Polana Spotkań

Jenna

Chyba przysnęła, ale jako tako widziała całą tą akcje, mniejsza o to. Już się wydarzyło. Westchnęła ciężko i podniosła z ziemi swoje zacne cztery litery, po czym wytrzepała się z kurzu, który na niej osiadł, nie lubiła tego. Wredne małe drobinki. Po chwili namysłu ruszyła w stronę wyjścia poszukując nowych przygód.
zt.

Joke

Polana spotkań... to właśnie w to miejsce udał się Senshi. Usiadł pod niewielkim drzewem, starając się powstrzymać potok łez, które lały się z jego pyszczka. On naprawdę chciał być silny, ale w żaden sposób nie mógł. Zamknął oczy, próbując oswoić się z tym co zaszło. Jest teraz sam... Tylko on i świat, pełen wrogich stworzeń i wielu przeciwieństw. Bez matczynej miłości, bez rozpieszczania, bez opieki. Bez rodziców. Najważniejszej rzeczy, w życiu młodych wilków. Otworzył oczy, tym razem już żadna, nawet jedna, samotna łza, nie lała się z jego twarzy, a ten zachowywał poważny wyraz twarzy.

Jasmina

- Wooo-hooo! - zawołała wpadając na polankę Jazz. Widząc jednak brata w niezbyt dobrym stanie posmutniała, usiadła obok niego i przelewając całe swoje siostrzane uczucia przytuliła Senshi'ego. - Nie martw się braciszku. - powiedziała pocieszającym tonem. - Jakby co, to przejdziemy przez to wszystko razem. - dodała, nie zamierzając wcale poluźnić uścisku.

Joke

'Przejdziemy przez to wszystko razem' - Te słowa naprawdę zmotywowały Senshiego, czuł się raźniej. Na jego kufie pojawił się delikatny uśmiech, a ten odwzajemnił 'przytulasa' siostry. Otarł łzy, spoglądając na Jazz. - Dziękuję, nawet nie wiesz, jak te słowa mi pomogły. - Rzekł, a na jego kufie pojawił się jeszcze szerszy uśmieszek. Nawet ciekawy motyw, z grupką maluchów, poznających świat na własną łapę.

Silentia

Niedługo po Jazz na polanę wbiegła Sil z większym zającem. Trzymała go za jedną z nóg i wesoło truchtała w stronę rodzeństwa. W końcu zatrzymała się przed nimi i puściła "zdobycz".
- Wzięłam największego jaki leżał na stole. Proszę, podzielcie się. - rzekła z wesołym uśmiechem, patrząc na nich. Sama nie była głodna, gdyż jeszcze dzisiaj, w drodze mogła najeść się porzuconym mięsem.
- Nie wiem jak wy, ale ja nie chciałabym teraz rozmawiać o tych problemach. - odezwała się, gestykulując prawą łapką.

Jasmina

- Oj, już się tak nie martw bracie. Masz nas, twoje najlepsze w świecie siostrzyczki i nic nas nie rozdzieli! - powiedziała puszczając wreszcie braciszka. W końcu był jej rodzeństwem, więc chyba jasnym było, że wesprze go w każdej trudnej sytuacji. Bo jak tu nie wesprzeć brata, który miał tak samo zmarnowane dzieciństwo i tak samo dużo przeszedł?

Joke

- W sumie, macie rację. - Brązowy basior uśmiechnął się szeroko, spoglądając na siostry. Tak więc teraz nie jest sam... Ma jeszcze 2, zacne siostrzyczki. Rodzeństwo zmagające się z trudem życia wspólnie. Jej, fajna rzecz. Był głodny, tak więc zaczął konsumować królika, jednak tak, by dla sióstr coś zostało.

Silentia

- Rodzeństwo, które się razem nie trzyma to przecież żadne rodzeństwo! - dodała jedynie i położyła się w trawie. Wierzyła, że razem przetrwają i dadzą sobie radę. Choć jej zainteresowania skupiały się na medycynie, to przecież ojciec nie bł jedynym wilkiem w całej krainie, który się na tym znał!

Jasmina

Jazz również zabrała się za pałaszowanie mięska, jednak nie zjadła wiele. W końcu nie chciała, żeby zabrakło dla żadnego z jej przewspaniałego rodzeństwa.
- No to co teraz robimy? - spytała uśmiechając się szeroko i patrząc na braciszka, to na siostrzyczkę.

Joke

On myślał, że chce zostać wojownikiem... jednak za bardzo przypomina mu to rodziców. Ma jeszcze naprawdę dużo czasu, jeszcze wszystko może się pozmieniać. Skończył zżerać królika, zastanawiając się chwilę. - Króliki nie będą problemem... Lecz zapewne ona nam nie wystarczą. - Powiedział, spoglądając na do połowy zjedzonego królika. - Myślałem też, o zrobieniu legowiska, w którym będziemy przesiadywać. - Dodał po chwili, zastanawiając się.

Silentia

- Widzę, że myślisz najtrzeźwiej z całej naszej trójki. - rzekła do braciszka. Pomysł na wspólne legowisko bardzo się jej spodobał. Wesoło się uśmiechała, lecz userka wolno pisała, bo rozmawiała na gg z kolegą..

Joke

I userka za mało słów napisała...
- Taka rola braci. - Zaśmiał się, uśmiechając szeroko. Ciekawy kto był z nich najstarszy... Yh, chciałby być najdoroślejszy. - Nie ma co tracić czasu! Możemy rozpocząć polowania na króliki! - Wykrzyczał bojowym tonem, tarzając się w trawie, w celu znalezienia jakiegoś królika. Śmiał się przy tym głośno, wesoło merdając ogonem.

Silentia

- I za to Cię lubię! - skomentowała, szturchając przednimi łapami Senshi'ego. Zaśmiała się wesoło i odskoczyła dwa metry od rodzeństwa by na swoim kawałku ziemi poszukać zajączków.
- Kici kici.. - szepnęła z bananem na kufie. Łeb miała tuż przy ziemi, wypatrując lub starając się wywęszyć jakiegoś zwierza, zaś tylne łapy były wyprostowane z kolorową flagą na końcu tyłka. Poruszała się bardzo szybko na boki, zamiatając wachlarzem sierści.

Jasmina

Jasmina oddała się 'tropieniu' królików skacząc radośnie jak jeden z nich.
- Hopsa, hopsa, hopsa! - wołała przy tym, niewątpliwie wystraszając wszystkie zwierzątka w obrębie kilkuset metrów. A wszystkiego dopełniała jej emanująca na wszystkie strony różowość. - Hopsa, hopsa! - ecstasy? Ależ skąd, to Jazz.

Viktoria

Nad głowami wilczków rozległ się głośny świst przecinanego powietrza przez parę potężnych skrzydeł. Łąka? Czemu nie. Beta z gracją wylądowała na ziemi niedaleko rozbrykanych szczeniąt. Przyjrzała się nim uważnie. Dopiero po jakimś czasie przypomniała sobie, że ma na pysku zalaną krwią i z lekko przerażającą maskę. No, wspaniałe powitanie trójki szczeniąt.

Jasmina

Zaś Jazz z gracją kulawego słoniątka wylądowała przed Viktorią.
- Dzień dobry! - powiedziała, nie zwracając zanadto uwagi na maskę wadery, po czym odbrykała dalej, śpiewając radośnie: - Dzień dobry... Kocham cię! Już posmarowałem dżemem bułkę! - a pieśń była to rzecz jasna kilkakrotnie przerobiona.

Viktoria

- Witam - odpowiedziała ochryple i odprowadziła walniętego szczeniaka wzrokiem. Zapach, który pozostawiła był Magiczce znajomy. Podeszła bliżej młodego samca. Bez pardonu podniosła go za ogon do góry. Tsa, cała trójka ma ten sam znajomy zapach. Spóściła szczeniaka na glebę.

Silentia

Szukając między źdźbłami trawy jakiegoś króliczka dostrzegła cień na ziemi, a po podniesieniu oczu do góry ujrzała latającą postać. Role się zmienił i to teraz ona czuła się jak zajączek goniony przez sokoła. Wytrzeszczyła swoje zacne ślepki, a kolorowa flaga nagle zesztywniała. Nie wiedząc jak się zachować w takowej sytuacji - opadła na glebę, udając nieżywą o.o Nie potrafiła biegać tak szybko jak kicek ani skręcać czy podążać slalomem. Jej plan wydawał się być idealny!

Viktoria

Viktoria przyglądała się poczynaniom kolorowej wilczycy. Zaśmiała się głucho i podniosła szczeniaka.
- Ha ha. Głupiutkie dziecię. Myślisz, że zdołasz oszukać Betę, a za razem Maga? Mwahaha, ciekawe... Wstawaj i się przedstaw. Imię Twoje i rodziców. Wasza dwójka również niech podzieli się informacją na temat imienia - rzuciła.

Jasmina

"Łohoho. Jestem ważna i jestem zUa!" - pomyślała Jazz i zachichotała przyglądając się waderze.
- Mam na imię Jazz, a rodziców nie mam. - powiedziała całkowicie lekko, skoro owa dziwna wilczyca tak bardzo chciała poznać te wiadomości. - A to moje rodzeństwo. A pani ma mrówki w gaciach, czy zły dzień po prostu? - spytała.