Smocza i wilcza łaka

Chris

-Dla mnie to jest bardzo przykre...-.odparła smutno i spuściła łeb,sama tak o sobie myślała przecież i tak wyglądała jak chłopak...

Daria

wstala i krzyknęla do diany- hej -a jej glos niósl się po tej krainie;0

Chris

-Mogłabyś nie wyć i krzyczeć...witaj...-.odparła smutno.

Wasp

Uniósł łapę i poczochrał siostrze bujną grzywę, ignorując Darię. Powiedział. - Ale nie przejmuj się taką bzdurą! Jesteś podobna do mnie, więc musisz być oszałamiająco piękna - Machnął nonszalancko łapą, odgarniając grzywkę z oczu.

Chris

-Mhm,no właśnie...masz rację-.odparła,poczochrała bratu grzywę śmiejąc się.

Wasp

Dopiero teraz obdarzył spojrzeniem stojącą nieopodal białą waderę. - Znasz ją? - spytał siostry cichutko. - Ona jakoś dziwnie się zachowuje...

Chris

-Tak...to Daria jest trochę jakby nietypowa...-.odparła cicho do brata.

Wasp

Tylko delikatnie kiwnął łbem. - Rozumiem... - odwrócił od niej wzrok. Zrobiło mu się żal tej białawej wilczycy.

Chris

Popatrzyła na Darię,przez chwilę patrzyła na nią,później zwróciła się do brata.
-Co o niej myślisz?-.spytała brata.

Wasp

- Szkoda mi jej - odpowiedział. - Nietypowa, inna... od razu widać, że coś z nią nie tak - Jeszcze raz spojrzał na Darię, tym razem bardziej ciekawskim spojrzeniem. Po raz pierwszy w życiu spotkał ograniczoną wilczycę.

Chris

Spojrzała na Darię kątem oka,po chwili znów spojrzała na brata i powiedziała.
-Mi też jest jej szkoda...-.odparła i uniosła brew.

Wasp

- No, ale cóż... to nie nasz problem - powiedział, ukazując całą swoją egoistyczną naturę. Uśmiechnął się kątem pyska.

Chris

-No właśnie...-.odparła cicho i uśmiechnęła się cwanie.

Wasp

Przez chwilę patrzył na Dianę. Do tej pory nie oswoił się z myślą, że jego siostra żyje i jest z nim w tej krainie. Nagle przemknęła mu przez myśl Okami. - "Sprawa tej wyprawy przycichła..." - pomyślał i westchnął.

Sherii

Weszła nie pewnym krokiem, spojrzała na znajdujące się tutaj wilki.
- Witam wszystkich - powiedziała z uśmiechem na mordce, usiadła nie daleko jakiegoś krzaku i zaczęła obserwować zachowanie wilków nie chciała, żeby ją ktoś zauważył.

Wasp

Usłyszawszy cichy nieznany głos, rozejrzał się by zlokalizować przybyłą waderę. Zauważył ją dopiero po chwili, siedziała dość daleko. Zmierzył ją uważnym spojrzeniem krwistoczerwonych ślepi i na powitanie skinął tylko łbem.

Sherii

Spostrzegła gest czerwonookiego wilka. Była tak jakby zadowolona, że ją ktoś wreszcie zobaczył. Podeszła do niego usiadła niedaleko.
- Kim jesteś?- spytała patrząc na nie znajomego.

Wasp

- Ja? Jestem zwyczajnym wilkiem, jednym z nielicznych stałych bywalców w tej krainie. A mówią na mnie Wasp -odparł. Jeszcze raz zmierzył wilczycę uważnym spojrzeniem, po czym spytał. - A Ty? Nigdy wcześniej Cię nie widziałem.

Sherii

- Ja jestem Sherii - odparła z zadowoleniem, zerknęła przezornie na Waspa, po czym dodała - zawędrowałam tu z daleka, nawet nie pamiętam jak się nazywała moja kraina z dzieciństwa, więc nie dziw się, że mnie tu wcześniej nie widziałeś - uśmiechnęła się.

Wasp

- Mhm, rozumiem - odpowiedział i odwzajemnił uśmiech. - Większość miejscowych wilków nie pochodzi stąd. Zresztą, ja również.