dość gwałtowna zmiana.. z ognia do wody... Jeśli Viktoria jeszcze myśli, powinna mieć co do ciebie wątpliwości. To może być podstęp, z tak odległej watahy do wody? Nieważne. To nie ja jestem Betą. Chcesz herbaty? - spytała zmieniając temat i podeszła bliżej Stara. Nie chciała by poczuł się zapomnianyw towarzystwie nieznanego mu wilka. Uśmiechnęła się do kolegi obok i przeniosła wzrok na Kartela.

Kartel

- Viktoria? Aha, czyli to do niej muszę się kierować - szepnął do siebie. - Wiem, że to gwałtowna zmiana, ale nawet nie mam już zapachu wilka Ognia. Wiem, jedno - nie jestem bezpieczny. Samuel dał mi odejść z Watahy, lecz jak tylko będzie miał jakąś prośbę... będę musiał ją spełnić - rzekł zniesmaczony. - Z chęcią - odpowiedział na ostatnie pytanie Ady.

Naomi

Woda wreszcie się zagotowała. Ada przygotowała trzy kubeczki i zalała je wodą. Podała jedną Kartelowi, Drugą Starowi i trzecią zostawiła dla siebie. - A co Cię sprowadza tutaj do mojego legowiska? - spytała ,to dręczyło ją od jakiegoś czasu. Dlaczego odwiedził akurat ją? Dlaczego akurat teraz, gdy ma bardzo ważnego dla niej gościa?

Kartel

- Mhm, prawdę mówiąc szukałem kogoś kto mógłby mi powiedzieć kto jest Alfą bądź Betą Watahy... Ty byłaś akurat w legowisku, więc wszedłem... I z góry bardzo przepraszam, jeśli w czymś Wam przeszkodziłem Nie chciałem... - odpowiedział i napił się herbaty.