Zakątek myśli.

Smith

-Może idziemy do ludzkiej wioski jeśli pytanie kierowane było również do mnie- odrzekł z tajemniczym uśmiechem i wstał.

Sephira

Jednak wadera siedziała cicho. Bardzo cicho. Nie poruszyła się nawet. Jakby nie usłyszała pytania. Nadal nie oddychała. Leżała tylko na skale. Była jakby w transie. W ciele nie było duszy. Tylko czy kiedykolwiek była...

Smith

Podszedł do Sephiry i szturchnął ją łapą w bok żeby sprawdzić czy w ogóle żyję.
Zaszurał ogonem i pochylił na nią łeb...

Booze

Jasne możemy iść, ale Seph?- zapytała spoglądając na wadere- SEPHIRA!! obudź się!- wrzeszczała. Zaczęła szarpać nią. Seph, obudź się- powtórzyła.

Sephira

Nadal leżała w bezruchu. Nagle zaczęła oddychać. Ślepia zmieniły barwę. Zaczęło docierać do niej pytanie Canis i odp Smitha. -Nie. -powiedziała stanowczo. -Canis wiesz co się działo ostatnio..,. nie możemy tam isć, chyba że chcemy zabić tamte istoty... Czego nie zrobimy. -wbiła w nią tępe spojrzenie.

I przestań mnie szturchać! -warknęła.

Smith

Spojrzał na Canis i nie wtrącał się znał stan w, którym była Sephira sam często taki przeżywał więc nie martwił się, że jest to groźne dla niej. Skrzywił się nie wiedząc o co chodzi i domyślił się, że nikt tu mu nie ufa więc nie dowie się co się z nimi ostatnio działo.

Booze

Tak, to prawda..- spojrzała na Smith'a- .. kiedy byliśmy tam odtatni raz, Hakuro mało a zostałby zabity. Może inne miejsce?- zapytała i wrzuciła wzrok wbijając go bez celu w kamień.

Sephira

A po za tym nie możemy ich zawieść zabijając te istoty... -mruknęła pod nosem, ledwo dosłyszalnie.

Smith

-Byłem w wiosce na zwiadzie ostatnio i możemy tam spokojnie iść na pewno nic nam się nie stanie, zresztą myślałem, że to wy zwykle jedziecie po bandzie, ale cóż - westchnął i spojrzał na Sephire -Nie warcz na mnie - syknął.

Sephira

To warknięcie było do Canis. -powiedziała chłodno. -Podważasz mą odwagę? -zmarszczyła nos ukazując śnieżnobiałe kły. Nienawidziła gdy ktoś wątpił w jej możliwości.

Booze

Co masz na myśli- zmróżyła wzrok i przeszyła Smith'a. Obniżyła łeb.

Smith

-Pokażesz mi na ile cię stać to uwierzę - zaśmiał się machając ogonem na prawo i lewo.Kiełki -pomyślał. Lubił się droczyć...- Spacer po wiosce, znam tam kilka myśliwskich psów - zarechotał.

Sephira

I on się zastanawia dlaczego go nie lubię... -warknęła pod nosem. W jej głowie kłębił się stos myśli. Nie mogła tego zrobić, w ten sposób zawiodłaby ojca, ale i nie mogła odmówić. Jej duma na to nie pozwalała. -Dobrze. -warknęła przez zaciśnięte kły.

Smith

Jego ślepia zamigotały a on sam uśmiechnął się szyderczo - Na tytuł odważnego trzeba zasłużyć - dodał i zniknął wybiegając.

Booze

Nie waż się lekceważyć jakiegokolwiek wilka.- powiedziała wkurzonym topnem. Jej skóra na grzbiecie zaczęła falować...

Sephira

Canis, nie!!!!!!!!!! Uspokój się. -powiedziała. -Ty zostań tutaj, musisz odetchnąć.Powiedziała i wybiegła.

Booze

Warknęła na odbiegającą Sephirę. Już napewno- nadal warczała a na jej grzbiecie malowały się coraw większe wzniesienia. Spojrzała na Smith'a przmróżonymi oczyma i wybiegła. Została po niej ugniecona trawa.

Sephira

Wróciła tu szurając ogonem. Dyszała. Po szaleńczym biegu. Usiadła na skale. W jej oczach było widać czerń.. tak głęboką, jak nigdy. Ale prócz tej czerni małe, świecące diamenciki. Łzy. Po raz pierwszy w życiu u oczach miała łzy. Tym bardziej gdy jej oczy były czarne, wtedy nic nie czuła. Nie czuła a jednak. Dwie łzy skapły na skałę i po chwili wyparowały. Więcej nie płakała. Więcej nic nie czuła.

Booze

Weszła tu znowu. Uparcie mrucząc coś do siebie. Była wkurzona jak nigdy. Jej grzbiet cały był we wzniesieniach, jednak nie przebijały przez skórę. Panowała nad sobą. Weszła a raczej z wielkim łomotem wlazła znowu. Zobaczyła płaczącą Sephirę. Co jest?- powiedziała nadal zła na cały świat.

Smith

Wrócił tu i spojrzał na Sephire, walnął łapą o skałę i warknął na siebie. Nie chciał żeby płakała...zawinął ogon i spuścił łeb...