Łąka Czterolistnych Koniczynek

Talia

Rozumiem.-Odrzekła Talia i spojrzała się na Anabell. Już jej to nie dziwiło, ani trochę. Zrozumiała to bardzo dobrze. Przecież już nie była szczeniakiem, choć była młodsza od An. Spojrzała na Monsta. Coś trochę długo nie odpowiadał, to ją zdziwiło. Znów jednak pokazała cczerwony język na Izzie. Wcale teraz nie chciała poznać nikogo. Poznała tylko Monsta i Anabell, to jej wystarczyło. Lubiła czasem kogoś powkórzać.

Ines

-Tak.. i dlatego wolę uważać na krzyż jak i próbuję opanować... głód. Starczy mi na co najmniej jeden dzień. Do dzisiejszego wieczora.- stwierdziła i położyła się wśród koniczyn. Jej ogon wił się jak wąż, dobrze że chociaż nie syczał. Zaśmiała się pod nosem i ułożyła pysk na łapach patrząc to na Monsta, to na Talie.

Crystal

-Muszę już lecieć. - powiedziała do Izzie. Żal jej było rozstawać się z tym przezabawnym szczeniakiem, ale wolała nie spać na łące, więc od razu ruszyła w kierunku swojego legowiska.

Astre

Małe, szare smoczątko powolnie szło przez wiele czterolistnych koniczyn, które w świetle księżyca, ozdobione sadzią wyglądały wręcz prześlicznie. Wesoło machała ogonem na boki, co jakiś czas oglądając się na siostrę, która szła gdzieś za nią. Jak w większości sytuacji, na jej pyszczku gościł uśmiech, którym obdarowywała prawie każdego i wszystko dookoła. Spojrzała kątem oka na... wilczycę o ile się nie myliła i tych, którzy byli razem z nią, drugą wcześniej odprowadzając wzrokiem... Usiadła na zacnych czterech literach i zatrzepotała skrzydłem. Spojrzała z uśmiechem na siostrę.

Soleil

Za krzaków wyszła małe, czarno-błękitne smoczątko. Soleil szła jakieś pół metra za siostrą. Podeszła do niej, spojrzała i odwzajemniła uśmiech. Przerażonym głosem zapytała - Astre gdzie my jesteśmy ? - Schowała się za plecami siostry, była od niej trochę większa więc było ją idealnie widać.

Astre

- Mmm... Szczerze mówiąc... nie wiem. - Odparła lustrując okolicę swoimi bystrymi, zielonymi oczami. Spojrzała ponownie kątem oka na Soleil, zaśmiała się cicho. Tak, było to zabawne. Starsza i większa siostra, chowała się za Astre choć i tak była widoczna, ale skoro czuła się tak pewniej i bezpieczniej to nic złego. Astre zawsze była po stronie So, bez względu na wszystko... Po prostu... nie ma to jak bliźniacza krew :3.

Soleil

So zdawała sobie sprawę, że głupio to wygląda jak chowa się za mniejsza siostrą ale wtedy czuła się hmm.. bezpieczniej. Astre była jedyną "osobą" przy, której Soleil czuła się bezpiecznie. - Jak Ty nie wiesz i ja nie wiem to kto może wiedzieć ? - Smoczyca zaczęła powoli wpadać w panikę.

Astre

- Spokojnie, spokojnie. - Powiedziała i odsunęła się od niej o mały krok. Odwróciła się do niej przodem i spojrzała z uroczym i szczerym uśmiechem, przecież wszystko jest dobrze. Siostra tylko musi zapanować nad sobą.
- Pamiętaj... Wdech i wydech, aż do uspokojenia organizmu i umysłu. - O tak, te jej mądrości... Machnęła ogonem i przekrzywiła delikatnie łebek. Rozejrzała się jeszcze raz, jakby upewniając czy nie są same... I przed jej oczami pojawiła się odpowiedź.
- Spytajmy tych... tych dziwnych tam... - Wyszczerzyła kiełki w śnieżnobiałym uśmiechu. Tak, po wielodniowych podróżach, trzeba orientować się gdzie ktoś się znajduje, a dokładniej gdzie one się znajdują...

Soleil

Zaczęła robić tak siostra kazała, a mianowicie " Wdech i wydech". Po czasie Soleil uspokoiła się. Uśmiechnęła się do siostry (ale ten uśmiech to miała być taka przykrywka, że niby wszystko jest dobrze ale na prawdę tak nie było) - Ale Ty będziesz się ich pytać, a ja pójdę za tobą. - Znowu troszkę się zestresowała.

Astre

- Haha. Jak zwykle. - Zaśmiała się cicho i kiwnęła głową, na znak że się zgadza. Z uśmiechem podciągnęła się na drobnych łapkach. Machnęła głową w ich stronę, żeby zachęcić siostrę. Z uśmiechem na pyszczku truchtem podbiegła do zbiorowiska wilków.
- Dzień dobry. - Przywitała się siadając na swoich szanownych, łuskowych czterech literach (xd). Rozstawiając tylna łapki na boki, a przednimi opierając pomiędzy tamtymi. Ymm... Pomieszane, ale zawsze xd. Przekrzywiła nieco łebek uprzednio upewniając się czy siostra poszła za nią.

Soleil

So pomyślała sobie "Ale Astre jest odważna, chciałabym być taka". Powolnym i ostrożnym krokiem podeszła do siostry, usiadła kolo niej.
- Dobry. - Poszła w ślady Astre. Nagle dodała cicho - A może to zły pomysł, jakoś im nie ufam.

Astre

Haha. Nie ma to jak szczera myśl xD

Przekrzywiła delikatnie łebek i przyglądała się wilkom. Nie dopowiadały, znowu spojrzała na siostrę i zachichotała cicho pod nosem.
- Oj... Przestań. Jakby co to... będziemy miały jakiś znak... ymm... W razie czego, któraś z nas krzyczy WIEJEMY! No i to będzie nasze... ymm... hasło - Odpowiedziała również szeptem. Ponownie zatrzepotała skrzydłami, potem kładąc je ponownie wzdłuż tułowia.

Soleil

Wiadomo :D

-Może zmienimy nasze "hasło", bo to jest takie oczywiste. Będą wiedziały o co nam pięć . - Powiedziała cicho, ale jak na nią odważnym głosem. Przekrzywiła łepek w przeciwną stronę niż siostra. Patrzyła na nią jakby ona zjadała jej matkę. - Czemu nie ma tu więcej smoków ? - Wiedziała. że siostra nie miała zielonego pojęcia ale zapytała.

Martyna nie ma weny. Bo kto normalny piszę o 9:40...

Talia

Talia patrzała się na to wszystko, lecz w końcu znów spojrzała na An. Nie bała się jej przynajmniej, bo od Talii już nie weźmie krwi. Muszę lecieć.-Powiedziała do Anabell. Pa.-Powiedziała do niej i zamachała. Nie patrzała przynajmniej na te dziwne stworzenia, które do siebie szeptały. Słyszała tylko coś o jakimś haśle, lecz tylko to. Poszła w swoją stronę i jeszcze raz zamachała An na pożegnanie. Wyszła stąd po jakiejś chwili.

zt.

Ines

-Tak.. papa.- powiedziała do Talii i spojrzała na smoczątka. Zerwała krzyżyk i zamieniła się. Białe włosy, czerwone oczy i błysk w nich, nie wspominając o wydłużonych kłach. -Tak, witajcie... - powiedziała i oblizała kły. Były znacznie dłuższe od kłów młodych smoczyc, w końcu.. wampirze.. no nie? Owinęła łapy ogonem i zmieniła pozycję na siedzącą. -Cóż chciałyście?- zapytała patrząc to na jedną, to na drugą. Wręcz swymi czerwonymi ślepiami przeszywała je. Zawsze komuś było zimno gdy się nimi wgłębiała w ciało osoby z którą rozmawiała, lecz na ile to jest prawdą tego nie wiedziała.

Astre

- Oj no przestań, w razie czego po prostu mnie kopniesz i biegniemy. - Zaśmiała się cicho i spojrzała na odzywającą się, kolorową wilczycę. O tak, te stworzenia były dziwne. Dlaczego nikt ich nie nazywał psami? We Fracji było wiele psów i innych zwierząt, ale wilki? Tylko w zoo. Jednak to był dopiero szok, nawet dla Astre gdy przez zdjęcie krzyżyka wilczyca zmieniła wygląd.
- Wooooooww... - Wydusiła z siebie patrząc na długie kły dużymi i pełnymi zaciekawienia, szmaragdowymi oczami. Tak, tak... Astre interesowała się wszelkimi, dziwnymi i paranormalnymi zdarzeniami. Jeśli do końca nie są paranormalne, a pod takie podchodzą to też może być...
- Ymmm... Mogłaby Pani nam powiedzieć gdzie się znajdujemy? - Trzeba było wrócić do rzeczywistości, a zadając pytanie wpatrywała się w wręcz szkarłatne oczy wadery. Choć nie była dorosła, to i tak była większa od nich dwóch.

Soleil

Soleil patrzyła na wilki z ogromnym strachem w oczach. Pierwszy raz widziała wilki to było dla niej ogromne przeżycie. Gdy zobaczyła ich kły, szturchnęła Astre powiedziała ich hasło - UCIEKAJ!! *pisk z piosenki Break* - i pobiegła w stronę małego krzaczka. Schowała się za nim i cała się trzęsła, krzak razem z nią.

Ines

-Hmm.. tak. Znajdujecie się na Łące Czterolistnych Koniczyn, a twoja siostra... ona jest młodsza od ciebie? Po drugie... nie mów mi na pani... jestem Anabell... Księżniczka Wampirów, lecz mów mi tylko Anabell..- powiedziała i wyszczerzyła kły w uśmiechu. No tak... sądziła, że nie była stara ale cóż.... będzie musiała się do tego przyzwyczajać.

Astre

Zaśmiała się widząc reakcję siostry. Miały zupełnie inne spojrzenie na świat, zupełnie inaczej do wszystkiego podchodziły... Ale no, tak bywa. Spojrzała na wilczycę, do której podeszły, która jednak nie odmówiła odpowiedzi.
- Nie, jest starsza. - Przyznała z szczerym, szerokim uśmiechem, a wzrok znowu zatrzymał się na kłach. Tak, one odwracały uwagę i przyciągały wzrok młodego smoka. Były bardzo... Interesujące.
- Miło mi w takim razie Ciebie poznać. Ja jestem Astre, a jak zauważyłaś tą drugą... to moja siostra - Soleil. - Aaa... I wszystko już jasne. Czyli jednak... wampiry istnieją! Ach ta radość w oczkach Astre, jednak to nie były legendy, nie były to mity, była to prawda...
- Jesteś taką... Taką prawdziwą księżniczką? - Spytała. To był zaszczyt poznać prawdziwą księżniczkę. Jeszcze w dodatku tak ciekawych i interesujących istot. Jednak Astre nie była ani wampirzycą, ani wilczycą żeby od razu się kłaniać. I tego nie robiła... Tak ją wychowano, jeśli można tak powiedzieć... Może raczej... Tak się sama wychowała.

Ines

-Hai... prawdziwą Księżniczką, z szlachetnego rodu.. i mów mi Anabell. Ja cię bardzo proszę. -znowu się zaśmiała. -Tak więc... miło mi was poznać, Astre i Soleil. Sądzę, iż długo tu nie jesteście. Czyż mam rację?- zapytała i ziewnęła. Oblizała krwi i znowu patrzyła na Astre szkarłatnymi ślepiami, cóż... rzadko kiedy ma się aż takie oczy, podchodzące pod kolor świeżej, jasno czerwonej.. krwi. Spojrzała na krzyż, albo raczej... na szmaragd w krzyżu.