Czekoladowe Jezioro

Helmi

Nie miała pojęcia, czym mają być te pląsy, które zaczęła wykonywać Czikita, ale jej się spodobały. Kiedy Tęczowa chwyciła ją za łapy, Helmi zaczęła tańcować razem z nią, usiłując naśladować dzikie ruchy Poduchy.

Mizu

Znowu przekrzywiła główkę, kolejny uśmiech. Lubiła jak ktoś był szczęśliwy, jak komuś się układało. Przymrużyła lekko oczy i skoczyła saltem do tyłu do czekolady... Zaczęła w niej pływać i popijać nadal obserwując dwie wilczyce tańczące razem.

Czikita

Ale deszcz nie spadł. Niebo było wciąż czyste jak jej mózg rano bez przeciętnej (dla niej) dawki cukru. Puściła łapki Helmi i znów zataczając kilka kółek padła na ziemię. Po chwili jednak, nie mogąc uleżeć w miejscu w podskokach podbiegła do Helmi i zadowolona (a co mi tam, powiem wiięcej - podniecona) przytuliła Helmi, choć Czikita była od niej nieco mniejsza. No cóż, taka już zostanie, nie urośnie... I dobrze!

Helmi

Gdy Czikita ją puściła i rąbnęła na ziemię, Helmi zachwiała się, ale z trudem ustała na dwóch łapkach. Przynajmniej dopóki Poducha nie rzuciła się na nią ze ściskaniem. Wylądowała twardo na podłożu, ciągnąć ze sobą Czikitę. - Czikiciaaaa! - wykrzyknęła i też zaczęła ją tulić.

Czikita

Poducha zgłupiała? A jakże! Obkręciła się w koło raz, drugi aż nie dostałą zawrotów i bojąc się, iż czekolada może znów ujrzeć światło dzienne zatrzymała się i łapiąc Halmi'towatą za ogon pociągnęła ją za drzewo wciąż lekko zygzakując.

Helmi

- Huuuh...? - stęknęła zdziwiona, kiedy Czikita poczęła ją ciągnąć w stronę drzewa. Nie zaprotestowała jednak, fajnie było być tak przez kogoś ciągniętym - Helmi nie musiała przynajmniej używać łapek :3

Czikita

Przyklapnęła na ziemi obok Perełkowatej i wytężając wszystkie swe umiejętności wyszczerzyła kły w złowieszczym uśmieszku. Nie wyszło jej to zanadto. Bardziej to wyglądało, jakby miała zaparcie.
Zaczęła cmokać Helmi jak oszalała. I znów: Zgłupiała?
W końcu zasmuciała (kolejne słowo mojego genialnego autorstwa) oderwała się od Helmi i wskoczyła do jeziora, to wszystko przyprawiło ją o głód. Nie jadła już całe pół godziny!

Helmi

Siedziała z oczami w kształcie pięciozłotówek, całkowicie zaskoczona zachowaniem Czikity. Kiedy ta pognała do jeziora pełnego słodko pachnącej kupy, Helmi zawołała. - Ej, a jaa? Zaczekaj na mnie! - Zerwała się na równe łapki i pobiegła za Tęczową, wskakując za nią w czekoladę.

Czikita

Przełknęła wielki łyk czekolady i zaczęła pływać na plecach machając swą (...)(...)(...) kitą i plując w górę czekoladową fontanną. Oj tak! Sruuuu, zataczała kółka na pychotliwej (nie mojego autorstwa) maiaji.

Helmi

A Helmi spróbowała wreszcie czekolady, której smak wcześniej poczuła lekko na ubabranym w niej ogonie Czikity. Nie, to nie mogła być kupa, za ładnie pachniało i było za smaczne! - Jakie to dobreee! - wykrzyknęła, oblizując pyszczek.

Czikita

- Nie tak smakowe jak ty. - Znów zapiszczała i ugryzła ogon Helmi, oj dostanie za to, że pogryzła jej (...) kitę. Po chwili tej sielanki wyskoczyła na brzeg puszczając ogon Perły.
- Pfu, niedobre. - Zapiszczała.

Helmi

Kiedy Czikita dziabnęła ją w ogon, Helmi pisnęła jak mała, gumowa kaczuszka i zaraz wyskoczyła z jeziora. Zaśmiała się i energicznie skoczyła na jej grzbiet. - Wilcze ogony są be, ale ucha całkiem smakowite! - powiedziała i zaczęła memłać ucho Poduchy.

Czikita

Nasiąknęła czeko-czeko jak gąbka, tworząc z siebie szczotko-mopo-cośpodobne stworzenie. Gdy poczuła zębiska Panny Perły na swym (a jakże!) szacownym uszku znów się zatoczyła i przewaliła na plecy przygniatając Halmi.
Ojoj, powinna ograniczyć spożycie słodyczy do 20 na godzinę. Znów wydała z siebie chrumknięcie.

Helmi

A Helmucia niespecjalnie przejęła się tym, że wylądowało na niej cielsko Czikity i powoli zaczęło pozbawiać ją tchu. Nadal memłała jej ucho, zawzięcie się śliniąc. Tylko na chwilę przerwała, gdy jej towarzyszka chrumknęła. - Prosiaaak, prosiaaak~! - zawołała i pacnęła ją łapką w oblepioną czekoladą czuprynę, po czym znów zaczęła mlaskać i znęcać się nad poduchowym uchem.

Czikita

Ale się wyleżała, a wszystko to miała jak z drewna. Albo z czegoś innego, takiego sztywnego. Czikita była jak taki.. grat. Złom. Ślina Szacownej Helmi napłynęła jej do uszu i przeciurkała do mózgu.
Poducha zrobiła zeza i zawyła. Właściwie zaśpiewał, tyle że wyyyyysokimi basami.
- A ty jesteś... - Jej język zaplątał się w supeł. - Szekszi!
Znów zapiszczała starając się odkleić od siebie przyssawkę.

Helmi

- A ty pyszna! Przeważnie w polewie czekoladowej! - odpowiedziała, a właściwie wysepleniła, nie puszczając poduchowego ucha. Wreszcie zorientowała się, jak się zwie ta kupowata maź wypełniająca jezioro. Już kiedyś słyszała to słowo. Kiedy już wyśliniła jedno ucho, zajęła się memłaniem drugiego.

mija

i co spadł deszcz? :)

Brenda

//Bożżżż! Niech zgadnę, regulaminu nie przeczytałaś? Wiedziałam, ze znajda się takie ekhem które się nie połapią:
Minimum 15 słów w poście!!!
Ja już normalnie sił nie mam na takie coś. Oj, już ja bym cię chętnie zbanowała! Ale Admini są łaskawi, wiec jak się poprawisz masz jeszcze szansę!
Ale osta dostaniesz! Nie ode mnie, ale od Admina!
A morał jest krótki, i niektórym znany: To tylko mamy za darmo co zrobimy sami xp
~ Wkurzona Brenda//

Libby

Wyłaniając się z za krzewów oblizała pyszczek i uśmiechnęła się do siebie.
-Mniam...Kocham czekoladę- powiedziała do siebie cichutko że nikt nie usłyszał. Rozglądnęła się po tutejszych wilkach, podchodząc powoli do wodospadu. Jednakże usiadła w połowie drogi do słodkiej krainy, jej ogonek machał jak wachlarzyk z zadowolenia, po czym zastrzygła uchem i zaczęła się skradać do czekoladowego wodospadu.

mija

Nagle wyskoczyłam z czekoladowego płynu i skoczyłam od tyłu na skradającą sią Libby. Wilczyca wpadła do czekolady ponieważ nie spodziewała się ataku od mojej strony :)