Góra Zorzy Polarnej

Lea

- Ja też tego do końca nie wiem. - powiedziała Lea zgodnie z prawdą. - To tak jak ja jestem w elicie czy Ada. Po prostu. Nigdy o tym nie myślałam. Wiesz, na przykład Jael pewnego dnia po prostu wtargnął do nas na imprezę i już był w elicie. - Lea uśmiechnęła się chcąc nieco rozbawić Anabell.

Ines

-Jael? Pierwsze spotkanie nim pamiętam, tak jak z wami w czasie zabawy.- powiedziała i się zaśmiała. Kiedy to było hmm...? Sama tego nie wiedziała, ale.. to było chyba dosyć dawno. Ale.. pamięta to się tak, jakby to było niedawno, wzruszyła tylko ramionami i zrobiła fikołka. -Hah! Po gimnastykujemy się trochę? Gimnastyka o zdrowie.- znowu zaczęła się śmiać, chyba jej się humor nieco poprawił.

Lea

Lea uśmiechnęła się i także zaczęła robić fikołki.
- Jasne! - zawołała. - Sport to zdrowie! - mówiąc to zrobiła mostek, a raczej spróbowała zrobić mostek, ponieważ chwilę później leżała na ziemi śmiejąc się głośno. - I śmiech to zdrowie! - zawołała.

Ines

-No jasne, że tak!- i ona się śmiała. Zrobiła mostek wraz z przewrotem do tyłu. -Bawmy się Sezamku! O mam pomysł! Powymyślamy sobie ksywki. Lea będzie hmm... Sezamek a Koku ee.... Herbatnik! Co wy na to?- to dopiero było błyskotliwe, An pokazała swoją inteligencje? Yeee.... brawa dla niej!

Lea

Lea zaśmiała się i spojrzała z chytrym uśmiechem na Anabell.
- No niechże ci będzie... Krakersie! - zawołała śmiejąc się. - Słuchajcie, Święta idą, może zorganizujemy sobie taką małą Wigilię dla wtajemniczonych? - Lea wiedziała, że An, to znaczy Krakers nie przepada za Viktorią, ale może chociaż jeden dzień w roku mogłyby być dla siebie miłe. - Co wy na to?

Ines

-Jestem za.... uh.. a będzie jemioła? Niech będzie.. bo to jest takie romantyczne..- rzekła melodyjnie i się położyła. -Jemioła, ja i... Sezamek hah.- no i "urok" rzucony przez jej marzenia i tak dalej znikł. -Chodźmy poszukać jemioły! Lecz mam pomysł... zrobimy tą Wigilie gdzieś indziej, a nie w chatce u Viki, co wy na to?- zapytała Anabell i machnęła ogonem. Ojej.. ona już miała to przed oczami.

Lea

- Pewnie. Jak nie chcesz, to nie. - powiedziała uśmiechnięta Lea. - Może u Jaela jeśli się zgodzi. Bo chyba tylko on mieszka sam. Ale myślę, że też spodoba mu się ten pomysł. Trzeba jeszcze jakoś powiadomić resztę. - Lea już zapaliła się na myśl o imprezie wigilijnej.

Naomi

Ada przydreptała tutaj wesoło uśmiechając się na lewo i prawo. Oczywiście jak tylko zobaczyła znajomych rzuciła swoje słynne - hejka!. I czekała z uśmiechem na odpowiedź. Miała naprawdę bardzo dobry humor. Nie wiedziała z jakiego powodu. Może dopiero się dowie?

Lea

- Cześć, Ada! - zawołała Lea widząc przyjaciółkę. - Właśnie omawiamy plany co do naszej przyjacielskiej imprezy wigilijnej. - wprowadziła szybko Adę w temat. - Myślimy czy nie zrobić jej u Jaela, jeżeli się oczywiście zgodzi. Wiesz, kolędy, jedzonko, każdy by mógł coś przynieść.

Ines

-Ej! Możemy u mnie zrobić! Naprawdę, będzie tam wspaniale, moja jaskinia nadaje się do zabaw i imprez różnego typu, możemy teraz się przejść jak chcecie, pokażę wam!- zawołała podekscytowana An, wreszcie mogłaby się pochwalić swoją jaskinią! Ale było by super i fajnie.

Naomi

-Uuu. Ja już Jaela namówię. Na pewno się zgodzi - krzyknęła Ada. Wiedziała, ze dowie się czegoś nowego. Impreza.! Czyli to co Ada kocha. Od razu oczy jej rozbłysły, serce zaczęlo szybciej bić. To na myśl o vixie czy może był inny powód?

Lea

- No to nie wiem. Jak chcecie. - powiedziała Lea z uśmiechem. - Mi jest obojętnie gdzie Lea, czyli wasz niespodziewany gość się zwali w Wigilię! - Wilczyca rozejrzała się dookoła. - Tylko trzeba teraz powiadomić resztę. Bo jak najwięcej osób powinno przyjść, czyż nie?

Ines

-No tak, ale to zaraz. Możemy najpierw się przejść do mnie i sprawdzić czy moja jaskinia by się nadawała, to jak?- zapytała i podskoczyła robiąc dwa salta do tyłu, wylądowała na czterech łapach. W końcu musi ćwiczyć jak chce być Szpiegiem Ninja, no nie? Dosłownie, zresztą sport to zdrowie.

Lea

- Oczywiście. - rzekła sztywno Lea i zaczęła coś notować w swoim niewidzialnym notesie swoim niewidzialnym długopisem. - Komisja wigilijna może iść sprawdzić, czy lokal nadaje się na atak bandy wilków w świąteczno - noworocznym nastroju.

Ines

-No to.. za mną marsz!- powiedziała i odwróciła się jak żołnierz, przykładając łapę do czoła, też jak żołnierz. -Brygada.. raz! Koku, jak chcesz to i ty!- powiedziała i zaczęła maszerować, tak jak w wojsku, lewa, prawa, lewa, prawa. I takim oto marszem Anabell opuściła Góry.

z/t

Lea

Lea nadal udając, że coś notuje powoli ruszyła za Anabell, to jest Krakersem. Ciekawiło ją jak przyjaciółka się urządziła. Coraz bardziej czuła podekscytowanie z powodu zbliżającej się imprezy świątecznej. Miała tylko nadzieję, że nie dojdzie do żadnych nieprzyjemnych sytuacji.

zt.

Naomi

Ada niczego nieświadoma jak ta owieczka podreptała za nimi. Nie wiedziała dokoąd idzie. Gdzie były jej myśli? Na pewno nie tu..
poo chwili już jej tu nie było.

z.t

KokuRai

Koku patrzyła jak wszyscy odchodzą. Wadera wstała i zaczęła gonić swój ogon, a następnie stanęła prosto i dostojnie. Samica zaczęła powoli iść do wyjścia. Po chwili znikła. Wiatr się nasilał, a więc nie było w ogóle czuć zapachu Koku.

zt.

Dermanotta

Dermanotta zrozumiała że za długo tu siedziała i żadna rzeźba nie jest dla niej więc po otrzepaniu swojego białego futra ze śniegu wolnym krokiem ruszyłą ku jezioru.

z/t

Szandia

Szandia przyszła tutaj. Usiadła na skraju góry. Patrzyła prosto w przepaść. Nie chciała skoczyć po prostu nie miała nic do roboty. Położyła się. Po chwili zobaczyła jakiś małe światełko po drugiej stronie góry.